علم الهدی در گفتگو با ایلنا مطرح کرد:
دولت دهم؛ دولت ناکاربلد‌ها در فیلمسازی بود
در ۴ سال گذشته به دلیل عدم نگاه کیفی به حوزه فرهنگ، کسانی در صدر نشستند که فاقد نگاه کیفی و کار‌شناسانه روشن در حوزه سینمای ایران بودند. دولت دهم دولت ناکاربلد‌ها در حوزه فیلم سازی بود و تا آنجا پیش رفت که سیطره نگاه غیرکیفی بر حوزه سینما حاکم شد.
ایلنا: امیرحسین علم‌الهدی معتقد است که برای نتیجه گرفتن در حوزه فرهنگ باید سعه صدر داشت و نمی‌توان با عجله به نتیجه رسید در این میان عملکرد دولت‌های گذشته در حوزه فرهنگ بسیار مهم است.
این کار‌شناس سینما در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اعلام این مطلب افزود: حوزه فرهنگ حوزه سعه صدر است بنابراین زمان ارزیابی برای عملکرد مدیریت سینمایی جدید هنوز زود است ضمن اینکه فرهنگ حوزه یک شب و یک هفته‌ای نیست و نیاز به زمان بیشتری دارد.
وی ادامه داد: باید برنامه‌های سازمان سینمایی اعلام شود و ببینیم رویکرد‌ها به چه سمتی است و بعد درباره آن قضاوت کنیم. دولت یازدهم باید برنامه‌هایش مشخص شود تا در این برنامه‌ها نشانه‌های رشد را ببینیم. ۶ ماهه دوم سال اهمیت زیادی دارد باید برنامه‌ریزی‌ها مسیر صحیحی را پیش بگیرد تا به نتایج درستی برسد.
وی با اشاره به استقبال خوب مردم از فیلم‌های اکران نوروزی گفت: امسال استقبال خوب بود و نسبت به سالهای گذشته بخصوص اسفند دو دهه گذشته اتفاقات مثبتی افتاد. البته در سال ۱۳۸۴ هم که فیلم سینمایی «چهارشنبه سوری» بعد از جشنواره فیلم فجر اکران شد؛ شاهد حضور مخاطبان زیادی به سمت سینما‌ها بودیم. امیدوارم این استقبال نسبی ادامه داشته باشد. از طرف دیگر فیلم سینمایی «معراجی‌ها» از فروش ملیاردی برخوردار شد. مسعود ده نمکی فارغ از کیفیت فیلم‌ها مخاطب خاص خودش را دارد ضمن اینکه فیلم اگر پتانسیل داشته باشد در هر زمانی می‌تواند مخاطب را به سینما بکشاند.
وی ادامه داد: امروز فضای جامعه از نظر روانی بهتر شده است و همین موضوع تاثیر زیادی روی کشاندن مخاطب به سینما‌ها دارد. البته این نکته را هم باید درنظر داشت بیشتر فیلم‌هایی که در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمدند پتانسیل جذب بالایی ندارند.
علم الهدی با اشاره به لزوم اصلاح ساختار سینمای ایران گفت: ساختار سینمای ایران قابلیت فروش بالایی ندارد و اگر همه فیلم‌ها بخواهند به فروش خوبی برسند خود ساختار سینمایی ایران چنین اجازه‌ای نمی‌دهد اما با این وجود امیدوارم همه فیلم‌های نورزی از فروش خوبی برخوردار باشند.
علم الهدی نقش سیاست‌های گذشته را در وضعیت امروز سینما بسیار مهم دانست و افزود: متولیان سینمایی دولت دهم مخصوصا جواد شمقدری ویرانه‌ای را تحویل دادند تا آنجا که نمی‌توان حتی در حوزه تولید، توزیع و نمایش ارزیابی درستی داشت. در بخش تولید ورود بی‌ضابطه و بدون کار‌شناسی تعدادی فیلم ساز به سینمای ایران آسیب زد. در مجموع فیلم‌هایی که در دوره شمقدری ساخته شد؛ توسط تعداد نیروهای انسانی بدون تجربه و تخصص ساخته شد که به سینما ورود پیدا کردند و آسیب بسیار جدی به بدنه سینما زدند.
وی ادامه داد: بالا رفتن بی‌سابقه هزینه تولید در دوره دهم عامل دیگری برای مشکلات در سینما بود. قبل از سال ۸۹ و اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها اعلام شد که اگر دولت مواظب فرهنگ نباشد سینمای ایران دچار مشکل جدی می‌شود زیرا بیش از ۹۰ درصد سینما وابسته به دولت است بنابراین دولت باید از سطح هزینه تولیدات مراقبت کند.
علم الهدی افزود: با مروری بر گذشته متوجه می‌شویم که در سال ۸۹ ساخت یک فیلم ۴۰۰ میلیون هزینه داشت اما در حال حاضر این هزینه به یک میلیارد تومان رسیده است و نکته جالب‌تر این است که این هزینه تنها برای تولیدات معمولی و عادی سینما است. یعنی تعداد تولیدات به دلیل عدم نقدینگی مناسب و حضور کمرنگ بخش خصوصی کاهش یافت و به پایین‌ترین میزان در ۳۴ سال گذشته رسید.
وی ادامه داد: افزایش بی‌دلیل هزینه‌های تولید در بخش خصوصی، راکد شدن بخش توزیع به دلیل فقدان شرکت‌ها در اواخر دولت دهم موجب شد تا دولت نتواندهیچ بسته تشویقی را ارائه دهد. قبل از سال ۸۹ میانگین هزینه آماده سازی برای نمایش حدود ۷۰ میلیون تومان بود اما در حال حاضر این رقم به ۲۵۰ میلیون تومان رسیده است تا آنجا که فیلم‌ها به کندی توزیع شدند و بیشتر به سمت فیلم‌هایی رفتند که فروش آن‌ها تضمین شده باشد. در چنین شرایطی که کیفیت تولیدات کاهش پیدا می‌کنند فیلم‌هایی که بتواند به سود برسند به حداقل می‌رسند تا آنجا که فیلم‌ها ضررشان بیشتر از منفعتشان شد.
وی نقص سیسیتم اطلاع رسانی را بسیار مهم دانست و ادامه داد: در بخش نمایش که خروجی سینمای ایران است به دلیل عدم ورود بودجه‌های صحیح بسیاری از سینما‌ها تعطیل شده است و میزان بهره‌وری سینما به حدود ۵/۲ درصد در کل کشور رسید ضمن اینکه در سینماهای شهرستان‌ها نیز به بحران رسیدیم تا آنجا که همین میانگین اعلام شده با بهره وری یک درصد مواجه شد.
وی بازنده اصلی را سینمادار دانست و ادامه داد: در سال ۸۹،۱۱ میلیون مخاطب، در سال ۹۰،۱۴ میلیون مخاطب، سال ۹۱،۵/۸ میلیون و سال ۹۲،۵/۷ میلیون نفر مخاطب به سینما رفته است که در واقع سینمای ورشکسته؛ ورشکسته‌تر شد و این نشان از سوء مدیریت متولیان دولت دهم است زیرا آن‌ها به سمت بحران سازی رفتند تا ناکاربلدی را در زیر سایه بحران‌های سینمای ایران پوشش دهند. در این چهار سال سینمای ایران هیچ دستاوردی نداشت
وی بسته شدن خانه سینما را اوج عملکرد منفی دولت‌های گذشته دانست و افزود: باید توجه داشت زمانی که با جایگاه سینما این طور برخورد می‌شود و دولت پول‌ها را به افکار ناکاربلد می‌دهد که فاقد کیفیت است؛ بحران‌های جدیدی را به وجود می‌آید تا سومدیریت خود را کور کند. در چنین شرایطی طبیعی است که نخبگان ترجیح می‌دهند با موانعی که به وجود آمده عزلت نشین شوند و در نهایت به سمت کار دیگری رود.
وی مشکلات حوزه فرهنگ را فقط در سینما ندانست و افزود: در ۴ سال گذشته به دلیل عدم نگاه کیفی به حوزه فرهنگ، کسانی در صدر نشستند که فاقد نگاه کیفی و کار‌شناسانه روشن در حوزه سینمای ایران بودند. دولت دهم دولت ناکاربلد‌ها در حوزه فیلمسازی بود و تا آنجا پیش رفت که سیطره نگاه غیرکیفی بر حوزه سینما حاکم شد و تا ۱۰ سال آینده نمی‌توانیم آسیب‌های وارده بر سینما را جبران کنیم.
