اکسیر گفت‌وگو معجزه کرد
وقتی می‌توان با تعامل و گفت‌وگو در جهان به عزت و سربلندی رسید و درهای کشور را به سمت و سوی دنیای بهتر گشود، به‌طور قطع، موفقیت در بهبود شرایط داخلی چند برابر خواهد بود.
از برکات آرایی که مردمِ تحول‌خواه و اصلاح‌طلب در 24 خرداد 92 به نفع حسن روحانی به صندوق‌ها ریختند، گفت‌وگو و مذاکره است. تصور اینکه در کشوری با روابط محدود به کشورهای فقیر یا منزوی آمریکای جنوبی، وزیر امور خارجه‌ای مقتدر و کاردان پا به عرصه‌ی گفت‌وگو بگذارد و خواسته ملت ایران را که توسط رئیس‌جمهور اعلام شده، با زبان پسندیده و البته قدرتمندانه رودررو با قدرت‌های سیاسی و اقتصادی جهان در میان گذارد، چقدر امیدافزا و خوشحال‌کننده است!
زمانی نه‌چندان دور وزیر خارجه‌ای داشتیم که در حین مذاکره با مقامات کشوری بی‌اثر در معادلات جهانی مانند سنگال از وزارت عزلش کردند اما امروز وزیر خارجه‌ی ایران در راس میز مذاکره‌ای می‌نشیند که در دو سوی میز وزاری خارجه‌ی شش کشور قدرتمند دنیا دوش به دوش هم نشسته‌اند تا گفتگوهایی منتج به بیرون آمدن ایران از شرایط سخت اقتصادی و سیاسی جاری، صورت گیرد.
به یقین اقداماتِ دولت یازدهم در عرصه بین‌المللی، مورد حمایت اکثر مردمی‌ست که خواهان تحول در کشور و اصلاح امور ملت‌اند، به همین دلیل قدرتِ چانه‌زنی در مقابل قدرت‌های بزرگ برای این دولت و ماموران دیپلماسی آن، قدرت بالایی است. آن اندک سیاستمداران و سیاست‌بازان مطالبات واقعی مردم را از دولت نمی‌بینند و سازِ مخالفت‌شان با خواست ملت همیشه کوک است به‌طور مرتب در رسانه‌های متعدد و فراوان خود اعم از تصویری و مکتوب و مجازی می‌گویند و می‌نویسند که مذاکرات جاری خارجی به نفع ملت ایران و عزتمندانه نیست. آنان نگران هستند که مبادا پس از پایان گفتگوهای بین‌المللی، دولت به فکر گفت‌وگو در عرصه داخلی بیفتد و بخواهد میان گروه‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی درون کشور همدلی و وفاق ایجاد کند. در این صورت برای عرض‌ِاندام تندروها و افراطیون و آنهایی که دم به دم درتلاشند نگذارند دولت برخاسته از آرای واقعی مردم با موفقیت‌های پی در پی روبرو شود؛ جایی باقی نمی‌ماند.
آنان که هنوز دل در هوای بازگشت به دوره قبل یعنی سال‌های 84 تا 92 دارند. از گفتگوهای درون کشوری می‌هراسند زیرا در هر حال گفتگو و مذاکره بین گروه‌های سیاسی، سلامت مدیریت را در کشور و الفت و برادری را در جامعه و امید به آینده را در میان جوانان نهادینه می‌کند. این‌ها پدیده‌هایی‌ست که افراطیون را برای رسیدن به اهداف باندی و زودگذر خود ناکام می‌سازد.
بزرگواری و کرامتِ ناشی از اقتدار بین‌المللی برای عزتمندی درون ایران بسیار سودمند است. وقتی می‌توان با تعامل و گفت‌وگو در جهان به عزت و سربلندی رسید و درهای کشور را به سمت و سوی دنیای بهتر گشود، به‌طور قطع، موفقیت در بهبود شرایط داخلی چند برابر خواهد بود. زیرا اصل قول و قرار دکتر روحانی با مردم در جریان انتخابات ریاست جمهوری این بود که پس از حل و فصل مشکلات بین‌المللی ایران، باب گفتگو و ایجاد تعادل میان ملت را بازمی‌کند تا خمودگی و دلمردگی و ناامیدی، جای خود را به نشاط و امید و سرزندگی بدهد. این کار برای دولت و ملت بسیار آسان ولی ظریف است.
بدیهی است دکتر حسن روحانی برای ایجاد شرایط مناسب وفاق و همبستگی، مسئولیت مهمی به عهده دارد و آن تصمیم‌گیری قدرتمندانه به منظور تغییرات لازم در ترکیب دولت به ویژه کسانی است که عهده‌دار سیاست داخلی کشور هستند.
مصطفی ایزدی؛
نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی معاصر