خبرگزاری کار ایران

در نشست معرفی مجموعه «شاهنامگ» مطرح شد؛

نویسنده خوب باید خوب زندگی کند!

نشست معرفی مجموعه «شاهنامگ» با حضور آرمان آرین، حسین صافی (مدیر هنری نشر چکه) و علی اصغر سیدآبادی عصر چهارشنبه ( 14 مردادماه)، در شهر کتاب مرکزی برگزار شد.

به گزارش ایلنا، در این مراسم، ابتدا حسین صافی، صحبت کرد و گفت: قبل از اینکه من به این مجموعه ملحق شوم، بخشی از تصویرسازی کتاب انجام شده بود و بنابر تصمیم قبلی، قرار بود خانم‌های تصویرساز، کار تصویرسازی این مجموعه را انجام دهند و همین اتفاق هم رخ داد و با کمک مجموعه‌ای قوی از تصویرسازان، مجموعه شاهنامگ شکل گرفت و 24 جلد خواهد بود البته تاکنون، تنها شش جلد آن منتشر شده است.

وی افزود: در این میان، سعید خالقی، گرافیست این مجموعه تلاش‌های بسیار زیادی کرد تا کتاب از نظر بصری دل‌انگیزتر و کامل‌تر شود. هرچند که قرار بود کل مجموعه، نفیس‌تر باشد اما پس از مدتی به این نتیجه رسیدیم که کتاب‌ها را طوری منتشر کنیم که همه، توانایی خرید آن را داشته باشند البته وقتی که کتاب‌ها داشت منتشر می‌شد، با کمبود زمان هم مواجه بودیم چون می‌خواستیم کتاب به نمایشگاه برسد ولی مطمئنا در چاپ‌های بعدی، کیفیت چاپ بهتر می‌شود.

آرین، مثل یک معدن‌شناس عمل کرده است

علی اصغر سیدآبادی دیگر میهمان این نشست با بیان اینکه آرمان آرین در حوزه‌ای کار می‌کند که کمتر کسی به آن وارد شده، اظهار داشت: آرمان آرین مثل یک معدن‌شناس و بعد هم همانند یک معدن‌چی عمل کرده؛ بدین معنا که تلاش کرده فرهنگ و اسطوره‌های ایران را به خوبی بشناسد، آنها را استخراج کند و بعد هم نتایج کوشش خود را قاب‌بندی کرده است در حالی که شاید خیلی از نویسندگان ما اینها را می‌دانند و می‌شناسند ولی آنچه آرین را متمایز می‌کند، تمرکز بر یافته‌ها و دانسته‌هایش در زمینه پیشینه، اسطوره و فرهنگ ایران باستان است.

وی ادامه داد: کمتر اتفاق می‌افتد که نویسندگان ایرانی، کارهایی متمرکز و پیوسته انجام دهند اما دلبستگی آرین به ایران باعث شده که نوشته‌هایش چشم‌انداز و رنگ و بوی ایرانی داشته باشد و همین نکته، جهان ویژه او را شکل داده است در عین اینکه او برای شکل دادن به این دنیای خاص، دست به کار عجیب و غریبی نزده و ریاکارانه خودش را به رخ نکشیده است. حتی می‌توانم بگویم این ویژگی در مجموعه شاهنامگ، کمرنگ‌تر هم شده و شاهنامه‌ای نوشته شده که بچه‌های دبستانی به واسطه‌ آن با شاهنامه و فردوسی آشنا شوند و بعدها سراغ کتاب اصلی بروند.

برای اینکه نویسنده خوبی شوید، باید خوب زندگی کنید

آرمان آرین، آخرین میهمان این نشست در ابتدا به نوجوانی‌اش اشاره کرد و گفت: اصلاً دوره نوجوانی و شیطنت‌هایم را در آن دوره از یاد نبرده‌ام. یادم هست در دوره راهنمایی، معلم انشایی داشتم به نام آقای معصومی که بسیار به ایشان مدیونم و اتفاقاً زیاد هم معلم ما نبودند اما در همان دوره کوتاه، مرا به خاطر نوشته‌هایم تشویق می‌کردند چون اگر موضوع انشایی به ما می‌دادند، من از آن موضوع، قصه می‌نوشتم ولی بچه‌های کلاس مسخره می‌کردند و می‌گفتند تو فیلم زیاد دیده‌ای! به هر حال، ایشان یک‌بار یک موضوع سخت برای انشا تعیین کردند و کسی نتوانسته‌بود درباره‌اش بنویسد. وقتی بچه‌ها از من کمک خواستند، شرط کردم که از هر نفر، 20 تومان می‌گیرم و انشا می‌نویسم و این کار را هم کردم و طوری برای هر کدام از هم‌شاگردی‌هایم با نثری متفاوت نوشتم که معلم‌مان متوجه نشد اینها را یک نفر نوشته است.

او همچنین در پاسخ به این سوال که نوجوان چگونه می‌توانند یک نویسنده خوب شوند، گفت: تجربه شخصی من می‌گوید کسی می‌تواند نویسنده خوبی شود که به خوبی زندگی کند. شخصاً سعی کردم که زیاد سفر کنم و ایران را صرفاً با کتاب خواندن نشناسم بلکه علاوه بر کتاب، کویر و جنگل و آثار باستانی را ببینم و جاهای نرفته و ندیده را بشناسم. علاوه بر این، مطالعه و توجه کردن هم به اینکه شما نویسنده خوبی شوید، کمک بسیار زیادی می‌کند.

آرین با بیان اینکه نت‌برداری روزانه در مسیر نویسندگی بسیار مهم است، اظهار داشت: من خرده کاغذها و یادداشت‌هایم را به طور هفتگی یا دو هفته یک‌بار منظم و دسته‌بندی می‌کنم و با بی‌نظمی میانه‌ای ندارم. حتی در نوجوانی یک دفتر آبی‌رنگ 200 صفحه‌ای داشتم که آن را برای نوشته‌های خاص در نظر گرفته بودم و دست‌نوشته‌های اشوزدنگهه محصول یادداشت‌هایم در آن زمان است.

وی همچنین درباره نوشتن منظم و زمان‌بندی شده گفت: قبل از ازدواج، شب‌ها می‌نوشتم اما حالا فقط روزها می‌نویسم. در دوره نوجوانی هم از 12 سالگی شروع به نوشتن کردم و گوشواره تلخ، مربوط به 16 سالگی‌ام است.

آرین در بخش دیگری از سخنانش درباره لزوم آموزش برای نویسنده شدن گفت: مهم‌ترین نکته برای اینکه نویسنده خوبی شویم، داشتن جوهر است. فکر می‌کنم اگر کسی قلم به دست می‌گیرد و نمی‌تواند چیزی بنویسد، نمی‌تواند در این زمینه و حرفه موفق باشد ولی اگر این توانایی و استعداد را در خود می‌بیند، بدون شک خواهد توانست در این مسیر پیشرفت کند. البته آموزش هم تاثیرگذار است هرچند که شخصاً کلاس خاصی نرفته‌ام. هرچند که نباید این نکته را از یاد ببرم که مسابقات داستان‌نویسی‌ای که در تابستان برگزار می‌شد، برایم جذاب و مفید بود؛ یادم هست در یکی از این مسابقات، محمد میرکیانی را ملاقات کردم و توانستم برای اولین بار با یک نویسنده صحبت کنم ولی با همه اینها، جوهر اولیه اهمیت بسیار زیادی دارد.

او در پاسخ به این سوال که چرا از ابتدا درباره اسطوره و فرهنگ ایران باستان نوشته است، گفت: مجموع چیزهایی که درباره آن نوشته‌ام، ایران است و شخصاً علاقه زیادی به این مباحث و همین‌طور هم ایران دارم. به اضافه اینکه این سرزمین، یکی از کشورهای کهن و مادر است به شرطی که در شناسایی گنج‌های آن درست حرکت کنیم. از سوی دیگر وقتی می‌خواهیم یک خانه را بسازیم، از ساخت زیربنا آغاز می‌کنیم و بخش‌های اصلی آن را می‌سازیم، بعد به استخر و زمین تنیس آن فکر می‌کنیم؛ تاریخ و اسطوره و بزرگان ما هم بخش اصلی هویت ما هستند و تا آنها را بازتعریف نکنیم، امروز را نمی‌توانیم بشناسیم و خطر نادانی و ناشناختگی، تهدیدمان می‌کند.

اقبال به ترجمه طبیعی است

آرین همچنین افزود: همین ناشناختگی‌هاهم هست که باعث می‌شود ما نمونه خارجی هر چیزی را به نمونه‌های داخلی آن ترجیح دهیم. همین‌هاست که باعث شده نوجوان امروز، اثر ترجمه را بیشتر از تالیف دوست داشته باشد. بنابراین باید بازیابی هویت‌مان را از طریق اهل فرهنگ و  به دور از تعصب و قوم‌پرستی به کشورمان بازگردانیم.

وی اضافه کرد: البته در این میان، نمی‌توان منکر کم‌کاری و نقص کار فرهنگی در داخل هم شد اما این نکته هم وجود دارد که ایران در برابر 199 کشور دیگر قرار دارد که داستان و شعر تولید می‌کند، بنابراین طبیعی است که تعداد و اقبال ترجمه نسبت به تالیف بیشتر باشد.

آرین همچنین درباره مجموعه شاهنامگ گفت: مازیار در این مجموعه، نوه فردوسی است و در هر کتاب، داستانی از داستان‌های شاهنامه را تعریف می‌کند. کتاب برای کودکان مناسب است اما من از کلمات امروزی استفاده نکرده‌ام ولی از جملات کوتاه و همین طور لحن و عباراتی کمک گرفته‌ام که خواندن آن برای کودکان ساده باشد در عین حال همان تصاویر و هیجانات داستان را هم به خواننده منتقل کند.

وی افزود: دلیل اینکه نام این مجموعه شاهنامگ شده، نه شاهنامک این بوده که در گویش سامانی برای بیان کوچک بودن یک چیز از پسوند «گ» استفاده می‌شده است نه «ک» و من هم ترجیح دادم از این صامت استفاده کنم.

گفتنی است آرمان آرین در پایان این نشست، بخشی از مجموعه شاهنامگ را برای حضار خواند و پس از پایان جلسه پرسش و پاسخ، جشن امضای کتاب نیز برگزار شد.

کد خبر : ۲۹۵۵۶۸