بررسی هنر آلمان‌ها در موسسه پرسش
در نشست‌های پاییزه درسگفتارهای موسسه پرسش؛ مجید اخگر درباره "رسوب تاریخ در فرهنگ: هنر آلمان بعد از 1960" سخنرانی می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مجید اخگر در درسگفتارهای پاییزه موسسه پریش از روز سه‌شنبه (5 آبان) درباره رسوب تاریخ در فرهنگ: هنر آلمان بعد از 1960 سخنرانی می‌کند.
درباره فرهنگ آلمان تصویری کم و بیش کلیشه‌ای وجود دارد: فرهنگی عمیق، غامض، تیره و تار، و پیچیده، که با فیلسوفان و موسیقی‌دانان بزرگش شناخته می‌شود، و روح یا رگه‌ای خاص تمامی اجزاء و محصولات آن را به هم پیوند می‌دهد. این تصویر کلی در عین اغراق‌هایی که در خود دارد، عاری از حقیقت نیست. اما این فرهنگ بزرگ در عین حال با سیر تاریخی خاصی پیوند خورده است که آن را از دیگر کشورهای اروپایی متمایز می‌کند: آلمان در طول دویست سال گذشته همواره پای ثابت فجایع تاریخ اروپا بوده است، و مشخصاً نام آن با دو جنگ جهانی گره خورده است که از نظر میزان توحش و کشتار انسانی در طول تاریخ بی‌سابقه است. رابطه‌ی میان این دو سویه چیست؟ چه چیزی است که غنی‌ترین فرهنگ اروپای مدرن را با بزرگ‌ترین فجایع انسانی دوران مدرن مرتبط می‌کند؟
موسسه پرسش این پرسش‌ها را به بحث می‌گذارد و برای این کار هنر پس از جنگ جهانی دوم آلمان را نقطه‌ی تمرکز خود قرار می‌دهد. هنری که حدوداً از دهه‌ی 1960 به این سو به بار نشست و شاید از نظر غنا و تعدد جریان‌ها و چهره‌ها تنها با هنر امریکا در همین دوران قابل مقایسه باشد.
ـ «رها شدن از بار گذشته به چه معناست»: درگیری با گذشته به عنوان مسئله‌ای آلمانی/ موجودی با سر بزرگ و تن نحیف: ناسازگاری رشد تاریخی و فرهنگی در آلمان/ «راه ویژه»ی آلمان در ورود به عصر مدرن: تنش و تقابل فرهنگ و سیاست در آلمان/ وحدت آلمان و جنگ جهانی اول: فرهنگ آلمانی در برابر «تمدن» غربی
ـ جنگ جهانی دوم به عنوان ضربه‌ی نهایی به رؤیای عظمت آلمان/ واکنش آلمان: فراموشی گذشته، بازسازی کشور، و محافظه‌کاری فرهنگی و هنری/ دهه‌ی شصت؛ به خاطر آوردن گذشته: جنبش دانشجویی و هنر جدید آلمان/ راه ویژه‌ی آلمانی‌ها در ورود به فضای «هنر جدید»/ یوزف بویس به عنوان چهره‌ی گذار و آشتی‌دهنده‌ی فضای هنر پس از جنگ با درون‌نگری و جدیت آلمانی/ هنرمندان آلمانی و خیره ماندن در فاجعه
ـ فرزندان بویس: یورگ ایمندورف، آنسلم کیفر، و تاریخ آلمان/ ایمندورف و «کافه دویچلند»/ کیفر به مثابه‌ی یک هنرمند تیپیک آلمانی/ تاریخ در مقام هبوط: درهم‌تنیدگی زمان تاریخی و زمان اسطوره‌ای در بویس و کیفر
ـ پاپ آرتِ آلمانی: زیگمار پولکه، گرهارت ریشتر، و رئالیسم کاپیتالیستی/ تفاوت پاپ‌آرت آمریکایی و پاپ آرت آلمانی: به درون کشاندن خرد و ریزهای تاریخ/ «اطلس» ریشتر و تنش عکاسی و نقاشی/ برند و هیلا بخر و فاصله‌گیری از «عکاسی ذهنی»/ مکتب عکاسی دوسلدورف: آندریاس گرسکی، توماس روف، زیمونه نیوِگ، یورگ زاسه
عناوین مباحث این درسگفتارها هستند.
همچنین مازیار اسلامی با موضوع فیلسوف به سینما می‌رود به بررسی آثار آلن بدیو می‌پردازد.
این نشست‌ها نیز از شنبه (9 آبان) برگزار می‌شود.
