سوءمدیریت فرهنگستان هنر را پایین کشیده/کارنامه‌ای سراسر شکست برای فرهنگستان

17 سال از آغاز به‌کار فرهنگستان هنر گذشته و در این مدت تنها دو نفر بر مسند مدیریت این عالی‌ترین نهاد هنری کشور تکیه زده‌اند. طی این سال‌ها به‌ویژه در 7-6 سال اخیر؛ آمار حواشی پیرامون تغییر ریاست یا پایان همکاری با ٢٨ نفر از کارکنان این نهاد، همچنین انتقاد نسبت به عملکرد فرهنگستان که به‌جای تمرکز بیشتر روی پژوهش‌ (به‌عنوان یکی از کارکردهای اصلی چنین مجموعه‌ای) به سمت راه‌های درآمدزایی رفته است و اعتراض‌هایی ازسوی کارکنان این نهاد کم نبوده که گاهی نیز بیانیه‌ها یا موضع‌گیری‌های ریاست فرهنگستان را به دنبال داشته است.

اما به‌واقع جایگاه فرهنگستان هنر در فضای امروز جامعه‌ی فرهنگی و هنری کجاست؟ در سال‌های اخیر این فرهنگستان چه کارنامه‌ای در سیاست‌گذاری امور هنری از خود به‌جای گذاشته؟ و خروجی اصلی و مهم فعالیت‌های متنوع فرهنگستان برای رسیدن به اهدافی که طبق آیین‌نامه عهده‌دار آن است، چیست؟

فرهنگستان هنر به علی معلم‌دامغانی می‌رسد

تشکیل فرهنگستان هنر، اسفند 1377 در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست سیدمحمد خاتمی (رییس‌جمهور وقت) کلید خورد تا به‌عنوان موسسه‌ای با شخصیت حقوقی مستقل که به نهاد ریاست‌جمهوری وابسته ‌است؛ پاسداری از میراث فرهنگی و هنری اسلامی و ملی، پیشنهاد سیاست‌ها، راهبردها و دستیابی به آخرین یافته‌ها و نوآوری‌ها و نیز ارتقای فرهنگ اسلامی‌ برای مقابله با تهدیدهای فرهنگ مهاجم را برعهده گیرد.

همزمان با آغاز به‌کار رسمی فعالیت فرهنگستان هنر در سال 1378 و یک سال بعد از تصویب تشکیل چنین نهادی در شورای عالی انقلاب فرهنگی، ریاست این نهاد نوپا به نخست‌وزیر دوران جنگ واگذار شد. سپس ۲۰ نفر عضو پیوسته فرهنگستان با مصوبه سال ۱۳۷۸، شورای عالی انقلاب فرهنگی به این نهاد آمدند و عضویت آنها دائم‌العمر شد. افرادی همچون ‌سیدمحمد بهشتی، حبیب‌الله صادقی، مهدی حجت، غلامحسین امیرخانی،‌ حبیب‌الله آیت‌اللهی، مهدی حسینی، داریوش مهرجویی، ‌مجید مجیدی، جواد حمیدی، علی‌اکبر صنعتی، سیدعبدالمجید کیانی‌هندی، محمدعلی رجبی، محمود عزیزی، هادی ندیمی،‌ علی لاریجانی، محمدحسین حلیمی، هانیبال الخاص، داریوش صفوت و یک دو تن دیگر. البته تعدادی از این افراد ازجمله ‌علی‌اکبر صنعتی، جواد حمیدی و هانیبال الخاص درگذشته‌اند و اکنون در لیست اعضای جاوید جای دارند.

اما در سال ۱۳۸۸، بعد از اتفاقاتی که در پی انتخابات دهمین دوره‌ی ریاست جمهوری رخ داد، محمود احمدی‌نژاد که در سمت رئیس دولت، ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی را هم برعهده داشت، یک ماه قبل از انتخاب ریاست جدید این نهاد، در اساسنامه فرهنگستان‌ها ازجمله فرهنگستان هنر دست برد و دو تغییر مهم را اعمال کرد تا هم نحوه انتخاب اعضای فرهنگستان تغییر کند و هم رئیس فرهنگستان که تا آن زمان به پیشنهاد اعضای پیوسته انتخاب می‌شد از آن پس توسط شخص رئیس‌جمهور (در آن زمان احمدی‌نژاد) انتخاب شود.

نهایتا با استناد به همین تعییرات علی معلم‌دامغانی به عضویت فرهنگستان هنر درآمد. در اول دی ماه 1388 نیز احمدی‌نژاد سفر استانی خود به فارس را نیمه‌تمام گذاشت تا با شرکت در جلسه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی از دومین آیتم تغییر داده شده رونمایی کرده و معلم‌دامغانی را به عنوان رئیس جدید فرهنگستان معرفی کند. درحال حاضر نیز بعد از اتمام دوره‌ی چهارساله‌ی اول ریاست معلم بر فرهنگستان هنر در سال 93، او همچنان و برای دوره‌ی دوم در این سمت ابقا شده است.

همان زمان سیدمحمد بهشتی که از گزینه‌های انتخاب حسن روحانی به عنوان ریاست فرهگستان با پایان دوره‌ی چهارساله‌ی اول معلم بود، نسبت به این مصوبه موضع گرفته و گفته بود: «این مصوبه مصداق بارز تقابل فرهنگ دولتی و دولت غیرفرهنگی است.»

البته این تمامی تغییرات صورت گرفته در فرهنگستان نبود و همزمان مهدی کلهر (مشاور احمدی نژاد)، جهانگیر الماسی (بازیگر) و مجتبی رحماندوست (نویسنده و مشاور دیگر احمدی نژاد) نیز با این قانون جدید توسط احمدی‌نژاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی به مجموعه اعضای پیوسته فرهنگستان اضافه شدند.

بلافاصله بعد از این اتفاق، استعفاها شروع شد و محمدمهدی حیدریان (معاون هنری فرهنگستان) و بهمن نامورمطلق (دبیر این نهاد فرهنگی) به همراه تعدادی دیگر از کارمندان فرهنگستان استعفا داده و از همکاری با فرهنگستان دست کشیدند. چیزی نگذشت که مدیرانی مانند حسن بلخاری و محسن زارع که تا آن زمان استعفا نداده بودند نیز برکنار شدند.

در حال حاضر تعداد اعضای پیوسته‌ی فرهنگستان در وبگاه اینترنتی این نهاد، 28 نفر ثبت شده و به جز همان 20 نفر ابتدایی و 4 نفری که سال 88 به اعضای فرهنگستان اضافه شدند (محمدعلی معلم‌دامغانی، جهانگیر الماسی، مهدی کلهر و مجتبی رحماندوست)، علی‌اصغر آقا غلامعلی شعرباف، سیدمحمد احصایی، سیدمحمدرضا حسینی‌بهشتی، سیدجلال شباهنگی، منوچهر طیاب، محمود فرشچیان، شاهین فرهت، محمدعلی کی‌نژاد، مصطفی گودرزی، علی‌اکبر مختارتجویدی و علی منتظری نیز جزو اعضای پیوسته‌ی فرهنگستان هنر هستند.

سال‌های اخیر فرهنگستان؛ عملکردی حدفاصل رکود و سکوت

عملکرد فرهنگستان هنر در 7-6 سال اخیر درحالی مورد نقد قرار می‌گیرد که نارضایتی‌هایی نسبت به عملکرد این نهاد حتی ازسوی کارمندان و پرسنل فرهنگستان مطرح شده است. به عنوان مثال در سال ٩٠ جمعی از کارمندان فرهنگستان هنر در نامه‌ای خطاب به معلم‌دامغانی از عملکرد مدیریتی او انتقاد کرده و نوشته بودند: «باندبازی‌های پی‌درپی، جابه‌جایی‌های نابجا و سوءمدیریت چنان بر این فرهنگستان تاخت که فرهنگستان هنر مانند نیستانی گرفتار در آتش قدرت به خاکستر افسوس تبدیل شد».

 برکناری مدیرانی چون بهمن نامورمطلق، حسن بلخاری، عبدالمجید شریف‌زاده، کیانی، کیاسری، رضایی، یارزاده و در کنار سوءمدیریت‌های مالی فرهنگستان هنر مهمترین مواردی بودند که با انتقاد شدید این افراد مواجه شد.

در فراز و فرودی که فرهنگستان هنر طی سال‌های 88 تا 91-90 داشت؛ نزدیک به 28 نفر از نیروهای فعال خود را یا برکنار کرد یا به واسطه‌ی استعفا آن‌ها را از دست داد. یکی از بخش‌هایی که تحت‌تأثیر این اتفاقات، نیروی انسانی بیشتری را از دست داد، مجموعه پژوهشی فرهنگستان هنر بود؛ بخشی که اتفاقا یکی از اصلی‌ترین ارکان تأسیس این فرهنگستان به حساب می‌آید.

همین مسئله درکنار بحث مالی و تعویض پی‌در پی مدیران بخش پژوهشی (تغییر چهار مدیر طی دوسال) باعث شد تعدادی از طرح‌های پژوهشی این مجموعه لغو شوند یا نهایتا به سمت چاپ و فروش کتاب پیش بروند. انتشار کتاب ازسوی فرهنگستان هنر نیز در آن دو سال چندان نمره‌ی قبولی نمی‌گیرد چراکه در این مدت ‌غیر از کل آثار انتشاریافته، فقط دو کتاب نفیس که یکی از آنها «شاهنامه طهماسبی» با قیمت یک‌میلیون‌و صد‌هزار تومان و دیگری «شاهکارهای هنری ایران در موزه لهستان»، منتشر شدند.

به نظر می‌رسد فرهنگستان کم‌کم با کوچک کردن بخش‌های پژوهشی خود، کسب درآمد از طریق اجاره سالن‌ها و تالارها (ایران و باربد در ساختمان اصلی فرهنگستان و تالارهای مجموعه فرهنگی - هنری آسمان واقع در زعفرانیه که نهایتا هم با عنوان تغییر کاربری تخریب شد) به بخش خصوصی و تمرکز بر چاپ و فروش کتاب را سرلوحه‌ی فعالیت‌های خود قرار داده است.

این درحالی‌است که تا پیش از این؛ برگزاری برنامه‌های پژوهشی همچون گردهمایی مکتب شیراز «هنر، ادب و اندیشه سده‌های هفتم، هشتم و نهم هجری قمری»، همایش عبدالقادر مراغی (موسیقی‌دان بزرگ قرن هشتم و نهم هجری)، همایش شاهنامه‌نگاری، گردهمایی گنجینه‌های از یاد رفته هنر ایران، کنگره بین‌المللی مولانا، گردهمایی مکتب اصفهان (هنر، ادب و اندیشه) یا دوسالانه‌های بین‌المللی در زمینه هنرهای تجسمی و سینما مانند دوسالانه نقاشی جهان اسلام، دوسالانه فیلم جهان اسلام و... توسط فرهنگستان هنر، بستر پژوهش و تولید و انتشار مقاله‌هایی در این زمینه را فراهم می‌کرد.

البته مسئولان فرهنگستان درباره‌ی انتقاد از عملکردشان در حوزه‌ی اجاره سالن‌ها می‌گویند: «نکته حائز اهمیت این است که فرهنگستان هنر بنابر قانون بودجه به شماره طبقه‌بندی 140107 تحت عنوان: درآمد حاصل از خدمات پژوهشی و تحقیقاتی، این اختیار را دارد که هرساله مبلغی را به عنوان درآمد اختصاصی در دستور کار خود داشته باشد که این رقم براساس قانون به حساب خزانه‌داری دولت واریز می‌شود و سپس به فرهنگستان هنر داده می‌شود. به همین سبب فرهنگستان هنر در راستای مشارکت امور فرهنگی و هنری با درنظر گرفتن حداقل هزینه در این عرصه گام برداشته است که نمایندگان دولتی نیز سالیانه براساس ضوابط و مقررات به بررسی آن می‌پردازند و درآمد حاصله، آنقدر ناچیز است که حتی در تامین مخارج و هزینه‌های جاری ساختمان‌ها نمی‌تواند پاسخگو باشد.»

علاوه بر این‌ها، تعلیق تمام برنامه‌های منظم بین‌المللی مانند دو سالانه‌های عکس و پوستر، کاریکاتور، خوشنویسی و… و همچنین تمام همایش‌های علمی و پژوهشی بین‌المللی در کنار همایش‌های ملی سراسری که ذکر شد و لغو انتشار پنج مجله تخصصی فرهنگستان با این توجیه ازسوی علی معلم با این جمله که: «خمیر کردن مجلات منتشره بهتر از انتشار آنهاست» باعث شده تا از دید بسیاری این هفت‌ سال، فرهنگستان بیشتر شبیه یک فرهنگسرای کوچک اداره شده که فعالیت‌هایش همراه با رکود بوده است.

ناکامی در تببین سیاست‌های هنر و شفاف‌سازی فلسفه‌ی هنر کشور

فرهنگستان هنر، یک موسسهٔ پژوهشی جزء نیست که مثل برخی از موسسه‌های پژوهشی دولتی یا خصوصی تنها مشغول تحقیق، آموزش و انتشار یافته‌های خود در حوزه‌ای تخصصی باشد. فرهنگستان هنر درواقع وجهه کشوری یا به‌اصطلاح ملی دارد که مسئولان آن‌ را بالاترین مقام‌های دولتی انتخاب می‌کنند، پس انتظار می‌رود که تولید و انتشاری متفاوت از موسسه‌های جزیی ارائه کند که دامنه‌ای وسیع در حد مشخص‌ کردن سیاست‌ها هنری و فلسفه‌ی هنر کشور داشته باشد.

مشخص کردن فلسفه‌ی هنر مطلوب، برنامه‌‌ریزی برای تبیین فلسفه‌ی هنر رسمی و تهیه نقشه‌ی جامع علمی کشور بخشی از مهمترین فعالیت‌هایی است که از فرهنگستانی در سطح فرهنگستان هنر انتظار می‌رود. اما به‌نظر می‌رسد حوزه‌ی عمل این فرهنگستان هنوز حتی برای طراحان و تصویب‌کنندگان آیین‌نامه‌ی آن نیز روشن نیست و صرفا برای عقب نماندن از ملل توسعه یافته نسبت به احداث و راه‌اندازی چنین موسساتی اقدام کرده‌ایم.

اگر این موارد در حیطه‌ی وظایف فرهنگستان هنر نیست، کدام نهاد یا موسسه باید پیگیر ساماندهی به این امور باشد؟ اساسا وقتی قرار نیست که فرهنگستان هنر وظیفه‌ی بازتولید و معرفی فلسفه‌ی علم، فلسفه‌ی هنر و ... را به دوش بکشد، و در بهترین حالت تنها یک پژوهشگاه باقی بماند؛ دیگر چه لروزمی به انتخاب ریاست آن توسط عالی‌ترین شورای فرهنگی کشور است؟

فعالیت‌هایی که فرهنگستان از آن‌ها دفاع می‌کند

مسئولان فرهنگستان اما در پاسخ به این پرسش که کدام خروجی شاخص درخصوص پژوهش‌های هنر مثلا در بخش فلسفه، موسیقی یا تجسمی ازسوی فرهنگستان را می‌توان نام برد که عمومی و فراگیر بوده است، موارد زیر را نام می‌برند:  

• راه‌اندازی و بهره‌برداری از سایت برخی استادان که درحال تکمیل در فضای مجازی و پورتال فرهنگستان هنر است ازجمله استادان: امیرخانی، فرشچیان، جوادی‌پور، منصوره حسینی، مرتضی ممیز، احمد اسفندیاری، حسین لرزاده و ...
• برگزاری کارگاه‌های تخصصی و هنری چون: کارگاه «شیشه و سفال»، «کتابت و کتاب‌آرایی»، «آموزش تذهیب استاد جوقان»، «هنرهای قرآنی»، «هنر گچ‌بری»، «شناخت موسیقی دستگاهی ایران»، «طراحی سازه‌های سنتی» و ...
• برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی شامل: «جشنواره ملی پیوند و پوشاک اقوام ایرانی1394»، «همایش اقتصاد هنر اسفند 93»، « همایش فن‌آوری آب در هنرهای بومی در سال 1394»، «همایش هنر و اخلاق در سال 1394»، « سومین جشنواره و جایزه شروه 1394»، نمایشگاه و مسابقه بین‌المللی «کارتون و کاریکاتور داعش1394» و ...
• نشست‌های تخصصی و بزرگداشت‌ها در سال 1394 شامل: «هنر و زیبایی نزد روزبهان بِقلی»، «بزرگداشت و نمایشگاه استاد حمیدی»، «هنر و زیبایی نزد شیخ نجم‌الدین کبری»، «زیبایی‌شناسی خط کوفی»، نشست علمی «نشانه_آیکونولوژی»، «گنبد سلطانیه و یافته‌های جدید مرمت»، «بزرگداشت و نمایشگاه استاد مهرگان»، «بزرگداشت و نمایشگاه استاد جمالپور»، «هنر و باستان‌شناسی» و ...

فرهنگستان همچنین درباره‌ی فعالیت‌هایی که در زمینه چاپ و انتشار کتاب انجام داده است، موارد زیر را مطرح می‌کند:

• تعدادی از کتاب‌های مؤسسه متن موفق به دریافت جوایز تقدیری سال و تقدیری فصل شدند ازجمله شاهنامه شاه طهماسبی کتاب برگزیدۀ کتابخانه ملی در چهاردهمین آیین بزرگداشت نسخ خطی شد. شاهکارهای هنر ایران در مجموعه‌های لهستان، کتاب شایسته‌ی تقدیر کتابخانه ملی در بخش ترجمه چهاردهمین آیین بزرگداشت نسخ خطی؛ فرهنگ شاهنامه (دو جلدی) کتاب برگزیده هفدهمین دوره کتاب فصل؛ زبان تصویری شاهنامه کتاب برگزیدة دوازدهمین دورة کتاب فصل؛ موسیقی عصر صفوی کتاب تقدیری فصل و مقام اول در بخش برگزیدگان کتب علمی و پژوهشی دوازدهمین جشن خانة موسیقی؛ پژوهشی در زندگی و آثار عبدالقادر مراغی مقام اول در بخش ترجمة دوازدهمین جشن خانة موسیقی؛ و...
• همچنین امسال با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب نخستین نمایشگاه تخصصی کتاب‌های هنری ایران به مناسبت هفته کتاب و کتاب‌خوانی در محل فرهنگستان هنر برگزار شد که در آن بیش از 30 ناشر که در عرصه هنر فعالیت داشتند، شرکت کردند و کتاب‌های هنری نیز به دانشجویان با تخفیف ویژه 35 درصد عرضه شد که استقبال فراوانی از آن شد.

این موسسه سپس در توضیح بیشتر فعالیت‌هایش به این موارد اشاره می‌کند:

• موسسه صبا در راستای جهت‌دهی علاقه همه مردم ایران نمایشگاه  هنرهای عاشورایی را در چندین رشته هنری برگزار کرد تا به معرفی هنرهای فاخر ایرانی در حوزه فرهنگ عاشورایی بپردزاد. همچنین این موسسه از سال 1391  گالری (خیال نو) را با هدف حمایت از قشر هنرمندان جوان و هنر معاصر به‌صورت رایگان در اختیار دانشجویان هنر می‌گذاشت. که این روند مطلوب متاسفانه  به سبب کمبود بودجه این موسسه درحال حاضر متوقف شده است و فهرست نمایشگاه‌های این موسسه نیز که سالانه برگزار می‌کند در پورتال فرهنگستان هنر موجود است.
• موزه هنرهای معاصر فلسطین نیز به دفاع از مردم مظلوم فلسطین و اشاعه هنرهای اسلامی ایران  و جهان اسلام نمایشگاه‌های ویژه‌ای برگزار می‌کند. همچنین پژوهشکده هنر و مرکز هنرپژوهی نقش جهان به برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌هایی در مباحث تئوری و نظری هنر معاصر به‌ویژه در حوزه نقد هنر تاریخ هنر و مطالعات بینارشته‌ای فعالیت می‌کند که برنامه‌های این مجموعه‌ها نیز در پورتال فرهنگستان هنر منتشر می‌شود.

نگاهی به بودجه‌ای که صرف فعالیت‌های فرهنگستان می‌شود

چگونگی صرف بودجه ۹۳,۴۰۰ میلیون ریالی فرهنگستان هنر در سال 94 و ۷۶۶۶۲ میلیون ریالی در سال 93 یکی از مواردی است که برای بررسی و تحلیل درست و منصفانه از عملکرد فرهنگستان باید مدنظر قرار داشته باشد.

فرهنگستان هنر دارای زیرمجموعه‌هایی است که بسیاری از آن‌ها به لحاظ جغرافیایی نیز پراکنده بوده و دارای قدمت تاریخی ‌هستند که شامل: ساختمان مرکزی، موسسه متن، ساختمان پژوهشکده هنر (بنای آن در سال 1310 ساخته شده است)، موسسه فرهنگی هنری صبا (بنای آن متعلق به  سال 1315 است)، مجموعه فرهنگی و هنری آسمان (بنای آن در سال 1357 ساخته شده است)، موزه هنرهای معاصر فلسطین (بنای بازسازی شده)، مرکز هنر پژوهی نقش جهان (کتابخانه مرکز گفتگوی تمدن‌های سابق)، کتابخانه فرهنگستان و ساختمان فرهنگ و ادب (ساختمان ساعی 2) هستند و در مجموع 16766 هزار متر مربع را شامل می‌شوند. 

در این میان موسسه فرهنگی هنری صبا، پژوهشکده هنر و موسسه متن به عنوان موسسه ذیل نام فرهنگستان هنر فعالیت می‌کنند که در این بین، صرفا پژوهشکده هنر دارای ردیف اعتبار بودجه است. ازسویی دیگر، موسسه حکمت و فلسفه از زیرمجموعه‌های فرهنگستان هنر به‌شمار نمی‌رود و پژوهشکده هنر فرهنگستان هنر نیز از ردیف بودجه مستقل خود استفاده می‌کند.

به گفته‌ی فرهنگستان هنری‌ها، موسسه متن که چاپ و انتشار کتاب‌های هنری را برعهده دارد نیز در این سال‌ها سعی کرده با فروش کتاب‌هایی که منتشر می‌کند به فعالیت و تامین هزینه‌های جاری خود بپردازد و فاقد بودجه دولتی است و در برخی موارد، به دلیل بالابودن هزینه‌های انتشار کتاب‌هایی مجبور شده است تا با حمایت مالی برخی از سازمان‌ها یا شرکت‌ها به فعالیت خود ادامه دهد. این مجموعه سالیانه نزدیک به 80 تا 100 عنوان کتاب در زمینه‌های فلسفه هنر و زیبایی شناسی، ادبیات، معماری و شهر سازی، هنرهای تجسمی، موسیقی، هنرهای صناعی، هنرهای نمایشی، کلیات و تاریخ هنر، مجموعه مقالات و برخی نشریات منتشر می‌کند. همچنین در نمایشگاه‌ بین‌المللی کتاب تهران هرساله شرکت می‌کند و علاوه بر داشتن غرفه چند نشست تخصصی نیز در سرای اهل قلم با حضور استادان و صاحبنظران برگزار می‌کند.

براساس اطلاعاتی که فرهنگستان هنر در اختیار ایلنا قرار داده است، اعتبارات هزینه‌ای فرهنگستان علاوه بر هزینه‌های جبران خدمات کارکنان، استفاده از کالا و خدمات، هزینه‌های اموال و دارایی‌ها، تامین و نگهداری ساختمان‌ها و بناها به برگزاری برنامه‌های فرهنگی و هنری نیز اختصاص دارد که در سال 1390 این بودجه 64,789 (6 (شش میلیار و چهارصد میلیون تومان) مصوب شد که 54,325 (پنج میلیارد و چهارصد میلیون تومان) به فرهنگستان داده شد. در سال 1391 این بودجه به  74,680 (هفت میلیارد و چهارصد میلیون تومان) افزایش یافت که از این مبلغ تنها 44,921 (چهار میلیارد و چهارصد میلیون تومان) به فرهنگستان داده شد که به علت کاستی‌ 3 میلیاردی در این سال، دولت این بودجه را در سال 1392 به مبلغ 70,521 (هفت میلیارد تومان) افزایش داد و سعی کرد تقریبا مبلغی نزدیک به بودجه مصوب را برای جبران کاستی‌های سال 1391 و در حدود 70,475 (کمی بیش از هفت میلیارد) را تامین نماید. این رقم در سال 1393 نیز  رقم 74,912 (هفت میلیارد و چهارصد میلیون تومان) مصوب شد که 71,587 (هفت میلیارد و صد میلیون تومان) به فرهنگستان  اختصاص داده شد که نسبت به سال‌ 1392 با توجه به رشد تورم و اضافه شدن سالانه حقوق کارکنان و ارزش خدمات و کالاهای مصرفی رشد چندانی نداشت.

باتوجه به مبالغی که به عنوان به فرهگستان پرداخت می‌شود؛ این نهاد در راستای سیاست‌گذاری‌های کلان خود؛ چندین پروژه فرهنگی – هنری برای درازمدت تعریف کرد و در دستور کار فوری قرار داد که شامل موارد ذیل می‌شوند:

1. تعبیه و تجهیز استودیوی بزرگ فرهنگستان هنر: این استودیو یکی از استودیوهای بزرگ ایران به‌شمار می‌رود که دارای امکانات فنی به‌روز در دنیاست و برای نیل به اهداف بلندمدت فرهنگستان به مجموعه اضافه شده است. در این استودیو امکان ضبط موسیقی برای ارکستری با حداقل 70 دستگاه مجهز شده است که در نوع خود بی‌نظیر است.
2.  تعمیرات اساسی و تامین تجهیزات در مجموعه فرهنگی – هنری آسمان که در خیابان شهید سرلشکر فلاحی (زعفرانیه ) قرار دارد. این بنا که در سال 1357 ساخته شده بود درحال تخریب و ویرانی بود که از سال 1392 مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفت. با عنایت به اینکه اعتبارات طرح‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای (تعمیرات اساسی و تامین تجهیزات و ماشین‌آلات) در سال 1392 بالغ بر 1/394 (صد میلیون و سیصد هزار تومان) مصوب شده بود که از این مقدار صرفا 400 میلیون ریال آن تامین و پرداخت گردید و این درحالی است که فرهنگستان هنر دارای 9 ساختمان که بیش از 16700 متر مربع را دارد.
3.  اختصاص بودجه سالیانه برای خرید کتاب‌های فرهنگی- هنری (فارسی- لاتین) و افزودن به منابع کتابخانه تخصصی هنر.
4. راه‌اندازی و افزوده شدن بخش کتاب گویا (برای انتشار کتاب‌های فاخر و ارزشمند به شیوه صوتی)، راه‌اندازی بخش «شاهنامه پژوهی» که در سال‌های قبل چندین بار نیمه‌کاره به انجام رسید و مغفول ماند و بخش «دائره‌المعارف هنری» که درحال شکل‌گیری ارکان آن است.
5. تجهیز مجموعه فرهنگی هنری نقش جهان که در ضلع جنوب غربی پارک ساعی قرار دارد.

فرهنگستانی‌ها اما یادآورد شده‌اند که موارد فوق علاوه بر برنامه‌های مختلفی است که در سال جاری یا سال‌های گذشته برگزار شده یا می‌شود. در واقع آن‌ها می‌گویند: فرهنگستان هنر با عنایت به عدم رشد منطقی بودجه نسبت به سال‌های قبل و همچنین رشد تورم واقعی در جامعه نیاز به حداقل بودجه‌ای تا دوبرابر بودجه مصوب را نیاز دارد تا علاوه بر صرف هزینه‌های جاری و عمرانی بتواند برنامه‌های بین‌المللی و کلان خود را تحقق بخشد.