درمیشیان به جرم مسئولان جشنواره متهم شد/«لانتوری» به نگاه حذفی و انحصارطلبانه نقد دارد

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ منتقل کردن نشست‌های خبری فیلم‌های جشنواره به صبح و فشردگی برنامه‌های جشنواره که طی روزهای اخیر با بی نظمی مداوم مسئولان جشنواره همراه بوده؛ باعث شده تا رسانه‌ها و نماینده‌های آن‌ها اعتراضات مداومی را داشته باشند. فیلم لانتوری که قرار بود شب گذشته از ساعت 12 اکران شود؛ با بی‌نظمی و ورود انبوهی از جمعیت به سالن میلاد؛ سرانجام با یک ساعت تاخیر اکران شد و نمایندگان رسانه‌ها تا حدود ساعت سه و نیم بامداد در برج میلاد حضور داشتند. طبق روال؛ نشست‌های خبری امسال از ساعت ده صبح برگزار می‌شود و طبیعی‌ست که این مسائل باعث عصبانیت و خستگی خبرنگاران شود. مشخصا تمام این حواشی؛ به دلیل عملکرد پرنقص مسئولان جشنواره بوده و بدیهی‌ست که فیلم خوش‌ساخت و پرمخاطبی مثل لانتوری نباید هزینه این عملکرد ضعیف را بپردازد. هرچند رضا درمیشیان برای تاخیر بیست دقیقه‌ای خودش از رسانه‌ها عذرخواهی کرد و علت آن را حضورش در بیمارستان عنوان کرد؛ اما برخی نشست رسانه‌ای این فیلم را ترک کردند. این درحالی‌ست که نشست رسانه‌ای فیلم نفس با ۴۵ دقیقه تاخیر برگزار شد و هیچیک از حاضران نیز نسبت به این موضوع واکنشی از خود نشان ندادند.

اما سرانجام نشست خبری فیلم لانتوری با یک دقیقه سکوت به احترام زنده یاد یدالله نجفی؛ آغاز شد.

رضا درمیشیان در ابتدای این نشست گفت: من به احترام جامعه‌ی مطبوعات که خودم را جزوی از آن می‌دانم؛ اینجا هستم و برای تاخیرم عذرخواهی می‌کنم. البته به من گفته شده بود که ساعت یک و نیم اینجا باشم و حدودا بیست دقیقه تاخیر داشتم

منتقد حاضر در نشست؛ درباره این فیلم گفت: فیلم لانتوری دارای مضموی جسورانه است و خوشبختانه فرم آن هم همین جسارت را دارد. متاسفانه سینمای ایران مضامین جسورانه را با روایتی کلاسیک و محافظه‌کار روایت می‌کند که می‌توان ازجمله این فیلم‌ها به «هیس دخترها ریاد نمی‌زنند» اشاره کرد.

او ادامه داد: معمولا در سینمای ایران؛ شخصیت‌های مالیخولیایی از ذهن هنرمندانی که خودشان هم شخصیتی ناپایدار دارند؛ تراوش می‌کند. اما هرکس رضا درمیشیان را از نزدیک بشناسد؛ می‌گوید چگونه ممکن است این کاراکتر محجوب و معقول چنین شخصیت‌های را می‌نویسد و من فکر می‌کنم این دقیقا کارکرد هنر است.

وی با بیان اینکه اسیدپاشی در لانتوری به عنوان یک مضمون صرف استفاده نشده؛ گفت: نگاه انحصارطلبانه و مالیخولیایی که در جامعه‌ی ما وجود دارد مختص به اسیدپاشی نمی‌شود و در ریزترین روابط اجتماعی ما هم وجود دارد. حتی 70 درصد ترانه‌هایی که از آرمین 2afm تا محسن چاوشی می‌خوانند هم ترویج همین نگاه انحصارطلبانه و مالیخولیایی‌ست که به اصطلاح به عنوان عشق مطرح می‌شود.

رضا درمیشیان در ادامه این نشست درباره ساخت لانتوری توضیح داد: لانتوری تقابل زشتی و زیبایی‌ست، لانتوری تحمل نکردن نظر مخالف را نشان می‌دهد. نگاهی حذفی که می‌گوید اگر مثل من فکر نمی‌کنی پس نباش.

او ادامه داد: من در این فیلم سعی داشتم تا با فاصله‌گذاری‌هایی که دارم؛ حتی زمانی که مخاطب غرق در داستان می‌شود؛ متوجه مستند بودن اتفاقات شود که برای رسیدن به آن ابزارها و فرم‌های مختلفی را مدنظر گرفتم.

این کارگردان همچنین اضافه کرد: سینمای هرچه دارد از تئاتر است. من با اشتیاق به تماشای تاتر می‌روم و بازیگران جوانی که شما در این فیلم دیدید؛ همگی از ستارگان تئاتر هستند. بازیگران تئاتر جسارتی دارند که با آن‌ها می‌توان همه چیز را تجربه کرد چراکه خودشان را آزاد می‌گذارند.

درمیشیان همچنین تاکید کرد: فیلم لانتوری با بودجه شخصی ساخته شده و هیچ سازمانی از آن حمایت نکرده است. من درنهایت متاسفم که در تهران ما حداکثر 5 سینمای مناسب و استاندارد داریم و مخاطبان نمی‌توانند شاهد تمام زحماتی که برای صدا و تصویر فیلم کشیده شده است؛ باشند.

باران کوثری نیز در این نشست با تقدیر از رضا درمیشیان گفت: ما چیزهایی را نمی‌دانیم که رضا درمیشیان می‌داند. او با حساسیت هرچه تمام‌تر فیلم خود را می‌سازد و ما برای بسیاری از مسائل ساعت‌ها بحث جدی می‌کنیم. رضا درمیشیان در طول فیلمبرداری مداما فیلمنامه را براساس تمرینات ما بازنویسی می‌کرد و واقعا هیچکس جز او نمی‌دانست که لانتوری چگونه ساخته می‌شود.