خانه نمایش مرکز اجرایی تئاتر ایرانی می‌شود
مدیر خانه نمایش، نمایش ایرانی را یکی از دغدغه‌های خود خواند و گفت: نمایش ایرانی قابلیت‌های فراوانی دارد و این را آقای بهرام بیضایی خوب درک کرده است، به طوری‌که وقتی در آثار او نگاه می‌کنید؛ ردپایی از شیوه‌های مختلفی از این نمایش را می‌بینید.
علی‌اصغر راسخ‌راد در گفتگو با خبرنگار ایلنا، افزود: هنرهای نمایشی آیینی ما تقریبا موزه‌‌ای شده است چون سینه به سینه بوده و در دانشگاه به‌صورت عملی و اجرایی درس داده نشده و یک کلیت تئوری از آن گفته شده است.
او با بیان اینکه شرایط چندانی برای اجرای نمایش‌های آیینی و ایرانی فراهم نشده است، گفت: اطلاعات اساتید نمایش در زمینه تئوری نمایش ایرانی قوی است اما فاصله تئوری تا عمل زیاد است؛ اگر همین چند هنرمندی که از نمایش‌های آیینی و ایرانی باقی مانده‌اند را هم مثل مرشد ترابی از دست بدهیم دیگر جایگزینی نخواهیم داشت.
راسخ‌راد تاکید کرد: با توجه به چند سال حضورم در کانون نمایش‌های آیینی و سنتی و توفیق همنشینی با اساتیدی چون داود فتحعلی بیگی و دکتر ناصر بخت، حالا یکی از دغدغه‌هایم این است که در خانه نمایش یک کارگاه آموزشیِ اجرایی برای نمایش ایرانی درست کنیم. پیشترها طرحی داشتم به اسم «مبنا» (مرکز بازآفرینی نمایش‌های آیینی)، که امیدوارم بتوانیم این طرح را در خانه نمایش به فعلیت و عمل برسانیم.
راسخ‌راد با بیان محدودیت‌ها و قابلیت‌های مکان فعلی خانه نمایش و اداره تئاتر گفت: از حیاط و سالن‌ها و امکاناتی که دارند می‌توان برای احیای نمایش‌های ایرانی در این مرکز استفاده کرد. ما قصد داریم چادرهایی مانند خیمه در حیاط بکشیم تا برای اجراهای محیطی، تعزیه و تخت حوضی و ... مهیا شود.
او ادامه داد: آرزویم این است که به نوعی، خانه نمایش در کنار فعالیت‌های دیگرش تبدیل به مرکز تولید و اجرای تئاتر ایرانی هم بشود هرچند ممکن است اجرای آن در اوایل با سختی زیادی توام باشد؛ از همه هنرمندان تئاتر دعوت می‌کنم برای راه‌اندازی کارگاه نمایش‌های ایرانی، طرح و ایده‌هایشان را با ما در میان بگذارند.
بهینه‌سازی سالن‌های تمرین و تامین وسایل؛ اولویت خانه نمایش
مدیر خانه نمایش، با اشاره به اولویت‌های خود در مدیریت این مرکز، گفت: قبل‌تر، وقتی خودم به عنوان کارگردان تئاتر در خانه نمایش تمرین می‌کردم به مشکلاتی برمی‌خوردم و حالا که مدیر آن شده‌ام باید آنها را برطرف کنم.
علی‌اصغر راسخ‌راد ادامه داد: گروه‌های تئاتری برای تمرین در سالن‌های این مرکز، به آکسسوار و وسایل نیاز دارند تا تمرین رابا طرح صحنه مشابه‌سازی کنند، خانه نمایش این امکانات را ندارداما با هزینه‌ای اندک قابل تهیه است.
او همچنین آکوستیک نبودن سالن‌ها و اتاق‌ها را مشکل دیگر گروه‌های نمایشی برای تمرین در خانه نمایش عنوان کرد و گفت: بهینه‌سازی سالن‌های نمایشی را در دستور کار دارم.
راسخ‌راد با تشکر از مدیرکل هنرهای نمایشی به خاطر اعتمادی که به او کرده‌اند، گفت: چهره‌ها و افراد صاحب‌نام تئاتر پیش از این مدیریت خانه نمایش را به عهده داشته‌اند؛ از استاد علی نصیریان و استاد جمشید مشایخی گرفته تا خانم مریم معترف که در طول یک دهه مدیریتش در این اداره تلاش‌های بسیاری کرد و امیدوارم بتوانم این میراث گران بها را به درستی پاس بدارم.
ورود به کارهای دانش‌بنیان و استقبال از دانشجویان تئاتر
مدیر خانه نمایش گفت: من معلم هستم و جنبه‌های علمی تئاتر برایم مهم است و از هر اتفاق دانش بنیانی در خانه تئاتر استقبال می‌کنم و در زمینه عملی کردن تمام تئوری‌های علمی سعی خودم را می‌کنم.
علی‌اصغر راسخ‌راد ادامه داد: خانه نمایش می‌خواهد درگاهی برای ورود دانشجویان خوش‌فکر به بازار تولید و حرفه‌ای تئاتر باشد؛ مثلا با توجه به اتمام جشنواره تئاتر دانشجویی،با گفتگوهایی که با داوران جشنواره داشته‌ایم، خواسته‌ام تا کارهای برگزیده‌ای که امکان اجرا در خانه نمایش را دارند به ما معرفی کنند.
او با تاکید بر اینکه دوست دارم فعالان تاتر، با توجه به امکاناتی که در خانه نمایش وجود دارد، نهایت استفاده را از این مرکز ببرند، گفت: به هر اتفاق تئاتری که در این مجموعه امکان اجرایی شدن داشته باشد،«نه» نمی‌گوییم.
این کارگردان تئاتر، با تاکید بر خرد جمعی، مشورت و بعد عمل در مدیریت خود بر خانه نمایش گفت: معتقدم همه چیز را همگان دانند و اینکه به قول مولانا: «چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمیدانم /که خوردم از دهان بندی در آ دریا کفی افیون» بنابرین یک مدیر نباید به تنهایی فکر کند و تمام دل خواسته‌های خودش را پیاده کند برای همین از روزی که در اینجا شروع به کار کرده‌ام با هنرمندان و خوش‌فکران تئاتر صحبت کرده‌ام و نظر خواسته‌ام.
راسخ‌راد ادامه داد: عملی شدن ایده‌های بکر و تازه سخت است و این مشکلی است که باعث می‌شود درجا بزنیم. درحالی که ذایقه تماشاگر به روز و متفاوت شده است. باید یاد بگیریم تجربه کنیم و زبان تازه‌ای یاد بگیریم تا بتوانیم با مردم و مخاطبی که تغییر کرده است ارتباط برقرار کنیم؛ ما در اینجا می‌توانیم به این تجربه‌ها فرصت بروز دهیم.
آرشیو نمایشنامه‌های چاپ نشده از سال 36 تاکنون
مدیر خانه نمایش با اشاره به امکانات موجود در این مرکز، گفت: کتابخانه بسیار خوب و منحصر به فردی در خانه نمایش وجود دارد که شامل کتاب‌ها و نمایشنامه‌هایی است که تاکنون چاپ و منتشر نشده‌اند.
علی‌اصغر راسخ‌راد ادامه داد: نسخ نمایشنامه‌هایی از سال 1336 تاکنون در این کتابخانه موجود است؛ یک نسخه از نمایشنامه هر نمایشی که از سالها پیش روی صحنه می‌رفته در اینجا بایگانی می‌شده که بعضی از این نسخه‌ها دست‌نویس است.
او این کتابخانه را گنجینه‌ای نمایشی خواند و گفت: می‌خواهیم این کتابخانه را فعال کنیم، تا الان فقط نگهداری می‌شده اما الان می‌خواهیم این آرشیو را معرفی کرده و در اختیار کسانی که به کارهای نمایشی علاقه‌مند هستند، پژوهشگرند یا می‌خواهند متنی را برای اجرا انتخاب کنند؛ قرار دهیم چون قطعا در میان این آثار کارهایی وجود دارند که ارزش بازتولید دارند؛ اگر از کتابخانه استقبال شود عناوین جدیدی هم به آن اضافه می‌کنیم.
راسخ‌راد در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به افزایش تماشاخانه‌های خصوصی در تهران، آن را یک اتفاق خوب توصیف کرد و گفت: ما فارغ‌التحصیلان تئاتر زیادی داریم که همیشه پشت در تئاتر شهر گیر می‌کردند. مستعد بودند، اما سالن به آنها نمی‌رسید. این تعداد تماشاخانه می‌تواند فرصتی باشد تا این هنرمند اثرش را اجرا کند.
مدیر خانه نمایش ادامه داد: علیرغم افزایش سالن‌های خصوصی، معتقدم هنوز به نسبت فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها و همچنین نسبت به تراکم جمعیت پایتخت، این سالن‌ها خیلی کم است. امیدوارم مردم به جایی برسند که غم نان بگذارد تا به مسائل فرهنگی و فکری ورود کنند تا تمام این سالن‌ها تامین شوند.
راسخ‌راد تصریح کرد: طبیعتا تماشاخانه‌های خصوصی بیشتر دغدغه بازگشت سرمایه را دارند برای همین بخش‌هایی از الزامات اساسی هنر تئاتر را نمی‌توانند پوشش دهند بنابرین حمایت از آن بخش خاموش و مغفول مانده برعهده ماست.