توسعه مناطق آزاد به نابودی تولید منجر شده/ کارگران از زندگی در مناطق آزاد نفعی نمی‌برند
عضو کارگری شورای عالی کار تاکید دارد: توسعه مناطق آزاد نه تنها به نابودی تولید منجر شده، بلکه موجب ضربه زدن به مقررات حمایتی قانون کار شده است؛ بنابراین دولت و مجلس نمی‌توانند سر خود در مورد توسعه این مناطق تصمیم گیری کنند.
«محمدرضا راهداری زاده» در گفتگو با ایلنا؛ با اشاره موافقت مجلس با کلیات لایحه پیشنهادی دولت برای ایجاد ٧ منطقه آزاد تجاری، صنعتی و ١٢ منطقه ویژه اقتصادی گفت: باید توجه داشت گسترش این مناطق نه تنها به اشتغالزایی منجر نشده بلکه به تولید ضربه زده و آن را به حاشیه برده است و به صورت مشخص با اعمال این معافیت‌ها امکان کوچکترین تحرک صنفی از کارگران گرفته شده است.
رئیس مجمع نمایندگان کارگری استان خوزستان بابیان اینکه طبق مقاوله‌نامه‌های سازمان جهانی کار دست‌کم هر کارگری باید از حق عضویت در نهاد صنفی، داشتن ساعت کار معین و چانه‌زنی برای افزایش مزد برخوردار باشد، افزود: این وضعیت درحالی است که در متن مقررات اشتغال حاکم در این مناطق به‌رغم وجود عبارات لازم‌الرعایه بودن اجرای مقاوله نامه‌های سازمان جهانی کار، جو کارگری حاکم در این نواحی به شدت محدود است.
وی ادامه داد: نتیجه این امر جدا از اعتراضات صنفی کارگری این است که کارگران شاغل در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی برای استفاده از یک حق طبیعی مانند بازنشستگی پیش از موعد باید بیش از اندازه معطل و سرگردان بمانند.
راهداری زاده با بیان اینکه کارفرمایان مناطق آزاد دستمزد و مزایای کارگران مناطق آزاد را مطابق همان قوانین مناطق آزاد پرداخت نمی‌کنند، ادامه داد: رسیدگی به اختلافات کارگران و کارفرمایان در مناطق آزاد در هیات‌های تشخیص و حل اختلاف مطابق قوانین مناطق آزاد است که در آن اثری از نماینده کارگری برای دفاع و یا امکان اعتراض به رای صادره وجود ندارد و همین موضوع به خودی خود دست کارگران را برای اعتراض به تعدی به حقوق صنفی‌شان بسته است.
رئیس مجمع نمایندگان کارگری استان خوزستان با بیان اینکه از نظر کارگران به ویژه آنهایی که در مناطق آزاد ویژه مشغول کارند، عملکرد دولت در این مناطق بسیار جای انتقاد دارد؛ افزود: دولت در مناطق آزاد در کنار به حاشیه راندن کارگران و سنگین کردن کفه سودجویی به نفع کارفرمایان، زندگی را برای کارگران بومی و غیربومی شاغل در این مناطق دشوار و پرهزینه کرده است.
راهداری زاده افزود: هزینه‌های زندگی برای اهالی مناطق آزاد که بیشتر کارگران بومی و خانواده‌های آنها هستند 3 برابر گرانتر از سایر مناطق کشور است این در حالی است که کارگران از منافع واردات در این مناطق منتفع نمی‌شوند زیرا ماشین های گران قیمتی که با تعرفه‌های پایین در مناطق آزاد پلاک می‌شوند، به درد کارگرانی که نمی توانند ابتدایی ترین هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند، نمی‌خورد.