خبرگزاری کار ایران

گزارش بازدید ایلنا از پارس جنوبی؛

گشت‌وگذار شبانه در کوچه پس کوچه‌های آهنی

قرار است درصد خلوص گوگرد پالایشگاه را از ۹۹.۲ به ۹۹.۵ تبدیل کند، تا هوا سالم تر شود، به ازای فاز ۲۰ ترین یک و دوی ۱۰۸ و فاز ۲۱، سه و چهار ۱۰۸ است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، روزهای آغازین شهریور ماه است و هوا به شدت گرم و شرجی. قرار است بازدیدی از فازهای در دست اجرای پارس جنوبی داشته باشیم. اتوبوس خبرنگاران در میان هوای سنگین و بوی گاز وارد تاسیسات می‌شود.

فازهای ۲۰ و ۲۱ پارس جنوبی است؛ گفته می‌شود که در زیرساخت آن ۲۹۷ هزار متر مکعب  بتون یعنی ۴.۵ برابر برج میلاد، ۶ هزار کیلومتر کابل‌کشی یعنی به اندازه عسلویه تا آلمان، ۱۰۰۰ کیلومتر لوله‌کشی و در آن روز  ۱۱۲۵۳ نفر در آن تاسیسات کار می‌کردند.

مدیر فنی با حرارت و پر انرژی  مراحل تولید گاز از ابتدا تا مرحله نهایی را بازگو می‌کند و اتوبوس آرام آرام در میان چراغ‌های روشن و زیبا وارد تاسیسات می‌شود؛  تابلوی بنفش سمت راست MAKE ALIVE یعنی واحد راه‌اندازی شده و بقیه جاهایی که آرم o۱  دیده می‌شود یعنی واحد در حال اجراست.

نقطه سمت راست لخته‌گیر است وقتی گاز از دریا می‌آید حاوی کاندیسیت و لجن است اینجا لجن و مواد اضافی گرفته می‌شود و گاز به مرحله بعد هدایت می‌شود.

سمت چپ تاسیسات واحد یوتیلیتی است؛ اینجا پالایشگاه زنده است سه یونیت سبز در اینجا قرار دارد و قرار است که حفظ محیط زیست در آن اتفاق بیفتد. اولین یونیت ۱۲۹ یا WATE WATTER TREATMENTصنعتی است، یعنی آبی که قرار است در پالایشگاه بچرخد تحت سه مرحله کار شیمیایی روی آن انجام می‌شود و بعد وارد حوضچه آرامش می‌شود و سپس یک آکواریوم حاوی ماهی‌های زنده سالم بودن آب حوضچه  را اثبات می‌کند. از سمت چپ آب دریا وارد ، شیرین  تبدیل به آب مقطر و خنک می‌شود، این  آب مقطر قرار است که در فرایند کار کند و در PROSSES باعث تبادل گرمایی شود.

 جلوتر می‌رویم در سمت راست ۶ بویلر دیده می‌شود  یک کمپرسور هوا و یک کمپرسور نیتروژن هوا برای اینکه بتوانیم ولوها را کنترل کنیم و نیتروژن برای اینکه لوله را از هر گاز قابل انفجار خالص کنیم و بویلر هم قرار است که برای تبادل گرما steam تولید کند.

باز هم جلوتر می‌رویم سه تا چپقی مانند قرار دارد؛  بخار از آن خارج می‌شود  که به آن آب شیرین کن می‌گویند،  توسط ایرانی‌ها ساخته شده است؛

 روبروی این تاسیسات دو تانک دیده می‌شود که واحد ۱۳۰ یا Fire Fighting Systems است هر یک از این تانک‌ها ۴ ساعت آب تولید می‌کنند برای خاموش کردن آتش سوزی احتمالی؛ به گفته دیزاینر اگر پالایشگاهی بعد از ۸ ساعت امکان خاموش شدن  نداشت یا باید بسوزد و یا با آب دریا خاموش شود در نتیجه  فقط ۸ ساعت آب آتش نشانی مصرف می‌شود.

طرح توسعه فازهای ٢٠ و ٢١ پارس جنوبی با هدف تولید روزانه ٥٠ میلیون مترمکعب گاز شیرین برای مصارف داخلی، بازیافت سالانه یک میلیون تن گاز اتان برای مصرف در صنایع پتروشیمی، بازیافت سالانه یک میلیون و ٥٠ هزار تن گاز مایع مرغوب برای صادرات، تولید روزانه ٧٥ هزار بشکه میعانات گازی گوگردزدایی و تثبیت شده برای صادرات و بازیافت روزانه ٤٠٠ تن گوگرد برای صادرات در اولویت وزارت نفت قرار دارد.

در پالایشگاه ۲ دسته ساختمان دیده می‌شود یک دسته ساختمان معمولی و دسته دیگر بتونی؛ بتونی‌ها  به خاطر اینکه در معرض آتش و انفجار قرار دارند باید حتما ضد انفجار باشند و ساختمان‌هایی که در تیررس آتش و انفجار نیستند معمولی‌اند.

طرف دیگر لوله‌های پلاستیکیGRP دیده می‌شود. لوله‌هایی هستند که اولین نقطه ورود آب دریا هستند  به خاطر احتمال خوردگی از این لوله‌ها استفاده می‌شود.  

نور افشانی ادامه دارد، زیبایی شب عسلویه خیره کننده است؛ اتوبوس جلوتر می رود و خبرنگاران مشتاق تر برای شنیدن قصه گاز. سمت چپ FLARING SYSTEM دیده می‌شود باید همیشه روشن باشد که اگر جایی شات داون خورد گازهای سطحی داخل پالایشگاه را جمع کرده و بسوزاند؛ فلر درست است که آلودگی محیط زیست دارد اما سوپاپ اطمینان پالایشگاه است اگر جایی اشتباهی پیش آمد و کار از دست در برود بتوان از انفجار جلوگیری کرد.

دیگر یوتیلیتی آب بخار نیتروژن و فلرینگ سیستم تمام می‌شود، سمت راست یونیت ۱۰۲ یا MEG است قرار است که گلایکول گازی را جذب کند سمت چپ واحد ۱۰۹ و ۱۲۲ یا feul gas است،  گاز ترش  H۲Sدارد و خطرناک‌، اینجا تست می‌شود.  گاز شیرین شده قرار است مصارف صنعتی پالایشگاه را مهیا کند یعنی قرار است که بویلرها را با گاز شیرین روشن کنیم این واحد گاز شیرین را هم برای تست و مصرف استفاده می‌کنیم.

همچنان جلو می‌رویم و بوی دود همچنان آزار دهنده، واحدی که  ۱۰۳ نامیده می‌شود  لجن را می‌گیرد، مایع و گاز را جدا می‌کند، اولین یوتیلیتی است که این فرایند را انجام می‌دهد، مایع سنگین است و جداسازی آن راحت. نیاز به تصفیه و پالایش ندارد، درنتیجه در این واحد کاندنسیت گرفته می‌شود،  تبدیل به گاز شده  و وارد مرحله بعد می‌شود با ارزش ترین محصول پالایشگاه پارس جنوبی همین کاندنسیت است. قرار است وارد پروژه ستاره خلیج فارس شده و تبدیل به بنزین شود.

 بازی مایع پالایشگاه در اینجا تمام می‌شود؛ اولین محصول کاندنسیت.

اینجا فازهای ۲۰ و ۲۱ است برخی واحدها مربوط به ۲۰ و برخی مختص فاز ۲۱؛ واحدهای آماده بهره برداری مربوط به فاز ۲۰ و دومین واحد مربوط به فاز ۲۱ است.

وارد قلب پالایشگاه می‌شویم قرار است گاز ترش که وارد شد H۲S آن گرفته و شیرین شود.

 ۵ محصول دیگر در پالایشگاه تولید شود  به ازای هر فاز دو واحد فرایندی داریم اول فاز ۲۰ ترین ۱ و ۲ ،  دومی فاز ۲۱ ترین ۳و ۴.  هر کدام از  ترین ها ۱۲.۵ میلیون متر مکعب گاز را شیرین می‌کند و گاز شیرین تبدیل به متان شده و از طریق خطوط لوله گاز به شبکه سراسری کشور یا آی گت می‌رود، این خط لوله قرار است خراسان رضوی را سرویس رسانی کند.   

اکنون هر دو ترین آماده است برای گرفتن گاز ترش و شیرین سازی؛ بعد از اینکه متان گرفته شد اتان تبدیل به اتانول برای خوراک پتروشیمی‌ها می‌شود.

به دومین واحد سبز پالایشگاه می‌رسیم، اسم‌های مختلفی دارد ولی همه یک کار انجام می‌دهند. قرار است درصد خلوص گوگرد پالایشگاه را از ۹۹.۲ به ۹۹.۵ تبدیل کند، تا هوا سالم تر شود، به ازای فاز ۲۰ ترین یک و دوی ۱۰۸ و فاز ۲۱، سه و چهار ۱۰۸ است. گوگرد تبدیل به محصول گرانول یا همان محصول شماره ۴ می‌شود و با تراک به انبار می رود.

حرکت می‌کنیم؛ روبروی ما کمپرسورهای SPORT GAS قرار دارد؛ متان قرار است به خانه‌های مردم برود اینجا نیاز به این کمپرسور داریم، می‌گوید این کمپروسورها را قبل از تحریم از زیمنس می‌گرفتیم در زمان تحریم مجبور شدیم کمپرسور ۸ میلیون دلاری را به دلیل اینکه بعد از ۶ کشور وارد ایران شده ۱۸ میلیون دلار بخریم، خلاصه اینکه اکنون الان ۵ کمپرسور نصب شده و همه نیز قابلیت راه اندازی دارد

کاندنسیت، اتان، متان، گوگرد، پروپان و بوتان محصولات پالایشگاهی فازهای ۲۰ و ۲۱ هستند.

بعد از جداسازی اتان و متان؛ پروپان و بوتان را نیز جدا می‌کنیم و بعد وارد مخازن دوجداره بتونی و فلزی می‌شوند؛ پروپان و بوتان را منفی ۴۰ درجه نگه می‌دارند تا مایع بماند و برای این منظور نباید تبادل گرمایی با بیرون داشته باشد.

خط سمت چپ فقط یک خط لوله است که شاهرگ پالایشگاه محسوب می‌شود آخرین مرحله است. قرار است گازهای سطحی از اینجا به فلرینگ سیستم رفته تا سوزانده شود.

بعد از این محیط صنعتی به محیط اداری پالایشگاه می‌رسیم که سیستم اداری بهره بردار در آنجا مستقر می‌شود، این سیستم بهره بردار زمانی که غیر از بازدید وارد می‌شویم اجازه ورود به پالایشگاه را نمی‌دهد. ساختمان اداری، شاپ، تعمیرگاه،  پمپ بنزین،  کلینیک و ... در این محدوده واقع است.

در شمال این تاسیسات نیز دو آف ساید داریم که اف ساید بالا فلرینگ سیستم و مشعل‌هاست و دیگری واترینگ تگ است  که از دریا می‌آید و بعد از انجام عملیات شیمیایی دوباره به دریا باز می‌گردد و اینجا پایان گشت زنی یک ساعته شبانه در فازهای ۲۰ و ۲۱ است.

گزارش از زهرا قلی پور

کد خبر : ۴۰۸۱۹۴