بیانیه اعتراضی ایران به اظهارات کمیسر حقوق بشر

به گزارش ایلنا، متن پیام بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با اظهار تاسف و تعجب از اظهارات نادرست و ادعاهای غیرواقعی کمیسر عالی حقوق بشر در جریان اجلاس سی‌وسوم شورای حقوق بشر، مطالب زیر را به منظور روشنگری به اطلاع می‌رساند:

۱.    سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق بشر، ضمن پایبندی و احترام به تعهدات بین المللی پذیرفته شده خویش، مبتنی بر شفافیت و تعامل سازنده و منطقی بوده و هست.

۲.    ضمن رد ادعای ناصحیح درخصوص عدم تعامل با دفتر کمیسرعالی، لازم به ذکر است حداقل از سال ۲۰۱۳ به این سو، تعاملات زیر انجام شده است:

-    دعوت رسمی مکرر از کمیسرعالی سابق و فعلی برای سفر به جمهوری اسلامی ایران؛

-    انجام چهار دور گفت‌وگو فیمابین هیات جمهوری اسلامی ایران و مقام‌های دفتر کمیسرعالی در دپارتمان‌های مختلف (منطقه‌ای، زنان، کودکان، اقلیت‌ها، یو.پی.آر، رویه‌های ویژه، نهادهای مبتنی بر معاهده‌ها)؛

-    انجام دو دور دیدار دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران و کمیسرعالی؛

-    انجام یک دور دیدار وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و کمیسرعالی.

۳.    از طرف دیگر، در پاسخ به پیشنهاد کمیسرعالی حقوق بشر در اوائل سال ۲۰۱۶ برای اعزام هیاتی از دفتر کمیسرعالی به جمهوری اسلامی ایران با هدف تداوم تعاملات و تبیین حوز‌ های همکاری، ایران کتبا ضمن استقبال از پذیرش این هیات، پیشنهاد کرد دفتر کمیسرعالی در مشورت با نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در ژنو، تاریخ مناسب و مورد توافق طرفین را برای انجام سفر اعلام کند که متاسفانه تاکنون هیچ پاسخ و واکنشی از سوی این دفتر واصل نشده است.

۴.    اصولا به کارگیری واژه «دسترسی» در تعاملات حقوق بشری و درون سازوکارهای بین المللی حقوق بشری، صحیح نیست.

۵.    درخصوص ادعای نادیده گرفتن پیشنهادهای دفتر کمیسرعالی برای همکاری فنی، ضمن رد کامل این ادعای نادرست، نکات زیر را یادآور می‌شود:

-    موضوعات همکاری فنی اصولا با توافق کشور ذی ربط و دفتر کمیسرعالی و برمبنای نیاز کشور مربوطه  تعیین و توافق می‌شوند.

-    هیات های جمهوری اسلامی ایران در جریان چهار دور گفتگو با مقام‌های دفتر کمیسرعالی، طیفی از موضوعات را برای تعامل و همکاری فنی پیشنهاد کردند، ضمن این که موضوع یا موضوعات مطروحه دیگر نیز مستثنی نشدند.

از این رو، موجب تاسف است که کمیسرعالی و همکاران ایشان که در جریان این مباحث قرار دارند، کاملا نسبت به این سابقه اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند.

۶.    درخصوص ادعای امتناع از همکاری با گزارشگر ویژه کشوری نیز لازم به ذکر است که با وجود موضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در رد مکانیسم گزارشگری کشوری، تاکنون همکاری‌های مختلفی با این مکانیسم به عمل آمده است، از جمله:

پاسخ به مکاتبات متعدد گزارشگر، دیدارهای متعدد و مستمر نمایندگان دائم جمهوری اسلامی ایران در نیویورک و ژنو، و انجام دو دور گفت‌وگوی تخصصی و فنی هیات‌های اعزامی جمهوری اسلامی ایران به اجلاسیه‌های شورای حقوق بشر با گزارشگر از سپتامبر ۲۰۱۴ به این سو. در همین چارچوب، لازم به توضیح است که جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۵ از دو گزارشگر ویژه موضوعی نیز برای بازدید از ایران دعوت به عمل آورده است که تاکنون برنامه آنها ارائه نشده است.

۷.    در مورد سائر ادعاها و اتهام‌های مندرج در اظهارات کمیسرعالی نیز از آنجا که جمهوری اسلامی ایران  مکررا و به طور تفصیلی به آنها پاسخ داده، از تکرار مجدد آنها خودداری می‌شود.

در پایان، از مسئولان بین‌المللی درگیر در موضوع حمایت و ارتقای حقوق بشر به طور جدی انتظار می‌رود که مواضع و اظهارات خود را بر اساس واقعیت‌ها قرار داده، از رویکردهای سیاسی پرهیز کرده و با اتخاذ یک رویکرد حرفه‌ای و بی‌طرفانه، به پیشرفت‌ها و اقدامات انجام شده در حوزه حقوق بشر نیز اذعان کنند.