اسدی: مشكلات جودوی خراسان از زمان تشكیل لیگ‌ها شروع شد

جودو به معنی «طریقت نرمی یا انعطاف» هنریو ورزش رزمی است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌ است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو است و در سال ۱۹۳۲ توسط فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو پایه‌گذاری شد.

به گزارش ایلنا، هم‌اکنون محل فدراسیون جهانی جودو در کودوکان ژاپن است. جودو اولین رشته رزمی شرقی است که در المپیک ۱۹۶۴ توکیو وارد المپیک شد. در اواخر دهه 30 دو نفر افسر پلیس به نام بهروز سرشار و انوشیروان شهیدی جهت بازدید به آكادمی پلیس سوئد اعزام شدند و در آنجا با تمرینات جودو كه توسط دانشجویان انجام می‌شد آشنا شدند.

پس از مراجعت سرشار با مراجعه به بخش فرهنگی سفارت ژاپن در تهران با این ورزش بیشتر آشنا شد و از این محل متوجه شد دو نفر ژاپنی جهت شناسانیدن جودو به كشورهای مختلف به مصر و كشورهای همسایه از طریق كودوكان جودو ژاپن اعزام خواهند شد با تمهیداتی موافقت فریدون صادقی مسوول تربیت بدنی شهربانی را اخذ و با پشتیبانی وی ترتیب دعوت دو هفته‌ای این دو مربی ژاپنی را داد و بالاخره در سال 45 ایكیدا و ناكامورا به ایران آمده و درسالن ورزش دانشگاه پلیس با انجام نمایشاتی جودو را برای افسران دانشگاه كه ورزشكار بودند و تنی چند از پرسنل سایر نیروها معرفی كردند. در این كلاس علاوه بر آقایان سرشار، شهیدی، سعادتمند و مدنی تنی چند از پرسنل تربیت بدنی نیز حضور داشتند.

پس از مراجعت این دو نفر باز هم با پیگیری سرشار مربی دیگری از ژاپن به نام اینوئه به مدت 6 ماه به ایران آمد و در تداوم كلاس قبلی كلاس دیگری را تشكیل داد كه در این كلاس سرشار و شهیدی فنون تا حد كمربند مشكی را فرا گرفتند پس از مراجعت با موافقت شهربانی سرشار و سعادتمند جهت طی دوره ویژه به كودوكان ژاپن در سال 47 اعزام و هر دو نفر در مراجعت موفق به اخذ كمربند مشكی دان یك شدند.

در سال 48 گروه دوم از شهربانی شامل سرشار، صنعتكاران و مهدیزان جهت طی دوره جودو به كودوكان اعزام كه در مراجعت از طریق تربیت بدنی نیروهای مسلح موظف به تشكیل انجمن كشور(نیروها) شد و سپس نسبت به تشكیل اولین كلاس تربیت مربی جودو نیروهای مسلح در سال 50-49 اقدام نمود كه در این كلاس تعداد 60 نفر از پرسنل ورزشكار و نیروهای مسلح شركت و كلاس تحت مربیگری سرشار، صنعتكاران و هنری بطور فشرده تشكیل و در خاتمه تعداد 30 نفر موفق به اخذ درجه مربیگری جودو شدند.

جودوی خراسان نیز از سبقه بالایی در کشور برخوردار است. غلامرضا اسدی را می‌توان به نوعی اولین فردی نامید که به طور رسمی جودو را در استان پایه‌گذاری کرد. سابقه دقیقی از چگونگی ورود جودو به خراسان وجود ندارد و آنچه می‌توان از آن گفت همان نقل و قول‌ها و خاطرات پیشکسوتان است. از همین سو صحبتی با این پیشکسوت جودو استان داشته‌ایم.

وی متولد 5 تیرماه سال 28 در كوچه چهل‌خانه محله طبرسی مشهد است. دوران ابتدایی خود را در دبستان رام در كوچه جوادیه و متوسطه را در دبیرستان منوچهری گذرانده و رشته ورزشی جودو كودوكان را زیر نظر اساتید ژاپنی مانند هاتاناكا و جوزن ندا در دانشكده افسری تهران فراگرفته است.

پیشكسوت جودو خراسان رضوی در خصوص روی آوردن به ورزش عنوان كرد: در دوران كودكی ورزش كردن ما به شكل امروزی نبود و در بازی‌هایی مانند دوچرخه‌بازی، مازولاق، تیله بازی، ارده بازی خلاصه می‌شد.

وی با بیان اینكه آن زمان‌ها مشهد اصلی از 4 بخش نوغان، سناباد، بالاخیابان و پایین خیابان تشكیل می‌شد به نبود امنیت كافی در كوچه پس كوچه‌های شهر اشاره كرد و افزود: در قدیم افرادی در هر محله وجود داشتند كه اگر در سر چهارراهی بسط می‌نشستند دیگر كسی جرأت عبور از آنجا را نداشت، از این رو در 20 سالگی با تعصبی كه نسبت به حراست از خانواده‌ام در برابر افراد نا بهنجار آن زمان داشتم به سراغ ورزش پهلوانی كشتی با چوخه رفتم تا آمادگی مقابله با آنان را داشته باشم.

وی با اشاره به گودهای چوخه گلشور و میدان فردوسی اظهار كرد: به خاطر جثه كوچك و بدن ضعیفی كه داشتم از حیث كسب قدرت و آمادگی كشتی چوخه من را ارضا نمی‌كرد به همین خاطر به باشگاه بهرامی در حد فاصل كوچه ملك و چهار باغ در بالاخیابان كه آن زمان در آن زیر نظر اساتیدم حسن دانش‌نیا و سیدهاشم كارآموز ورزش كشتی‌كج آموزش داده می‌شد رفتم. با حضور در باشگاه بهرامی و فراگیری ورزش كشتی‌كج استعدادم در هنرهای رزمی نمایان شد و بعد از حدود یكسال به عنوان كمك مربی باشگاه به همراه دوستانم سید حسن یحیوی كه بعدها به ورزش آی‌كیدو و دفاع شخصی روی آورد، مرحوم شیبانی، طوسی، حسین ترك، قاسم شاعر، علی تظلمی كه از قهرمانان كاراته بود، مرحوم جعفری، مرحوم كریم پاشایی و علی زمانی به انجام ورزش كشتی‌كج می‌پرداختیم.

غلامرضا اسدی با بیان اینكه سال‌های 51 تا 53 بود در میدان سوم اسفند(ده‌دی فعلی) باشگاهی به نام پاس كه مختص شهربانی مشهد بود ورزشی با لباس‌های سفید و حركاتی شبیه ورزش كشتی‌كج انجام می‌شد، عنوان كرد: آنها معتقد بودند این ورزش جودو است و من با شباهتی كه بین حركات رزمی آنان و ورزش كشتی‌كج ملاحظه كردم و عكس‌هایی كه از ورزش جودو در مجلات مختلف خارجی دیده بودم متوجه تفاوت‌‌ها بین این حركات و ورزش اصیل جودو شدم و به یافتن ورزش اصلی جودو علاقه‌مند شدم.

وی افزود: در این فاصله برای فراگیری این ورزش به تهران رفتم و در آكادمی كاراته‌كان زن‌ریو كه آن روزها زیر نظر فرهاد وارسته بنیانگذار این رشته در ایران اداره می‌شد دو جلد كتاب آموزش جودو كودوكان پیدا كردم. سعی كردم بر روی كتاب‌ها تمركز بیشتری داشته باشم و برای فراگیری جودو كه فقط در دانشكده افسری تهران آموزش داده می‌شد با توصیه یكی از دوستانم به سرهنگ سرشار، بنیانگذار ورزش جودو در ایران معرفی شدم.

این پیشكسوت جودو خراسان رضوی با اشاره به حضورش در اولین كلاس رسمی جودو زیر نظر اساتید ژاپنی این رشته هاتاناكا و جوزن ندا گفت: تا قبل از سال 54 فدراسیونی به نام فدراسیون جودو وجود نداشت و ورزش جودو در نهادهای نظامی و نیروهای مسلح مانند شهربانی، ژاندارمری، نیروی انتظامی، نیرو هوایی و دریایی و دانشكده افسری تهران تحت نظر انجمن جودو ایران اداره می شد. همان سال‌ها بود كه با عده‌ای از هنرجویان جودو دانشكده افسری تهران مانند سیدرضا مرتضوی، آذر رحیمیان، بهران كشوریان، حشمت ا... رشیدی و آزادی با اخذ مجوز مربیگری به مراكز استان‌های بزرگ كشور اعزام شدیم.

این مربی پیشكسوت جودو با بیان اینكه پس از آن آموزش جودو را به علاقه‌مندان در طول هفته در باشگاه‌های شهربانی، ژاندارمری، دانشگاه طوس، بهرامی، 25 شهریور(واقع در مجموعه ورزشی تختی فعلی)، آتش‌نشانی و كارگران در سطح شهر مشهد آغاز كردم، گفت: این در حالی بود كه هنوز فدراسیون جودو در ایران تاسیس نشده بود. یك ماه بعد از تشكیل فدراسیون جودو در ایران در سال 54 اولین هیات جودوی خراسان به ریاست مرحوم محمد علی شجاعی رییس آتش‌نشانی آن زمان تاسیس شد و از آن پس رقابت‌های مختلف جودو در مشهد در میان باشگاه‌ها انجام می‌شد.

وی با بیان اینكه مهرعلی مولایی، افسر نیروی هوایی نیز كه این ورزش را در دانشگاه افسری آموخته بود با حضورش برای ادامه خدمت در مشهد به باشگاه بهرامی آمد، عنوان كرد: مدتی بعد محمد روحانی که چند سالی سابقه ریاست هیات را در کارنامه ورزشی خود داشت به عنوان مربی در باشگاه طوس قرار گرفت و علی اصغر دهقان که هم اکنون ریاست شورای فنی هیات جودو استان را بر عهده دارد نیز در كنار مولایی به آموزش این ورزش رزمی به جوانان پرداخت و جودوی خراسان رضوی كه به غیر از فنون خاك و شیمه چیزی شبیه ورزش اصیل كشتی چوخه است دوره رشد خود را آغاز كرد.

اسدی با بیان اینكه سیدرضا مرتضوی که ریاست هیات را نیز در کارنامه ورزشی خود دارد نیز با بازگشت به مشهد ورزش جودو را در دانشكده ادبیات در خیابان اسرار فعال كرد، بیان داشت: از میان این باشگاه‌ها محمد جدیری از باشگاه بهرامی اولین جودوكاری بود كه توانست در تمامی رده‌های سنی مقام‌های قهرمانی مختلفی را تاكنون كسب كند.

وی با بیان اینکه در سال های 58 تا 60 نام هیات جودو به هیات هنرهای رزمی با زیر پوشش قراردادن ورزش‌های دیگری مثل كاراته و تكواندو تغییر كرد، گفت در این سال‌ها من به عنوان رییس هیات هنرهای رزمی استان منصوب شدم و توانستیم این ورزش را با اعزام افرادی چون شهید اصغر رمضانی به تربت حیدریه، نادر ارجمند به بجنورد، ابوالفضل رستمیان به چناران و مجید مهرور به بیرجند در شهرستان‌های مختلف استان خراسان فعال کنیم.

این پیشكسوت جودو خراسان رضوی كه در سال 56 به عنوان بهترین مربی جودو كشور توسط بهروز افشار رییس فدراسیون جودو آن دوران انتخاب شده بود، اظهار كرد: جودوی خراسان اولین بار در مسابقات قهرمانی كشوری كه در سال 55 به نام جام سفیركبیر ژاپن در تهران برگزار شد پس از تیم ژاندارمری كشور به مقام نایب قهرمانی رسید.

وی با بیان اینكه تیم جودو خراسان یكسال بعد نیز در مسابقات قهرمانی جوانان كشور در اصفهان دوم شد، اظهار كرد: آخرین باری كه به عنوان سرمربی تیم جودوی استان حضور داشتم رقابت‌های جودوی قهرمانی كشور در سال 82در سالن انقلاب تهران بود كه تیم استان به مقام سوم این رقابت‌ها دست یافت.

این مربی پیشكسوت خراسان رضوی با اشاره به انتخابش پس از سال 82 به عنوان عضو كمیته پیشكسوتان فدراسیون جودو درخصوص تفاوت این ورزش در حال حاضر نسبت به زمان گذشته بیان کرد: در گذشته جودو از 65 تكنیك تشکیل شده و بر پایه قدرت بدنی استوار بود و زمان یك مبارزه در رقابت های مختلف 15 دقیقه طول می كشید.

وی با اشاره به علمی تر و تكنیكی تر شدن این ورزش نسبت به گذشته اظهار كرد: جودو ورزشی است كه سرعت، قدرت و تمركز در آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

این پیشكسوت جودو خراسان رضوی با بیان اینكه در 3دهه پیش مربیان ژاپنی از خراسان با عنوان قطب جودو آسیا یاد می‌كردند عنوان كرد: در گذشته و حال جودو خراسان همیشه بر پایه غیرت و تعصب ورزشكاران خراسانی خودنمایی می‌كرد.

وی با تاكید بر اینكه از ابتدای تشكیل تیم ملی جودو كشور همیشه استخوان‌بندی این تیم را جودوكاران خراسانی تشكیل می‌دادند، گفت: تمام مشكلات جودوی خراسان از زمان تشكیل لیگ‌ها شروع شد.

اسدی با بیان اینكه در خراسان ورزش جودو مظلوم است و در بیشتر اوقات حامی مالی برای آن وجود ندارد عنوان كرد: با وارد شدن بحث های مالی در ورزش انگیزه های پهلوانی به نوعی جای خود را به پول داد و این را نمی توان منكر شد كه ورزشكار حرفه ای با داشتن آسیب دیدگی فراوان در زندگی شخصی نیاز به تامین مالی دارد تا با تمركز به ورزش قهرمانی خود بپردازد.

وی با بیان اینكه جودوی خراسان در حال حاضر به غیر از ملی‌پوشانی كه همیشه در تیم ملی داشته در بخش كاتا نیز چند سالی است با حضور رضا جاوید، محمد شیری، مهدی روحی و قاسم عجم فعالیت خوبی در سطح كشور دارد، اظهار كرد: نباید این موفقیت‌ها مانند نسیمی زودگذر باشد بلکه باید با تعاون و همكاری تمام جامعه جودو استان و مشاركت ها و همیاری های اداره كل ورزش و جوانان از این شرایط حراست شود و این شرایط ارتقاء یابد.

این پیشكسوت جودو خراسان رضوی با تاكید به نقش اساسی مدارس و دانشگاه ها در پشتوانه سازی ورزش جودو بیان کرد: سالیان سال است كه تلاش می شود جودو نیز در میان ورزش های آموزش و پرورش قرار گیرد و استعدادیابی ها از درون مدارس با بهره گیری از معلمان توانا و دارای علم روز ورزش اتفاق بیفتند كه هنوز این امر میسر نشده است.

این مربی پیشكسوت جودو خراسان رضوی كه در سال 64 تجربیات خود را در كتابی با نام آموزه‌های رزمی جودو به چاپ رسانده، اظهار كرد: دانشگاه با تلفیق علم و ورزش مكانی است كه می‌تواند نبوغ نهفته در جوانان ورزشكار را به نحو خوبی بیدار كند.

وی ضمن تاكید بر آموزش تخصصی ورزش جودو به صورت دانشگاهی و در دانشگاه های تربیت بدنی كشور گفت: یك مربی با سواد می تواند نگرش های علمی خود را در قالب تعلیم و تربیت به جوان ورزشكار منتقل كند كه این امر در رشد و پیشرفت و فرهنگ سازی و نهادینه شدن ورزش در میان جوانان بسیار موثرخواهد بود.

این پیشكسوت جودوی خراسان رضوی با بیان اینكه توجه به پیشكسوتان و بهره‌گیری از تجربه هرچند غیرعلمی و سنتی آنان باعث ایجاد انگیزه در نسل جوان و قهرمان خواهد شد، گفت: در حال حاضر هر چند ممكن است اختلاف سلیقه وجود داشته باشد كه این اجتناب ناپذیر است اما همیشه پیشكسوتان در كنار ورزش جودوی خراسان بوده‌اند و هیات استان در حد توانش در این خصوص كوتاهی نداشته است.

وی با بیان اینكه فدراسیون نیز چند سال با برگزاری 3 دوره مسابقات پیشكسوتان باعث ایجاد روحیه و زنده بودن و نشاط در میان پیشكسوتان شده بود، اظهار كرد: از سال 89 كه آخرین بار این رقابت‌ها در مشهد برگزار شد دیگر این امر محقق نشد و از این حیث جای خالی این برنامه مفید احساس می‌شود.

وی در خصوص جایگاه احترام در ورزش و مخصوصا جودو عنوان كرد: در حال حاضر به هر كلاسی كه سر می‌زنی هنرجویانی را می‌بینی كه تحصیلكرده هستند و نسبت به گذشته كه امكانات تحصیلی نبود از نظر فكری و رفتاری رشد كرده‌اند حتی ادبیات جوانان نسبت به گذشته عوض شده و این باعث می‌شود در رعایت احترام پیشكسوتان نیز از خود رشد نشان دهند.

این مربی پیشكسوت جودو خراسان رضوی در خصوص جایگاه ارزشمند مربی به این یك بیت شعر «شمع را می‌سازند تا بسوزد/ معلم می‌سوزد تا بسازد» اشاره كرد و گفت: یك مربی تمام عمر خویش را با فداكاری برای ساختن یك قهرمان صرف می‌كند اما باید هدفی نهایی را به شاگردش كه همان باور به خداست آموزش دهد.

وی در توصیه ای به جوانان تصریح كرد: هیچ‌وقت خدا را فراموش نكنند و این باور را داشته باشند كه خواستن توانستن است و با بهره‌گیری از دانش امروزی و عقل و منطقی كه در وجودشان است راه هر اهریمنی را برای ورود به امورات زندگی خود سد كنند.