یادبود ایرج انواری برگزار شد/سوگ برای به‌نام‌ترین استاد گرافیک ایران

به گزارش ایلنا، در مراسم یادبود هنرمند فقید «ایرج انواری» مجید رجبی معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران گفت: متأسفانه من پیش از درگذشت ایرج انواری با این هنرمند فقید آشنایی نداشتم اما آنچه در این مدت کوتاه که از فقدان او می‌گذرد از دوستانش شنیده‌ام، جز نیکی نبوده است و بسیار متأسف و اندوهگینم که خانواده هنرمندان چنین انسان فرزانه‌ای را از دست داده است. ایرج انواری یکی از به‌نام‌ترین استادان گرافیک در ایران بود.

در ادامه این مراسم «ابراهیم حقیقی» رئیس انجمن طراحان گرافیک ایران گفت: ایرج انواری ازجمله کسانی بود که بلد بود خوب زندگی کند و خوب زندگی کردن را نیز به شاگردان آموزش بدهد. او سهم بزرگی بر گردن گرافیک و گرافیست‌ها دارد و بخش بزرگی از گرافیست‌های امروز از شاگردان او به شمار می‌روند.

او ادامه داد: سال گذشته از سوی انجمن طراحان گرافیک کارت عضویت افتخاری انجمن به ایرج انواری اهدا شد و جا دارد امشب در این مراسم مدارک عضویت افتخاری او را در موزه گرافیک بگذاریم تا در این موزه برای همیشه به یادگار بماند. در ادامه مراسم حقیقی مدارک عضویت ایرج انواری را در اختیار مجید بلوچ که بیش از ۲۰ سال است مسؤلیت کارهای موزه گرافیک را انجام می‌دهد، گذاشت.

در بخش دیگری از این مراسم بهرام کلهرنیا با بیان این مطلب که هیچ وقت شاگرد ایرج انواری نبوده است گفت: من در دانشکده هنرهای تزئینی شانس این را نداشتم که شاگرد انواری باشم اما خیلی زود دوستی میان ما شکل گرفت که این دوستی تا پایان عمر او تداوم داشت.

به گفته کلهرنیا، انواری با روحیه نازک‌بین و نوجویانه‌ای که داشت توانست موجد تحول در رشته گرافیک و آموزش آن شود. او قلبش همیشه برای زندگی می‌تپید و همیشه کارهای متعددی برای انجام دادن داشت.

او با اشاره به روحیه نکته‌سنج و طنز انواری گفت: انوری با یک جمله کوتاه می‌توانست چنان نیشتری به موجودیت ما (انسان) بزند که تا مدت‌ها به فکر فرو رویم. او انسان بزرگ و صاحب اندیشه‌ای بود و خدماتش هرگز از خاطر ما نخواهد رفت.

کلهرنیا در بخش دیگر سخنان خود به ذکر خاطره در دوران تحصیلش در محضر استادان به نامی چون لیلیت تریان و حسین کاظمی پرداخت.

 در بخش دیگر این مراسم لیلیت تریان در سخنان بسیار کوتاهی یادی از حسین کاظمی کرد و گفت: اگر دانشکده‌ای به نام هنرهای زیبا برپا شد و این دانشکده فرصتی شد که همه ما دور هم جمع شویم همه را مدیون حسین کاظمی هستیم یاد و نامش گرامی باد.

در بخش دیگر مراسم آرش بذرطالعی از شاگردان ایرج انوری چند خاطره از استادش را که مکتوب کرده بود برای حاضران خواند.

احمد انواری پسر ایرج انواری نیز در بخش پایانی مراسم ضمن قدردانی از نهادهایی چون خانه هنرمندان، انجمن طراحان گرافیک، مدرسه ویژه و موزه گرافیک و افرادی که در سال‌های پایانی عمر پدرش از او حمایت کرده‌اند قدردانی کرد و گفت: از ۱۰ سال پیش بیماری پدرم مشخص شد و در این ۱۰ سال هرگز دوستان و شاگردانش او را تنها نگذاشتند و با حضور پیوسته‌شان سال‌ها و روزهای پایانی عمر پدرم را دلپذیر کردند هر چند که تشکرهای من نمی‌تواند قدردانی کوچکی از همراهی آن‌ها باشد.

او در بخش پایانی سخنان خود دل‌نوشته کوتاهی که منیژه اساسی پرستار پدرش که در سال‌های پایانی عمرش از او مراقبت کرده بود را برای حاضران خواند.

اجرای این مراسم را اصغر رحیمی برعهده داشت و در بخش پایانی این مراسم غزلی را که به یاد این هنرمند فقید سروده بود خواند و دست نوشته آن را تقدیم پسر ایرج انواری کرد.

در بخش دیگر این مراسم رسول رخشا گفت: در این سال‌ها در سکوت و تنهایی رفتن آدم‌های قبیله هنر ذهن مرا مکدر کرده است و یکی از این افراد ایرج انواری است. من هرگز شاگرد او نبوده‌ام و واسطه آشنایی من با او به گفت‌وگویی با هوشنگ کاظمی در استرالیا بازمی‌گردد و زمینه آشنایی ما را در ایران امیر وحید سعیدی فرد در ایران فراهم کرد و گفت‌وگو درباره هوشنگ کاظمی زمینه‌ای را فراهم کرد که رفاقتی میان ما شکل گیرد.

او در بخش دیگری از سخنان خود متنی که برای ایرج انواری نوشته بود را خواند و در ادامه چند شعر این هنرمند فقید را برای حاضران خواند. شعرهایی که به قول رخشا اگر عباس کیارستمی زنده بود حتما خوشش می‌آمد.

ایرج انواری از استادان برجسته طراحی گرافیک بود که از سه ماه پیش به دلیل وخامت بیماری پارکینسون در بیمارستان بستری بود و در نهایت صبح روز دوشنبه ۱۵ خرداد در بیمارستان چشم از دنیا فروبست.

ایرج انواری از دانش آموختگان دانشکده تزئینی در رشته چاپ و نگارش بود. او پس از آن در مدرسه آردکو پاریس به ادامه تحصیل روی آورد و با گرافیک روز دنیا آشنا شد. سپس در بازگشت به ایران در دانشکده سابق خود به امر آموزش پرداخت و در به روز سازی طرح دروس قدیمی گرافیک همت گمارد.