موزه گردی هم به تفریحات لوکس پیوست؟!

افزایش نرخ بلیت برای بازدید از بناهای تاریخی درحالی جنبه عملیاتی یافته که شدت این ارقام به مراتب بیش از حد تصور بوده و تورم را جا گذاشته است؛ اتفاقی که قاعدتاً بازدید از اماکن تاریخی و موزه‌ها را کم مشتری‌تر از پیش خواهد ساخت.

به گزارش ایلنا، «تابناک» ضمن بیان مطلب فوق آورده است:

در فضایی که حداقل هزینه های فرهنگی نیز چندان جایگاه جدی در سبد خانوار ندارد، چنین افزایش وحشتناکی جز متروکه کردن موزه‌ها و ابنیه تاریخی چه حاصلی می‌تواند داشته باشد؟

در فضای تورمی، طبیعتاً هزینه‌های نگهداری موزه‌ها و ابنیه تاریخی و همچنین متعلقات آنها نیز رو به افزایش می‌گذارد و این افزایش اجتناب ناپذیر می‌بایست از محلی تامین شود که یکی از منابع تامین این هزینه‌ها، بلیت فروشی است و با این حساب افزایش قیمت بلیت اماکن تاریخی در حدودی با منطق گره خورده، اما این گره تا کجا تاب می‌آورد؟

منطق افزایش هزینه‌ها مشخصاً باعث شده بود دیر یا زود چشم انتظار گران‌تر شدن بازدید از اماکن تاریخی باشیم، اما اینکه چنین اتفاقی با افزایش تقریباً 400 درصدی همراه شود، واقعاً اتفاق عجیبی بود، چرا که اگر نرخ تورم و هر عدد دیگری را برای تعریف فرمول این افزایش در نظر بگیریم، باز هم نمی‌توان به یک عدد نزدیک به عددهایی که امروز اعلام شد، رسید و به توجیه این افزایش هزینه‌ها پرداخت.

براساس نرخ جدیدی که از سوی خبرگزاری ها اعلام شد و نگرانی‌هایی را در پی داشت، قیمت ورودیه به محوطه تخت جمشید و برنامه نوروصدای تخت جمشید، مجموعه جهانی پاسارگاد، مجموعه فرهنگی حافظ، مجموعه فرهنگی سعدی، مجموعه فرهنگی ارگ کریم خانی و مجموعه بیشاپور برای بازدید کنندگان داخلی دوهزار تومان و برای بازدید کنندگان خارجی 15 هزار تومان است.

بر اساس همین گزارش ها قیمت ورودیه به موزه تخت جمشید، نقش رستم، موزه حمام وکیل، موزه پارس، تنگ چوگان کازرون، کاخ اردشیر و قلعه دختر فیروز آباد برای بازدید کنندگان داخلی یک هزار و 500 تومان و خارجی ها 10 هزار تومان و نیز نرخ ورود به موزه سنگ هفت تنان، موزه آب، نقش رجب و موزه ساسانی بیشاپور برای بازدید کنندگان داخلی هزار تومان و خارجی ها پنج هزار تومان است و طبیعتاً این افزایش هزینه ها محدود به فارس نیز نخواهد بود و می بایست در سراسر کشور به چنین اعدادی در هنگامه بازدید از ابنیه تاریخی عادت کرد.

این اتفاق قطعاً ریزش شدید بازدیدکنندگان از میراث فرهنگی را حتی در نوروز پیش رو به عنوان مهم ترین زمان بازدید از اماکن تاریخی و موزه ها را در پی خواهد داشت، چرا که اگر بر دامنه و تعداد بازدیدها از اماکن افزوده شود، تنها در استان فارس تا 100 هزار تومان هزینه بازدیدها خواهد شد که جاذبه های بازدید از این اماکن را می کاهد، چرا که چنین هزینه های سنگینی در این شرایط اقتصادی قطعاً جزو اولویت های اساسی خانوارها تلقی نمی شود و زمانی که قرار باشد هزینه های سفر با تقلیل همراه شود، نخستین حذفیات همین گردشگر از اماکن تاریخی و موزها است.

در آن سو اما افزایش هزینه برای بازدیدکنندگان خارجی منطقی است و حداکثر تا پنج دلار خواهد شد که عدد بزرگی برای یک توریست خارجی محسوب نمی شود و موزه گردی را برای میهمانان ایران به تفریحی لوکس مبدل نمی کند؛ اتفاقی که برای مخاطب ایرانی رخ خواهد داد و در جمع تفریحاتی که هر گروه اجتماعی توان تجربه مکررش را نخواهند داشت، بازدید از اماکن و وسایل تاریخی نیز افزوده خواهد شد. چنین اتفاقی در بلندمدت آثارش بیشتر خود را نشان می دهد و در ماه هایی از سال شاهد بازدیدکنندگان معدودی از بسیاری از موزه ها خواهیم بود و همین گروه موزه گرد نیز ترجیح می دهند در پی برنامه های فرهنگی کم هزینه تری بروند.

با این اوصاف انتظار عجیبی نیست که در عدد این افزایش ها تجدیدنظر شود و حداکثر شاهد دو برابر شدن هزینه های بازدید از اماکن تاریخی بود و نه چهار برابر شدن این اعداد؛ انتظاری که اگر اراده‌ای برای تحققش باشد، می‌بایست پیش از فرا رسیدن فصل سفرهای نوروزی به وقوع بپیوندد و انگیزه برای بازدید از موزه ها و اماکن تاریخی فراهم آید.