ایلنا گزارش می‌دهد؛
به تخریب کامل بازار سمنان چیزی نمانده/«میراث‌فرهنگی» و «آب و فاضلاب» توپ را در زمین هم می‌اندازند
معاون میراث فرهنگی سمنان با اشاره به اینکه در جلسات بینِ میراث فرهنگی و اداره آب و فاضلاب، این اداره وظیفه‌ی خود را برعهده نمی‌گیرد، گفت: آن‌ها بر این عقیده‌اند که چون بازار سمنان مسقف است پس میراث فرهنگی باید مسئله‌ی کانال‌کشی آن را برطرف کند. از طرفی خودِ آب و فاضلاب اذعان دارد که کانال‌کشی‌ها در تخصص میراث فرهنگی نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، طرح 18 هکتاری در پیرامون حرم امامزاده یحیی در قلب تاریخی شهر سمنان، طرحی است که احداث یک صحن وسیع‌تر برای حرم این امامزاده و ایجاد مجتمع‌های فرهنگی و مسکونی ازجمله مؤلفه‌های آن است.
مصطفی یغمائیان در این باره به ایلنا گفت: در این طرح، پهنه شرقی مسجد امام مشکل تراکم داشت. مجدداً بررسی شد و این تراکم را در قسمت‌هایی به لحاظ ارتفاع محدود کردیم. حریم مسجد امام در آن طرح چهار متر بود. در قسمت‌هایی حریم را تا هفت متر ونیم اضافه کردیم و سازمان آن را تأیید کرد. این بدان معناست که عملاً تا دو طبقه مجوز ساخت وجود دارد؛ و این مطلب البته بیشتر توجیه اقتصادی دارد. وقتی طرح به تهران ارسال شد میراث تهران به صورت مشروط پذیرفت که ساختمان‌های دوطبقه باقی بمانند منوط بر اینکه حرائم قبول کند که ارتفاع اضافه شود. کمیته حرائم هم حدود سه ماه قبل قبول کرد که این ارتفاع اضافه شود و به صورت مشروط پهنه شرقی تایید شده است. کاربری‌های مختلفی چون مجتمع تجاری، پارکینگ، مسکونی، فرهنگسرا، مدرسه و ... در این طرح پیش‌بینی شده است.
معاون میراث فرهنگی استان سمنان در پاسخ به این سؤال که سازمان میراث فرهنگی چه الزاماتی را در مراحل اجراییِ این طرح درنظر گرفته، گفت: متأسفانه اتفاقی که در سنوات قبل افتاد، این بود که تقریباً تمام آثار تاریخی در محدوده‌ی طرح 18 هکتاری تخریب شده و عملاً شما با یک زمین مسطح روبه‌رو هستید. تنها چیزی که در این محدوده مدنظر میراث است، معابری هستند که به لحاظ تاریخی اهمیت دارند.
او افزود: تکیه‌ی کلبی‌ها یا کوچه‌هایی که سابقاً در این محدوده بوده؛ طرح دقیقش موجود است. شرکتی حدود 10 سال پیش با دوربین کدهای ارتفاعی بافت را برداشت کرده و امروز این اطلاعات موجود است. بسیاری از بناها تخریب شده و ما به همین گذرها اکتفا می‌کنیم. گذرها هنوز هم می‌توانند شکل بگیرند.
یغمائیان با اشاره به اینکه صاحب اصلی این طرح شهرداری است، بیان داشت: تملک این زمین‌ها را شهرداری انجام داده و مالک اصلی اوست. بعد از اجرای طرح هم مالکیت به خودِ شهرداری برمی‌گردد. اگر شهرداری بتواند یک سرمایه‌گذار خصوصی برای پیشبرد این طرح انتخاب کند شاید تا دو سال آینده این پروژه به اتمام برسد اما اگر بخواهد به بودجه‌های دولتی اکتفا کند دیگر به برنامه‌ریزی‌های شهرداری بستگی دارد. میراث فرهنگی فقط در بحث طرح وارد می‌شود.
مشکل آبگرفتگی کانال‌های آبی که از زیر بازار سمنان می‌گذرند، از جدی‌ترین خطراتی است که این بازار تاریخی و ثبت‌شده را تهدید می‌کند. یغمائیان در پاسخ به این سؤال که مشکل آبگرفتگی کانال‌های آبی به کجا رسیده، گفت: قدیم، کل سمنان یک باغ‌شهر بوده که در بسیاری از خیابان‌ها و محلاتش، آب جاری باغات عبور می‌کرده. فاضلاب دم‌دستی هم در کنار این آب از معبرها می‌گذشته. سال‌هاست باغ‌هایی که در قسمت پایین بازار قرار داشته، خشک شده‌اند و عملاً دیگر آب جاری برای آبیاری باغات وجود ندارد. در بازار به جهت اینکه باید مسائل بهداشتی رعایت شود، وجود آب الزامی است. اما از طرفی میراث فرهنگی انشعاب آب را تأیید نمی‌کند و این اجازه را به بازاری‌ها نمی‌دهیم.
معاون میراث فرهنگی استان سمنان اضافه کرد: حال با توجه به اینکه ما با انشعاب آب موافقت نمی‌کنیم بحث‌های دفع فاضلاب پیش می‌آید. همه مغازه‌ها نمی‌توانند چاه داشته باشند. از طرفی سیستم انتقال فاضلاب شهری در همه‌ی سمنان به استثنای بازار اجرا شده است.
او وظیفه‌ی رفعِ مشکل آبگرفتگی کانال‌های آبی بازار سمنان را جزوِ وظایفِ تعریف‌شده‌ی اداره‌ی آب و فاضلاب دانست و گفت: اداره‌ی آب و فاضلاب باید به این بنا متعهد باشد. باید آب و فاضلابش را اجرا کند و پساب‌های فاضلابش را جمع‌آوری کند و آن را به بیرون انتقال دهد. به این ترتیب همه‌ی مغازه‌ها می‌توانند انشعاب آب را داشته باشند.
او با اشاره به اینکه در جلسات بینِ میراث و اداره آب و فاضلاب، این اداره وظیفه‌ی خود را برعهده نمی‌گیرد، عنوان کرد: آن‌ها بر این عقیده‌اند که چون بازار سمنان مسقف است پس میراث فرهنگی باید مسئله‌ی کانال‌کشی آن را برطرف کند. از طرفی خودِ آب و فاضلاب اذعان دارد که این در حوزه‌ی وظایفِ تخصصی میراث نیست. بحث‌های استاندارد و کانال‌کشی‌ها کاملاً در حوزه آب و فاضلاب است.
یعمائیان ورود یک مرجعِ بالاتر را راه‌حلِ این مسئله دانست و بیان داشت: متأسفانه تا این لحظه هیچ کدام از دو نهاد وارد فاز اجرایی نشده‌اند. در این زمینه اصلاً بحث‌های اعتباری مطرح نیست. به نظر من، راه‌حل نهایی این است که با دستور یک مرجع بالاتر و مدیریت استان، اداره‌ی آب و فاضلاب پای طرح برود. در بحث اعتباری‌اش چه مربوط به حوزه میراث باشد و چه حوزه آب و فاضلاب، تفاوتی ندارد چون هر دو بودجه دولتی است. ولی اداره‌ی آب و فاضلاب باید قبول کند که کار مطالعات و انجام طرحش را انجام دهد و سپس بحث ریالی‌اش را خودِ استان تصمیم می‌گیرد. به نظر من هر کدام از ادارات دولتی یک بعد فرهنگی نیز دارند؛ و اداره آب و فاضلاب هم از این مورد مستثنی نیست و با انجام این کار، به رسالت فرهنگی خود عمل کرده است.
