شکست‌ها، پلی برای پیروزی‌ام بود

زهرا جوانمرد، بانوی کماندار تیم ملی است که موفق به کسب مدال برنز تیمی رقابت‌های تیر و کمان پارالمپیک لندن شد.

به گزارش ایلنا، زهرا جوانمرد در خانواده‌ای رشد کرد که معلولیت او را پذیرفته بودند و به خاطر این مساله نه امتیازی برایش قائل بودند و نه توانایی‌هایش را دست کم می‌گرفتند. این شد که زهرا از همان کودکی یاد گرفت که روی پای خود بایستد و شرایط جسمانی اش را مانعی بر سر راه موفقیتهایش نداند.

کودکی‌های زهرا مثل تمام بچه‌ها با جنب و جوش و بازیگوشی‌های کودکانه گذشت، آن روزهایی هم که به خاطر شرایط فیزیکی‌اش از انجام برخی کارها باز می‌ماند، انرژی و روحیه‌اش را از دست نمی‌داد و همیشه سعی می‌کرد در تمام فعالیت‌های مدرسه حضور داشته باشد.

استادیوم تختی شهر مشهد و رشته تنیس روی میز اولین مکان و اولین رشته‌ای بود که زهرای جوان برای شروع فعالیت های ورزشی‌اش انتخاب کرد.

حضور بین افراد دارای معلولیت و پیگری فعالیت‌های ورزشی در کنار افرادی که شرایطی مشابه زهرا داشتند، فضای خوبی را برای او فراهم کرده بود.

زمانی که او برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی در دانشگاه مشهد پذیرفته شد، به تدریج از فعالیت‌های ورزشی فاصله گرفت و این دوری به مدت 5 سال و تا زمان فارغ التحصیلی او ادامه یافت.

پس از آن دوباره به عرصه ورزش بازگشت و این بار در رشته‌های شنا و تیراندازی با تفنگ فعال شد و به مدت 2 سال نیز در قالب تیم جانبازان و معلولین در رشته تیراندازی فعالیت می‌کرد. تا اینکه بر اثر یک اتفاق، با رشته تیرو کمان آشنا و متوجه شد جانبازان و افراد دارای معلولیت نیز می‌توانند در این رشته فعالیت کنند.

مجموعه ورزشی آستان قدس رضوی مکانی بود که جوانمرد برای ادامه فعالیت‌های ورزشی‌اش در رشته تیراندازی با کمان انتخاب کرد و اولین مربی‌اش قاسم‌پور، نامی است که او هرگز فراموش نمی‌کند.

یک ماه بعد از آغاز تمرینات در رشته تیر و کمان، زهرا در مسابقات رسمی کشوری و هم پای ورزشکاران غیر معلول شرکت می‌کند و یکسال بعد توانست عنوان نایب قهرمانی را بدست آورد.

اواخر سال 84 برای اولین بار تیم ملی تیر و کمان بانوان با حضور زهرا جوانمرد، راضیه شیرمحمدی و کلثوم غلامی تشکیل شد و سال 2006 نخستین حضور برون مرزی تیم ملی بانوان در مسابقات فسپیک مالزی با کسب نشان برنز تیمی همراه شد. عنوانی که به رغم تازه کار بودن تیم، دور از انتظار بود.

پس از این موفقیت تیمی، افتخارات جوانمرد با کسب نشان نقره تیمی و چهارم انفرادی در مسابقات جهانی چک(2009)، نشان برنز تیمی مسابقات جهانی ایتالیا و کسب سهمیه پارالمپیک لندن(2009) ادامه یافت و با حضور در پارالمپیک لندن به اوج خود رسید.

زهرا جوانمرد که در مسیر ورزش قهرمانی با فراز و فرودهای زیادی روبرو بوده، بر این نکته تاکید می‌کند همیشه از شکست‌هایش به عنوان پلی برای رسیدن به پیروزی استفاده کرده و در درجه اول ورزش و فعالیت‌های ورزشی را برای حفظ سلامتی و داشتن روحیه‌ای شاداب ادامه داده و قهرمانی برای او در درجه دوم قرار دارد.

وی در این مسیر از حمایت‌های مادر، پدر و تنها دخترش ثمین بهره منده بوده و این روزها افسوس می‌خورد که پدر مجال این را پیدا نکرد که شاهد موفقیت‌های او باشد. با این حال او حضور پدر را همیشه و هنگام مسابقات و تمرین احساس می کند و می‌گوید که پیش از اعزام به رقابت های پارالمپیک لندن، پس از زیارت حرم امام رضا(ع) بر سر مزار پدر حاضر شد و از او خواست تا برای موفقیت او و هم تیمی هایش دعا کند.

روز مسابقه، با وجود شرایط سخت و نزدیک بودن امتیازها، زهرا و هم تیمی هایش توانستند سربلند از زمین بیرون آیند و اولین حضورشان در مهمترین عرصه ورزشی دنیا با کسب نشان برنز تیمی همراه باشد.

زهرا جوانمرد که ارادت خاصی به هشتمین امام شیعیان دارد، پس از موفقیت در اولین حضور بین‌المللی‌اش در رقابت‌های فسپیک مالزی نشان برنزش را به موزه آستان قدس رضوی اهدا کرد و آرزو دارد با کسب نشانی خوشرنگ در رقابت‌های پارالمپیک آینده، آن را نیز به این موزه اهدا کند.

وی بزرگترین آرزوی زندگی‌اش را به جای گذاشتن نامی نیک می‌داند و می‌گوید همیشه از خدا خواسته‌ام تا به گونه‌ای زندگی کنم که پس از من نامی نیک به جای بماند و بتوانم زحمات عزیزانی که همیشه و در مراحل مختلف از من حمایت کرده اند، جبران کنم.

جوانمرد از تنها فرزندش ثمین یاد می‌کند و او را حامی خود و اصلی ترین مشوقش برای راهیابی به رقابت‌های لندن می‌داند. این مساله آنقدر پر رنگ است که در لندن و روز مسابقه هم تیمی‌های زهرا می‌گفتند که به عشق دختر او تیر می‌اندازند و همگی به یاد ثمین بودند تا با موفقیت‌شان دل او را شاد کنند.

زهرا جوانمرد این روزها در کنار کار و رسیدگی به خانواده‌اش از تمرینات غافل نمانده و تاکید می‌کند که از هم اکنون به مسابقات پارالمپیک 2016 برزیل می‌اندیشد.