در نشست موسسه حامی مطرح شد:
بی‌توجهی سیاست‌گذاران به سرنوشت كودكان كار افغان
«این نشست منطقه‌ای برای نخستین بار در ایران برگزار شد تا نمایندگانی از کشورهای پاکستان و افغانستان و ایران دور یک میز بنشینند و بعد از سی سال درباره مسائل و مشکلات پناهندگان افغان در ایران مذاکره و گفتگو کنند.»
مدیر موسسه حامی (انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده)، یکی از نگرانی‌های عمده در مورد کودکان كار افغان را نداشتن کارت اقامت و مشکلات سرپرستی آنها دانست.
فاطمه اشرفی در حاشیه نشست سازمانهای مردم نهاد سه کشور ایران، افغانستان و پاکستان به خبرنگار ایلنا گفت: این نشست منطقه‌ای برای نخستین بار در ایران برگزار شد تا نمایندگانی از کشورهای پاکستان و افغانستان و ایران دور یک میز بنشینند و بعد از سی سال درباره مسائل و مشکلات پناهندگان افغان در ایران مذاکره و گفتگو کنند.
این فعال حقوق زنان و کودکان پناهنده از بی‌توجهی برنامه ریزان و سیاست گذاران به سرنوشت کودکان كار افغان اظهار تاسف کرد و گفت: اگر خانواده‌های این کودکان در مورد نگهداری مناسب آنها تمکین نکنند طبق قانون، دولت آنها را بدون توجه به آینده و سرنوشتشان از خانواده‌ها جدا کرده و رد مرز می‌کند.
وی در ادامه افزود: ما خواستاریم نهادهای قانون گذار به وضعیت کودکان کار افغان توجه بیشتری داشته باشند و خلاءهای قانونی در مورد آنها را مورد بررسی قرار دهند.
ایجاد شبکه‌ای میان فعلان مدنی
در نشست دو روزه‌ای که با مدیریت موسسه حامی برگزار شد نمایندگان سازمانهای مردم نهاد سه کشور در کنار سازمانهای بین المللی به این نتیجه رسیدند که باید شبکه‌ای از روابط و اطلاعات کاری میان فعلان مدنی این سه کشور شکل بگیرد و اطلاعات و برنامهها به صورت مدوام میان افراد رد و بدل شود تا از موازی کاری و برنامه‌های تکراری برای ساماندهی امور مربوط به پناهندگان جلوگیری شده و به هم افزایی سازمانهای مدنی فعال در این حوزه افزوده شود.
غیبت سفیر افغانستان
فاطمه اشرفی، که این نشست دور روزه به میزبانی موسسه او برگزار شده است درباره اهداف برگزاری این نشست میگوید: «ایجاد و گسترش همکاری سازمانهای بین المللی و محلی درحوزه پناهندگی، بررسی موانع و چالشها و فرصتهای بازگشت در داخل افغانستان و میزبانان (ایران و پاکستان)، بررسی زمینه‌های مناسب برای بهبود وضعیت پناهندگان و پناهجویان در کشورهای میزبان، بهبود شرایط منطقه برای ادامهٔ پناهندگی و تلاش برای ارائه گزارشهای کشوری و ایجاد کارگروه‌های تخصصی دولتی، غیردولتی و بین المللی برای بازگشت، بهبود وضعیت، آموزش، بهداشت و تنظیم حمایت‌های زیست محیطی از جمله هداف برگزاری این نشست است.»
یکی از نکات قابل تامل در این نشست دو روزه غیبت سفیر افغانستان بود که با اعتراض نمایندگان سازمانهای مدنی حاضر در این نشست همراه بود. امیری؛ نماینده سفیر افغانستان که به جای او به نشست آمده میگوید: «افغانهایی که به ایران و پاکستان میروند، یا در آنجا به دنیا میآیند، دیگر خاک افغانستان را از یاد میبرند، خاک یعنی تمدن و تاریخ و تصویر. خاک یعنی همه آن چیزهایی که به مهاجران تعلق خاطر میدهد و در میان نسل مهاجران افعان ساکن در ایران و پاکستان کمتر میتوان دید.»
با توجه به مشکلات گسترده پناهنگان افغان به خصوص کودکان و زنان، نماینده سفیر افغانستان از دولت ایران خواست تا به نهادهای فرهنگی افغان اجازه فعالیت بدهد تا با ایجاد هویت و تصویری روشن از افغانستان برای رفع مشکلات آنها اقدام شود.
تصویر نامطلوب افغانستان در رسانه‌ها مانع بازگشت مهاجران
امیری در قسمتی دیگری از سخنانش به تصویر نا‌مناسبی که از افغانستان در رسانه‌های جهان ایجاد شده است اشاره کرد و گفت: «زندگی در کابل و هرات و بامایان و مزار شریف و گوشه و کنار افغانستان در جریان است اما رسانه‌های جهان به جای تبلیغ این جریان زندگی به انتشار اخبار کشت و کشتار و مرگ و میر و انفجار روی آورده‌اند، هیچ پناهنده‌ای با دیدن این تصاویر حاضر به بازگشت نخواهد بود و همه این‌ها از فقدان آگاهی و ارائه تصویر درست در رسانه ناشی می‌شود.»
ماریا ادبر، رئیس بخش کنسولی سفارت آلمان و عضو کمیته ملی سند راهبردی پناهندگان افغان نیز به عنوان نماینده کشورهای کمک کننده در نشست حضور پیدا کرد و طی سخنانی اظهار داشت: فعالیت سازمانهای مدنی برگ برنده همیاری با وضعیت پناهندگان است که در کنار افزایش نقش و مشارکت مجامع بین المللی زمینه توسعه انسانی اینجامعه نیازمند را فراهم می‌نماید.
