رییس کمیسیون توسعه توان اقتصادی و بازرگانی بانوان اتاق اصفهان:
سهم بانوان در اقتصاد کشور ناچیز است
گاهی کارآفرینان از طریق پیش فروش محصولات تولیدی خود یا خدمات، این منابع مالی را تهیه میکنند و یا با خرید امانی مواد اولیه مشکل سرمایه جاری فعالیت اقتصادی را برطرف میکنند تامین منابع سرمایه از موسسات وام دهنده نیز از دیگر روشهای تامین سرمایه است.
ایلنا: رئیس کمیسیون توسعه توان اقتصادی و بازرگانی بانوان اتاق اصفهان با اشاره به حضور ۶۰ درصدی بانوان در دانشگاههای کشور گفت: متاسفانه از ظرفیت بانوان تحصیل کرده در بخش اقتصاد استفاده نمیشود و سهم بانوان در اقتصاد کشور به کمتر از ۱۵ درصد رسیده است.
به گزارش ایلنا از اصفهان، «زهرا اخوان نسب» در نشست آموزشی «کارآفرینی زنان بدون سرمایه» کمیسیون توسعه توان اقتصادی و بازرگانی بانوان اتاق اصفهان تاکید کرد: رویکرد کمیسیون در توانمند سازی بانوان در عرصه کارآفرینی با برگزاری همایشهای آموشی و انتقال تجربه مورد توجه قرار گرفته است.
وی از تشکیل کانون زنان بازرگان و برای رفع مشکلات بانوان فعال اقتصادی خبر داد و تصریح کرد: تشکلهای بانوان میتوانند مسایل و مشکلات پیش روی بانوان در بخشهای مختلف را حل و فصل کنند.
رییس کمیسیون توسعه توان اقتصادی و بازرگانی بانوان اتاق اصفهان برگزاری دورههای آموزشی موثر برای بانوان اصفهانی در بخشهای کارآفرینی و نوآوری در تولید را نیز در همین راستا دانست و گفت: تا کنون نشستهای آموزشی ترخیص کالا از گمرک، بازاریابی، تبلیغات و بسته بندی و کارآفرینی برگزار شده است.
همچنین یک استاد رشته مدیریت استراتژیک دانشگاه در این همایش، سرمایه را به زبان ساده آورده صاحبان سهام (شرکا) جهت تشکیل شرکت تعریف کرد و افزود: این آورده میتواند بصورت وجه نقد یا اموال و اثاثه و ماشین آلات باشد ولی سرمایه اولیه همه ابعاد یک کارآفرینی را تشکیل نمیدهد.
فاطمه مهاجرانی سرمایه گذاری و تامین مالی هر بنگاه اقتصادی را شامل دو سرمایه ثابت و سرمایه در گردش بیان کرد و ادامه داد: سرمایه ثابت، سرمایه مورد نیاز دوره بهره برداری و سرمایه درگردش شامل سرمایه مورد نیاز دوره اجرای طرح است.
به گفته وی داراییهای ثابت در مرحله اجرای طرح خریداری و دوره بهره برداری مورد استفاده قرار میگیرند و شامل عوامل مستهلک شونده مانند ماشین آلات، غیر مستهلک شونده مانند زمین مشهود مانند ساختمان و تجهیزات، نامشهود مانند حق امتیاز و هزینه راهاندازی است.
این استاد دانشگاه سرمایه اجتماعی را به عنوان نوعی «علاج همه مشکلات» جامعه مدرن تعریف کرد و گفت: ایده اصلی این است که شبکههای اجتماعی دارای ارزش هستند و مانند سرمایه فیزیکی و مالی منجر به افزایش بهرهوری میشود.
وی مرحله اول سرمایه گذاری را شامل مرحله ایده یا بذر افشانی بررسی اهداف، راهبر، ریسک و محصول، مرحله تاسیس یا شروع فعالیت توسعه محصول و بازاریابی عنوان کرد و افزود: تولید آزمایشی، نیاز به سرمایه گذاری، مرحله گسترش، عبور از نقطه سربسر، تجاری سازی، مرحله انتقال به سهام عام، ورود به بورس، مرحله خرید شرکتهای دیگر، مرحله خرید سهام دیگران و افزایش سرمایه بخش مرحله دوم سرمایه گذاری را تشکیل میدهد.
مهاجرانی روشهای تامین سرمایه راهاندازی یک بنگاه اقتصادی را نیز به سه بخش تقسیم کرد و گفت: بخش اول روش آهسته وپیوسته است یعنی شروع از یک شرکت بسیار کوچک که معمولاً فقط در طراحی مهندسی وانجام کارهای پروژهای فعال است، بخش دوم شروع به فعالیت تجاری، کسب درآمد و ایجاد سرمایه برای فعالیت صنعتی و تولیدی در همان رشته تجاری و بخش سوم جذب شریک وسرمایه گذار که نزدیکترین روش به الگوهای جهانی است، یعنی سرمایهگذار در کنار مجری قرار بگیرد تا فعالیت صنعتی را پایه گذاری کرده و توسعه دهند.
وی درباره منابع مالی راه اندازی کسب و کار، تصریح کرد: گاهی کارآفرینان از طریق پیش فروش محصولات تولیدی خود یا خدمات، این منابع مالی را تهیه میکنند و یا با خرید امانی مواد اولیه مشکل سرمایه جاری فعالیت اقتصادی را برطرف میکنند.
این استاد دانشگاه تامین منابع سرمایه از موسسات وام دهنده را از دیگر روشهای تامین سرمایه برشمرد و یادآور شد: موسسات وام دهنده موسساتی غیر از بانکها هستند که حاضرند در قبال پذیرفتن شرایط آسانتر به مشتریان خود وام دهند.
وی با اشاره به اینکه سرمایه گذاری مخاطرهپذیر برای تامین مالی یک شرکت نوپا به کار میرود، گفت: صنعت سرمایه گذاری مخاطرهپذیر تنها به تاسیس شرکتهای نوآور کمک میکند و در کشورهای توسعه یافته به عنوان منبعی برای توسعه کارآفرینی نهادینه شده است.
این کارشناس اقتصادی از بانوان خواست که به جای اینکه به فکر تامین سرمایه برای کارآفرینی باشند به فکر تولید ایده جدید و خلاقیت در ایدهپردازی باشند و افزود: سرمایه گذاران مخاطرهپذیر یکی از حلقههای اصلی وعوامل کلیدی رشد و پیشرفت خلاقیت، نوآوری وکارآفرینی هستند که تامین کننده ارزشمندی برای شرکتهای نوپا به شمار میروند.
مهاجرانی عرضه سهام فروش سهام را یکی از راههای تامین سرمایه معرفی کرد و ادامه داد: مالک اصلی شرکت هیچ التزام قانونی جهت بازپرداخت وجه یا بهره به آن ندارد، استفاده از وجوه حاصل از فروش سهام احتیاج به بازپرداخت مثل آنچه در وام گرفتن است ندارد.