یک آسیب‌شناس اجتماعی در گفت‌وگو با ایلنا:
حذف اولویت استخدام زنان مجرد، سرپوشی بر سوءمدیریت مسئولان است
وقتی شما متولی یک جامعه هستید موظف هستید برای همهٔ کسانی که طالب کار هستند، شغل ایجاد کنید و نمی‌توانید حق کسی را به کس دیگری بدهید، این نهایت ظلم است و بد‌ترین تصمیمی است که می‌تواند گرفته شود.
ایلنا: یک آسیب‌شناس اجتماعی گفت: اگر شغلی را که یک خانم مجرد به آن نیاز دارد به او ندهیم، زمینه فساد و کسب درآمدهای ناصواب را برای او فراهم کرده‌ایم، در جامعه‌ای که درآمد نفتی داریم مسئولان وظیفه دارند برای همه شغل ایجاد کنند.
" سعید معیدفر "، آسیب‌شناس اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ در پاسخ به این سوال که دلایل افزایش سن ازدواج در زنان را در چه می‌دانید؛ گفت: در دنیای جدید سبک جدیدی از زندگی خانوادگی درحال رواج یافتن است که در گذشته وجود نداشته است. در گذشته جامعه متشکل از گروه‌های قومی و طایفه‌ای بود و نقش‌ها نیز خانوادگی بود حتی اقتصاد هم مبنای خانوادگی داشت. زنان هم در گذشته بیشتر به نقش‌های مادری و همسری می‌پرداختند و اگر نقش اقتصادی هم داشتند محدود به کار دستی در خانه و یا مزرعه مشترک خانوادگی بود.
وی در ادامه گفت: اما اکنون الگوی خانواده تغییر کرده است. خانواده‌ها از مرد، زن، یک یا دو بچه و گاهی حتی بدون بچه تشکیل شده‌اند، همینطور شاهد الگوی خانواده‌های تک والدی هستیم. در کنار این الگو‌ها طبیعی است که نقش‌های خانوادگی به بیرون منتقل می‌شود و دیگر ضروری نیست مادر تمام نقش‌های درون خانه را برعهده داشته باشد. با توجه به نیاز‌ها به وجود آمده، زن نقش‌های جدیدی در بیرون از خانواده برعهده می‌گیرد. در مدارج عالی تحصیل می‌کند و وارد فعالیت‌های اجتماعی و شغلی می‌شود که سبب می‌شود تا دغدغه ازدواج را تا سنین بالا نداشته باشد.
معید فر ادامه داد: البته با توجه به تغییر الگوی مرگ و میر و کاهش مرگ نوزادان دیگر نیازی نیست زنان برای بقای نسل در سنین پایین ازدواج کنند و همیشه در حال فرزندآوری باشند. در گذشته به علت بیماری‌هایی مثل طاعون، سل، وبا و.. یک سوم جمعیت از بین می‌رفتند درحالی که با افزایش سطح رفاه و بهداشت دیگر این مسئله پیش نمی‌آید.
این آسب‌شناس اجتماعی افزود: مسئلهٔ مهمی که سبب تعویق افتادن مسئله زناشویی در چهارچوب رسمی جامعه ما می‌شود آن است که ازدواج رسمی در جامعه ایران با توقعات و تشریفات زیادی همراه است. در کشورهای توسعه یافته سطح انتظارات پایین آمده است. افراد پس از سن دبیرستان طبق هنجار‌های جامعه‌شان با هم زندگی می‌کنند بدون آنکه در بند مراسم و تشریفات باشند.
وی ادامه داد: در جامعه ما با توجه به اینکه فرد برای ازدواج ملزم به اجرای تعهدات سختی می‌شود احساس می‌کند که پس از ازدواج دیگر نمی‌تواند به آرزوهای شغلی و تحصیلی خود برسد به همین دلیل ازدواج را به تعویق می‌اندازد تا به وضعیتی بهتر و ثبات برسد.
این آسیب‌شناس اجتماعی افزود: ایجاد فاصله زیاد بین سن بلوغ جنسی و جسمی تا ازدواج سبب بروز آسیب‌های زیادی می‌شود ازجمله روابط پنهانی که می‌تواند بسیار خطرناک باشد در حالی که اگر این مسایل آشکار باشد مشکلات کمتری را در پی خواهد داشت.
معیدفر گفت: در حالی که در کشورهای توسعه یافته برای نمونه در سن ۲۰ سالگی دو زوج با هم کار می‌کنند و هزینه‌های زندگی ساده‌ای را با هم فراهم می‌کنند و در کنار هم زندگی می‌کنند و به دنبال مسائلی چون خانه بزرگ و جهیزیه و مراسم و تشریفات نیستند.
وی ادامه داد: باید در این زمینه مداخله فکری صورت بگیرد و در این آیین‌ها تشریفاتی که از قدیم مانده است باید تجدید نظر شود. تا فرد بتواند به راحتی در کنار زندگی زناشویی به پیشرفت تحصیلی و شغلی خود نیز ادامه دهد.
معیدفر در پاسخ به این سوال که آیا برداشته شدن اولویت استخدام از دختران مجرد را راهکار مناسبی در این زمینه می‌داند گفت: ما در یک چالشی از توسعه نیافتگی هستیم این دیدگاه می‌خواهد بر سوء مدیریت کشور در حوزه‌ها اجتماعی و سیاسی سرپوش بگذارد.
وی ادامه داد: وقتی شما متولی یک جامعه هستید که درآمد نفتی دارد موظف هستید برای همهٔ کسانی که طالب کار هستند، شغل ایجاد کنید و نمی‌توانید حق کسی را به کس دیگری بدهید، این نهایت ظلم است و بد‌ترین تصمیمی است که می‌تواند گرفته شود.
معیدفر گفت: متأسفانه دیدگاه برخی آقایان بسیار عقب مانده است و با شرایط مدرن سازگاری ندارد این نوع تصمیمات جامعه را در مشکلات بیشتری فرو می‌برد، اگر شغلی که یک خانم مجرد طالب آن است تا با آن نیازهای مالی‌اش را برطرف کند به او ندهیم، زمینهٔ فساد را برای او فراهم کردیم، زمینه کسب درآمد از راه‌های ناصواب را برای او فراهم کردیم و این ناشی از چرخه معیوب تصمیم گیری در کشورمان است.
