با تغییر قانون انتخابات می‌خواهند زیر پای نظام را خالی کنند

مهدی کلهر در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

در حالی که ایام الله دهه فجر را سپری می کنیم بررسی اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) ضرورت زیادی می یابد که در این یادداشت به بخشی از این موضوع اشاره می شود.
بعد از ماجرای بنی صدر از میان جریان های سیاسی صداهایی شنیده می شد که می گفتند باید کاری کنیم که مساله بنی صدر دیگر اتفاق نیفتد. یعنی ما نباید اجازه بدهیم امکان حادثه بنی صدر در آینده نظام وجود داشته باشد. ولی مساله اساسی اینجا بود که مگر در داستان بنی صدر فقط مردم نقش داشتند. در واقع باید گفت که اکثریت مجلس خبرگان رهبری آن روز طرفدار بنی صدر بودند.جامعه روحانیت مبارز تهران به طور قاطع از بنی صدر حمایت می کرد. باید بپذیریم که در یک نظام مردم سالار اگر امکان اشتباه نخبگان وجود دارد به همان اندازه امکان اشتباه مردم هم هست.
بنابراین اینکه بگوییم جمعی از نخبگان جامعه که نماینده مجلس باشند یا هر گروه دیگری رییس قوه مجریه را انتخاب کنند تا درجه اشتباه کمتر باشد حرف غلط و بی اساس است.
چه بسا مردم در بسیاری از موارد از نخبگان سیاسی فهیم تر باشند و پیشروتر و بهتر عمل کنند در ماجرای بنی صدر با اینکه نظر امام نسبت به وی مثبت نبود بسیاری از روحانیون و نخبگان پشتیبان او بودند و اینکه بخواهیم تقصیرها را گردن مردم بیندازیم کار درستی نیست و امام (ره) به این مساله اشراف کامل داشتند.
بنابراین دوستانی که می گفتند که ما می خواهیم این قصه دوباره تکرار نشود باید بدانند که در یک نظام مردم سالار تکرار چنین داستانی غیرقابل اجتناب است و اتفاق خیلی بدی هم نیست چرا که امام امت این مساله را مدیریت می نماید.
اما ما اگر انتخاب قوه مجریه را به نخبگان سیاسی بسپاریم او را وامدار گروه و دسته و حزب خاصی کرده ایم و این بزرگ ترین خطر برای انقلاب اسلامی است و باید گفت در صورت وقوع چنین فاجعه ای مردم سالاری دینی بی معنا خواهد بود.
غربی ها به این مساله وقوف پیدا کرده اند که مردم را نمی شود با تطمیع، تهدید و تحقیر کنترل کرد اما دسته، گروه و حزب خاص را به دلیل اینکه از کمیت پایینی برخوردار است می توان با تطمیع و تهدید کنترل کرد آنها می دانند که امکان تطمیع یک ملت وجود ندارد چون هزینه این کار خیلی بالا است اما یک گروه را با داشتن دکترا، پرفسورها و مدارک بالای دانشگاهی می توان تطمیع کرد تا به خائنانه ترین اقدامات علیه کشورشان تن بدهند. کدامیک از سران قاجار و سیاسیون عصر پهلوی تحصیل کرده دانشگاه های اروپایی نبودند؟ خیلی از همین به اصطلاح نخبگان فراماسون بوده اند.
اما شما در میان توده های مردم یک فراماسون پیدا نمی کنید به عبارتی دیگر وقتی سرنوشت یک ملت را از دست آن ملت خارج کردید و به دست نخبگان سپردید زمینه را برای طمع غربی ها فراهم کرده ایم چون نخبگان خیلی راحت ممکن است سرنوشت کشور را بفروشند. اما یک ملت به راحتی ها زیر بار سلطه نمی روند. خارجی ها خیلی وقت ها پول نداده رجال ما را خریده اند.
حرص را در این مردان زیاد کرده اند و از او یک امضا یا مصاحبه خائنانه گرفتند و یک پاپاسی هم به او ندادند. این تکنیک ها بر مباحث جنگ نرم به کار می رود. شما اگر یک ملت 70 میلیونی را در 700 نفر خلاصه کنید به طور قطع مسیری خلاف روح مردم سالاری را نهادینه کرده اید. حضرت امام(ره) زنده کننده عصر مردم سالاری دینی هستند. اما باید گفت که رفتار عملی حصرت امام(ره) در اهمیت دادن به مردم نشان دهنده اعتقاد کامل ایشان به ابعاد نظری مردم سالاری دینی است.
چون ایشان می دانستند که مردم چه قدرتی دارند و عمل و تجربه هم نشان دادند که چقدر به این مهم اعتقاد قلبی دارند. کمتر در تاریخ مشاهدهمی کنیم که یک ملت چنین استقبالی از رهبر خود به عمل بیاورند و در حالی که کمتر از 10 سال تمام بلاهایی که امکان داشت بر سراین ملت آوردند و کاری نبود که دشمنان انقلاب علیه این ملت انجام ندهند اما در تشییع پیکر حضرت امام هم مردم آن صحنه های به یاد ماندنی را پدید می آوردند.نظریه ولایت فقیه امام خمینی (ؤه) همان نظام امت و امام است و هیچ گروه دسته وحزبی نباید در عرض این نظریه قرار بگیرد. امام خمینی معتقد بودند که این مردم بهتر از مردم عصر حجاز در زمان پیامبر و مردم زمان حضرت امیر و امام حسین هستند.
برخی می پنداشتند حضرت امام اغراق می کنند اما اگر امام (ره) اهل اغراق بودند عدالتشان زیر سوال می رفت.
آیا درست است که امروز ما این مردم فهیم و بزرگوار را برای تعیین رییس جمهور، صالح ندانیم و انتخاب نماد جمهوریت را به گروه نخبگان بسپاریم؟ حیف نیست که ما این نظام جوان و رشید الهی را که براساس وحی و نبوت و سیره پیامبر و دقت و پایمردی و تیزبینی امام خمینی طراحی شده به بهانه های واهی تغییر دهیم؟ به این بهانه که عده زیادی کاندیدا می شوند و در خارج از کشور اینها را نشان می دهند و به ما می خندند. من سوال می کنم مگر به لایحه قصاص ما نمی خندند؟مگر به حجاب ما نمی خندند؟ مگر به نماز خواندن ما نمی خندید؟مگر به پیامبر ما نمی خندند؟ قرآن نمی گوید چون به من می خندند دستورات من را جابجا کنید.
این که گفته شود عده زیادی از مردم برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می کنند و این مایه خنده جهانیان است و باید قانون را تغییر دهیم حرفی بی اساس است.
به نظر می رسد که این اتفاقات بخشی از یک سناریوی نرم بسیار بزرگ است که بنای مستحکم نظام جمهوری اسلامی را که همان قاعده هرم جامعه است هدف قرار داده تا آن را از زیر پای نظام خالی کند نظامی که آنها نمی خواهند الگوی دیگر ملت ها شود.