خبرگزاری کار ایران

نگاهی به قانونی که مغفول مانده است؛

اشتغال رویای دست نیافتنی معلولان گلستانی

asdasd

پیدا کردن کار برای ما خیلی سخت است ما از داشتن شرایط آدمهای سالم محرومیم. وقتی برای کار به ادارات و دستگاه های دولتی می رویم با آن نگاه های معنادار جوری سراپایمان را برانداز می کنند که انگار ما موجودات فضایی هستیم!

گرگان - ایلنا: پیدا کردن کار برای ما خیلی سخت است ما از داشتن شرایط آدمهای سالم محرومیم. وقتی برای کار به ادارات و دستگاه های دولتی می رویم با آن نگاه های معنادار جوری سراپایمان را برانداز می کنند که انگار ما موجودات فضایی هستیم! چه برسد به کارخانه ها و شرکت های خصوصی... برخی هم می گویند آدم سالم خوب کار نمی کند چه برسد به آدم هایی مثل شما! البته عده کمی هم هستند که بسیار محترمانه جوابمان می کنند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، دنیای معلولیت ها هم دنیای عجیبی است ولی به عنوان یک معلول اعتقادی به محدودیت ندارم. اما شرایط جامعه به گونه ای در حال رقم خوردن است که کمتر مجالی به من و کسانی که مثل من هستند، می دهد.

زهرا، دختر جوانی که دارای مدرک کارشناسی در رشته ادبیات فارسی و دارای معلولیت جسمی است، در ادامه درد دل هایش از مسئولان گلایه می کند و می گوید: از این که معلولیت دارم اصلاً ناراحت نیستم اما وقتی می بینم که بین ما و آدم هایی که سالم هستند تفاوت های زیادی قائل می شوند دلم می گیرد.

وی ادامه می دهد: به هر حال ما هم حق زندگی آرام را داریم و برای رسیدن به آن تلاش کرده و می کنیم ولی خبری از حمایت نیست. ما حتی برای رفتن به ساختمان ها و اماکن دولتی مشکل داریم چون کسی در برنامه ریزی هایش معلولان را نمی بیند.

وی اضافه می کند: چرا ما نباید در جامعه کار کنیم. چرا باید در آزمون استخدامی شرکت کنیم و زمان مصاحبه به دلیل معلولیت ردمان کنند؟ چرا باید در کارخانه ای مشغول به کار شویم که مدیرانش فقط برای بدست آوردن وام و مزایای دیگر، چندماهی نگه مان داشته باشند و پس از اینکه کارشان راه افتاد، عذرمان را بخواهند؟

وی خاطرنشان کرد: مشکل اصلی برای مددجویان پس از توانبخشی پیدا کردن کار است. کاری آبرومند که بتواند حداقل نیازهای یک معلول را برآورده کند.

مشکل اشتغال مددجویان بهزیستی در حالی جزو اصلی ترین دغدغه این افراد محسوب می شود که دولت و مجلس برای حل آن قانون 3 درصد سهم جذب مددجویان بهزیستی در استخدامی شرکت های دولتی و غیر دولتی را تدوین کرده اما این قانون هم مانند برخی دیگر از مصوبات و بخش نامه ها، تاکنون به اجرا در نیامده است یا لااقل از اجرای آن در گلستان خبری نیست.

سئوال اصلی این است که سهم 3 درصدی مددجویان بهزیستی چرا اجرا نمی شود؟ این سهمیه به چه کسانی تعلق می گیرد و چرا اصولاً برخی افراد مانند معلولان نادیده گرفته شده و می شوند؟ اما نکته قابل تأمل این است که چرا کسی خود را ملزم به پاسخگویی در این خصوص نمیداند؟ در شرکت های غیردولتی و بعضاً دولتی هرچند وقت یکبار شاهد حضور نیروهای جدیدی به عنوان کارمند هستیم اما تابحال ندیده ایم در بدنه این دستگاه ها به جز تعداد بسیار محدود، از افراد معلول هم استفاده ای شده باشد.

الزام دستگاه های دولتی و غیردولتی برای رعایت سهم 3 درصدی بهزیستی برای جذب نیرو

مدیرکل بهزیستی گلستان نیز با اشاره به مشکلات مددجویان تحت پوشش این سازمان در بحث اشتغال، خواستار رعایت سهم 3 درصدی مددجویان بهزیستی برای جذب نیرو در ادارات دولتی و غیردولتی شد.

دکتر حسین ایروانی گفت: یکی از مشکلات اساسی که مددجویان این سازمان با آن روبه رو هستند، مربوط به اشتغال است از سویی مطابق قانون مصوب مجلس شورای اسلامی، 3 درصد نیروها در بدنه دستگاه های دولتی و غیردولتی باید از مددجویان تحت پوشش این سازمان تأمین شود، البته این قانون تاکنون جنبه اجرایی نداشته است.

وی افزود: بهزیستی نیز در مواقعی که برخی از ادارات دولتی و غیردولتی استان استخدامی داشتند وارد عمل شده و مکاتباتی را برای گرفتن حق مددجویان انجام داده است اما متأسفانه رویکرد برخی از مدیران در سال های گذشته مانع از انجام مطلوب این قانون شده است.

وی با اشاره به اینکه 3 درصد رقم پایینی در استخدامی هاست، اظهار داشت: این قانون دارای نواقصی است که اصلاح آن توسط سازمان و وزارتخانه در حال پیگیری است و به استان ها ابلاغ خواهد شد.

ایروانی خاطرنشان کرد: در برخی از مواقع 3 درصد، کسر اعشاری شده و از یک نفر هم کمتر می شود به همین خاطر دستگاه ها خود را مجاب به رعایت آن نمی دانند چراکه به دلیل ریز شدن، این قانون ماهیت خود را از دست می دهد.

وی تصریح کرد: پیشنهاد داده شده تا استانداری از سرجمع مجوزهای استخدامی 3 درصد بهزیستی را لحاظ کند تا بتوان مشکل مددجویان را تاحدود کمی رفع کرد.

از ابتدای سال تاکنون هیچ فرصت شغلی برای مددجویان ایجاد نشده است

کارشناس اشتغال اداره کل بهزیستی استان نیز در این باره گفت: از ابتدای سال گذشته تاکنون حدود هزار و 500 شغل برای مددجویان این اداره کل فراهم شده است.

نجفی افزود: با توجه به اینکه برای سالجاری اعتباری برای اشتغال مددجویان از سوی استانداری تخصیص داده نشده، نتوانسته ایم کار خاصی را برای مددجویان انجام دهیم.

وی اظهار داشت: در بخش خود اشتغالی و مشاغل خانگی، مددجویانی که دارای مدرک فنی و حرفه ای بودند قرار بود پس از معرفی به بانک، بین 30 تا 50 میلیون ریال وام دریافت کنند اما تنها تعداد کمی از افرادی که به بانک معرفی شدند توانستند وام بگیرند و سقف وام نیز با نظر مساعد بانک ها به 20 تا 25 میلیون ریال کاهش پیدا کرد.

وی ادامه داد: تاکنون نیز 314 نفر از مددجویان در سامانه کاریابی ثبت نام کرده اند اما عملاً تاکنون اقدامی در زمینه اشتغال آنها انجام نشده است.

این کارشناس خاطرنشان کرد: برخی از مشاغلی که در سامانه قرار است مددجویان ثبت نام کنند، به درد آن ها نمی خورد و با شرایط جسمانی و روحی که برخی از آن ها دارندف سازگار نیست.

وی با اشاره به اینکه بهرحال مددجویان بهزیستی و همینطور افراد معلول برای گذران زندگی مانند انسان های عادی به شغل و کار نیاز دارند، تصریح کرد: در قانون برای استخدامی ها و جذب نیرو، سهم بهزیستی 3 درصد اعلام شده است که متأسفانه از سوی اغلب سازمان ها رعایت نمی شود هرچند در سال های قبل وضعیت اشتغال مددجویان و معلولان کمی بهتر بود.

وی گفت: سال گذشته آموزش و پرورش 20 هزار نفر نیرو جذب کرد و یکی از شرایط اصلی آن ها نیز سلامت جسمی و روحی اعلام شد، با این حال مددجویان و معلولان تحت پوشش ما در این آزمون شرکت کردند و قبول شدند اما در مصاحبه رد شدند به عقیده برخی، یک فرد معلول نمی تواند تدریس کند حتی برای کار در شرکت های غیردولتی و خصوصی هم افراد معلول با مشکلات زیادی مواجه هستند.

نجفی اظهار داشت: کارفرما خیلی راحت می گوید به شرطی مددجوی شما را سرکار می بریم که به ما وام بدهید. در سال های گذشته کارفرما وام می گرفت و بعد از چندماه مددجوی ما را بیرون می کرد.

وی اظهار داشت: در برخی از مواقع هم که کارفرما مددجوی بهزیستی را برای کار قبول می کرد، برای مددجو نه حق بیمه ای را قائل می شد و نه حقوق پایه. بلکه ماهانه 500 هزار ریال به مددجو حقوق می داد. در حالیکه مددجویی که بازتوان شده است و وارد جامعه و زندگی عادی شده، چگونه می تواند با ماهی 500 هزار ریال زندگی کند؟

وی افزود: برای مددجویان این سازمان اشتغال و پیدا کردن کار، تبدیل به یک رویا شده است. در این بین مددجویان نابینا و ناشنوا که مید چندانی به داشتن کار ندارند اما می توان روی معلولان جسمی و حرکتی برنامه ریزی کرد تا وارد بازار کار شوند.

وی با اشاره به مبلغ وام های خود اشتغالی و مشاغل خانگی، خاطرنشان کرد: سقف وام خیلی کم است و با 20 میلیون ریال که می توان کار ایجاد کرد. آن هم در شرایطی که بانک ها برای همین مبلغ دو ضامن از مدددجو می گیرند و حتی ضامن غیرکارمند را نیز قبول ندارند.

وی با اشاره به سهم اشتغال بهزیستی در سالجاری گفت: سهم این سازمان در استان 300 نفر و در کشور 2 هزار و 480 نفر است با این حال 6 ماه از آغاز سال گذشته ولی هیچ تسهیلاتی پرداخت نشده است. با این روند نیز تا اعتبارات وارد استان شود و کارگروه اشتغال پرونده ها را مصوب کند، عملاً پرداخت تسهیلات به سال آینده موکول می شود.

رسانه ها هم در حق مددجویان بهزیستی اجحاف می کنند

این کارشناس در ادامه سخنانش، بخشی از وضعیت پیش آمده را ناشی از کم کاری رسانه ها در این بخش برشمرد و بیان کرد: اگر سهم مددجویان بهزیستی در جذب نیروها و استخدامی ها پیگیری و مطالبه شود، قطعاً شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود اما متأسفانه کسی خود را ملزم به حمایت از این قشر نمی داند و به عبارتی می توان گفت مددجویان بهزیستی فراموش شده اند.

وی گفت: براساس قانون، ماهانه دو ساعت از برنامه های سیما باید به جامعه معلولان اختصاص داده شود اما این کار هم فقط در حد حرف باقی مانده است.

نرم افزار موبایل ایلنا
ارسال نظر
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
    اخبار روز سایر رسانه ها
      اخبار از پلیکان
      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
      پیشنهاد امروز