با صدور پیامی توسط وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح:
وحیدی درگذشت مرحوم قبادی را تسلیت گفت
قبادی عزیز ضمن اینکه جزء اولین نفراتی بود که به جبههها اعزام شد جزء آخرین نفراتی بود که بعد از پایان جنگ هم حضور داشت و بعد منطقه را ترک کرد اما هیچ ادعایی در مقابل بیش از ۱۰۰ ماه حضور در جبههها و بیش از ۶۰% جانبازی نداشت.
مراسم بزرگداشت مرحوم حمید قبادی از رزمندگان سلحشور و جانبازان فداکار دفاع مقدس و از مدیران توانمند وزارت دفاع که هفته گذشته بر اثر سانحه رانندگی درگذشت برگزار شد.
به گزارش ایلنا، مراسم بزرگداشت مرحوم حمید قبادی از رزمندگان سلحشور و جانبازان فداکار دفاع مقدس و از مدیران توانمند وزارت دفاع که هفته گذشته بر اثر سانحه رانندگی درگذشت با قرائت پیام وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برگزار شد.
متن پیام سردار احمد وحیدی در ذیل آمده است:
بسمالله الرحمن الرحیم
درگذشت جانسوز و جانگداز شهید زنده برادر رزمنده و جانباز حمید قبادی عزیز را به خانواده محترم، همسر و فرزندان و کلیه همکاران تسلیت عرض مینمایم.
برادر عزیزم حمیدقبادی از ابتدای شروع جنگ تا پایان آن یک لحظه نسبت به حضور در صحنه دفاع مقدس و دفاع از اسلام عزیز و اطاعت از ولی امر خود درنگ نکرد و در این راه بارها و بارها مجروح و با تنی زخم خورده و التیام نیافته باز سراسیمه خود را به یاران و مدافعان اسلام عزیز رساند.
بیشک او هماکنون کنار همرزمان شهیدش عند ربهم یرزقون هستند. از خداوند متعال برای ایشان طلب مغفرت و برای خانواده محترمشان آرزوی صبر و شکیبایی دارم.
در ادامه این مراسم سردار سیدمجید میراحمدی معاون سرمایه انسانی وزارت دفاع طی سخنانی با اشاره به شخصیت والای حمید قبادی گفت: خبر درگذشت شهید زنده حمید قبادی باعث تألم روحی همه کسانی شد که گوشهای از عظمت روحی و شخصیت والای او و همچنین گوشهای از تلاشها و زحمات بیوقفه و شبانهروزی وی را در راه دفاع از اسلام عزیز شناخته بودند.
وی افزود: یکی از ویژگیهای حمید عزیز این بود که همواره دوست داشت نه از او نامی باشد و نه نشانی. او هیچ علاقهای نداشت که کسی از فداکاریها و جانفشانیها، رشادتها و ایثارگریهای او مطلع باشد. حتی بسیاری از این مسائل را از خانواده خودش هم پنهان میکرد. وقتی که روی تخت بیمارستان سالها و ماهها زجر میکشید، درد میکشید، یکبار که در حین معالجه فریاد او از شدت درد بلند بود وقتی مادر خودش را بر بالین دید چهره خود را عوض کرد و لبخند بر لبانش آمد که نکند، مادر عزیزش از ناراحتیها، سختیها و دشواریهای او مطلع شود.
میراحمدی در ادامه گفت: حمید عزیز جزو اولین نیروهای مردمی بود که در ۵ مهرماه ۱۳۵۹ یعنی درست ۵ روز بعد از شروع جنگ به همراه پدر بزرگوارش خود را به جبههها رساند و در عملیات بیتالمقدس در اثر اصابت تیر دوشکا به شدت مجروح شد. بیش از دو سوم بدن حمید بیش از ۳ ماه در گچ بود. بعد ازآنکه بدن نازنین او را از گچ خارج کردند تازه مشکلات او شروع شد مفاصل بدنش بدلیل این مدت طولانی خشک شده بود و همین که توانست حرکت کند با عصا خود را به میدان جنگ رساند. حمید عزیز از ابتدای جنگ تا انتها تقریباً بجز یکی دو عملیات که بعضاً مجروح شده بود و یا عملیات فتحالمبین که حضور نداشت در همه عملیاتها حضور برجسته و ممتازی داشت و همواره سختترین و خطرناکترین صحنهها را انتخاب میکرد.
معاون نیروی انسانی وزارت دفاع با بیان اینکه حمید قبادی کلکسیونی از انواع مجروحیتها و زخمها را بر بدن داشت افزود: او که در سال ۱۳۶۱ در عملیات بیتالمقدس مجروح شد و در سال ۶۴ مجدداً مصدوم شد، در سال ۶۵ مجروح شیمیایی شد، بیش از یک هفته بینایی خود را بطور مطلق از دست داد، آثار مختلفی از شیمیایی شدن را در بدن داشت، در کربلای ۵ مجدداً مجروح شد، او را در تبریز بستری کردند، نزدیک به یک ماه بستری بود با همان لباس بیمارستان و دستان بانداژ شده بیمارستان را ترک کرد و مجدداً خود را به جبهههای جنگ رساند. در عملیات مرصاد با آنکه تیر به پایش اصابت کرده بود و زخمی بود منطقه عملیاتی را ترک نکرد و چندین روز با همان وضعیت و تا اطمینان خاطر از موفقیت رزمندگان در منطقه حضور داشت.
وی خاطرنشان کرد: قبادی عزیز ضمن اینکه جزء اولین نفراتی بود که به جبههها اعزام شد جزء آخرین نفراتی بود که بعد از پایان جنگ هم حضور داشت و بعد منطقه را ترک کرد اما هیچ ادعایی در مقابل بیش از ۱۰۰ ماه حضور در جبههها و بیش از ۶۰% جانبازی نداشت.
میراحمدی در پایان سخنان خود گفت: حقیقتاً او یک شهید زنده بود. او همانطور که در پیام وزیر دفاع آمده در کنار همرزمان شهیدش بر سر یک سفره است. ولایتمداری و صفای باطن او و در کلام او مظلومیت و حیا، عفت و اخلاص موج میزد. وجود او بعنوان یک فرد مخلص و ایثارگر برای همه مثالزدنی است. این مجاهد سفر کرده کتابی در ۴۰۰ صفحه دارند که گوشهای از خاطرات دوران جنگ بیان کرده است.
ما برای خانواده معظم ایشان صبر و برای مرحوم حمید قبادی از خداوند متعال علو درجات را مسئلت میکنم.