از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس بررسی شد؛
آسیب‌شناسی ساختار حاکمیتی مدیریت آب در ایران
اصلاح ساختار بخش آب در دولت، باید در قالب یک برنامه تحول نظام اداری و با اهداف، راهبرد‌ها و برنامه‌های منسجمی دنبال شود که تغییر تشکیلات یکی از اجزای آن بوده و این تغییر تشکیلات نیز منحصر به وزارتخانه‌ها نخواهد بود.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ساختار حاکمیتی مدیریت آب در ایران را مورد بررسی تطبیقی و آسیب‌شناسی قرار داد.
به گزارش ایلنا، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با بیان این مطلب که در کشورهای پاکستان، ایران، بحرین و امارات دو مأموریت اصلی، حیاتی و حساس دولت‌ها یعنی تأمین آب و برق در یک وزارتخانه سازماندهی شده است، اعلام کرد: به نظر می‌رسد این روش نسبت به برخی از کشورهای دیگر این گروه از جمله زیمبابوه (با وزارت اراضی، کشاورزی و توسعه منابع آب) ترکیب مناسب‌تری بوده است.
همچنین آنچه از مطالعه نمودار سازمانی کشورهای کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی و مصر بر می‌آید این است که یک‌سو و هم جهت بودن مدیریت منابع آب با مدیریت محیط زیست و یا حفاظت محیط زیست در کشورهای موفق در مدیریت منابع آب به خوبی به چشم می‌خورد.
بدون تردید وجود ساختارهای قدرتمند ملی برای مدیریت منابع حیاتی آب که توان درک صحیح شرایط و مقتضیات و تجزیه و تحلیل آن‌ها را داشته باشد و نیز از جایگاه مناسب برای تصمیم‌گیری، تصمیم‌سازی و نیز تأثیرگذاری بر سایر فرآیندهای مرتبط با موضوع آب برخوردار باشد، می‌تواند هم به لحاظ ملی و کشوری و هم به لحاظ منطقه‌ای و بین‌المللی بسیار مفید باشد.
البته نکته‌ای که در این زمینه مغفول مانده نحوه عملکرد و کارکرد ساختار دولت است، اصلاح ساختار بخش آب در دولت، باید در قالب یک برنامه تحول نظام اداری و با اهداف، راهبرد‌ها و برنامه‌های منسجمی دنبال شود که تغییر تشکیلات یکی از اجزای آن بوده و این تغییر تشکیلات نیز منحصر به وزارتخانه‌ها نخواهد بود، بلکه باید در برگیرنده نگاهی جامع به کل ساختار نظام اداری یعنی وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات، مراکز و شرکت‌های دولتی و توأم با تحقق قواعد ساختاری قانون مدیریت خدمات کشوری و اجرای سیاست‌های اجرایی اصل ۴۴ قانون اساسی باشد.
