بیانیه انجمن حمایت از حقوق کودکان به مناسبت آغاز سال تحصیلی

ایلنا: در این بیانیه انجمن حمایت از حقوق کودکان آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۱ را به دانش آموزان عزیز، معلمان، مربیان، و خانواده‌ها شادباش می‌گوید. اصل سی‌ام قانون اساسی جمهور اسلامی ایران: دولت موظف است وسایل آموزش و پروش رایگان رابرای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل‌تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان‌گسترش دهد.

به گزارش ایلنا، در این بیانیه انجمن حمایت از کودکان به اصل سی‌ام قانون اساسی جمهوری اسلامی اشاره می‌کند که: دولت موظف است وسایل آموزش و پروش رایگان رابرای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل‌تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی کشور به طور رایگان‌گسترش دهد

در ادامهٔ این بیانیه آمده است: انجمن حمایت از حقوق کودکان آغاز سال تحصیلی ۱۳۹۱ را به دانش آموزان عزیز، معلمان، مربیان، و خانواده‌ها شادباش می‌گوید. این انجمن مانند سالهای قبل نگرانی‌ها ی خود را از مشکلات و مسائل مختلفی که وزارت آموزش و پرورش بعنوان متولی اصلی «دانایی» فرزندان این کشور با آن روبرو است، بیان می‌دارد. اگرچه بار‌ها و بار‌ها و به مناسبت‌های مختلف این دغدغه‌ها را بیان کرده‌ایم اما «امید به تحقق حد اقل‌ها»، ما را بر آن می‌دارد هر فرصتی را برای احقاق حقوق فرزندان این سرزمین غنیمت بدانیم:

۱- ابتدا یاد دانش آموزانی که در زمین لرزه اخیر آذربایجان از میان ما رفتند را گرامی می‌داریم. دانش آموزانی که اگرچه یک حادثه غیر مترقبه باعث مرگ آنان شد، اما تدبیر و خرد و مسئولیت پذیری بیشتر در قبال جان هموطنان و تلاش‌های حداقلی در نوسازی بافت فرسوده روستا‌ها و مناطق شهری در طی سالهای گذشته شاید می‌توانست مانع از این رخداد تلخ شود. امید آن داریم که با تلاش متولیان امور و نهاد‌های مردمی، هموطنان عزیز آذری هرچه سریع‌تر در منازل شخصی خود اسکان داده شوند و شرایط تحصیل دانش آموزان این مناطق نیر به وضعیت عادی برگردد.

۲- در سالی که گذشت اجرای سیستم جدید آموزشی در کشور که به ۳-۳-۶ معروف است، در اولویت اصلی وزارت آموزش و پرورش قرار گرفت، تعجیل در اجرای این سیستم با وجود هشدارهای مختلف کار‌شناسان آموزشی کشور به صلاح دانش آموزان نیست. علاوه برآماده نبودن شرایط نرم افزاری و سخت افزاری اجرای این طرح، در گیر کردن کودکان به آزمون و خطای یک طرح مبهم، به آینده تحصیلی آنان صدمات جدی وارد خواهد کرد.

۳- حذف پیش دبستانی در مدارس دولتی و محدود کردن آن به مدارس غیر انتفاعی یکی دیگر از بدعت‌های حیرت انگیز آموزش و پرورش در سال گذشته بود. از آنجایی خانواده قادر به فراهم ساختن «انضباط فکری» مورد نیاز کودک برای برخورداری از دوران ابتدایی نیست، در دوره پیش‏دبستان به تدریج نظم و انضباط ذهنی لازم در کودکان ایجاد می‌شود. از طرف دیگر کودکان خانواده‏های محروم که به طور معمول از یک محیط خانوادگی غنی از لحاظ امکانات پرورشی و آموزشی بر خوردار نیستند، در صورت عدم برخورداری از آموزش‏های پیش‏دبستانی قادر به رقابت با کودکان دیگر نخواهند بود، حذف آن از سیستم دولتی، سرگردانی آموزگاران پیش دبستانی و سپس واگذاری امتیاز پیش دبستانی به نهاد‌ها و مراکز غیر مرتبط، و غیر فرهنگی، نگرانی جدی انجمن است.

۴- بر اساس ماده ۲۲ پیمان نامه جهانی حقوق کودک، دولت‌ها مکلف شده‌اند شرایط برابر زندگی و تحصیل برای کودکان پناهنده را مهیا کنند. بخشنامه اخیر وزارت آموزش و پرورش مبنی بر دریافت وجه نقد از خانواده‌های مهاجر «قانونی» برای ادامه تحصیل در مدارس دولتی، حق تحصیل از بسیاری ازفرزندان خانواده‌های فقیر مهاجر را سلب خواهد کرد.

۵- کودکان کار و خیابان و تحصیل آنان همچنان یکی از دغدغه‌های اصلی انجمن حمایت از حقوق کودکان است. متاسفانه با وجود هشدارهای مختلف نهادهای مدنی حامی کودکان تاکنون تغییر جدی در وضعیت زندگی این کودکان و خانواده‌های آنان ایجاد نشده است. از طرف دیگر با توجه به وضعیت نابسامان اقتصادی و تورم و گرانی حاصل از آن و نیز روند تعطیلی کارخانه‌ها و کارگاههای کوچک و بزرگ و بیکاری کارگران و همچنین گران شدن هزینه تحصیل در کشور بیم آن می‌رود فرزندان بیشتری از خانواده‌های کارگری از ادامه تحصیل محروم شده و بار تامین معاش خانواده‌ها را متحمل شوند. بخش زیادی از این نا‌بسامانی‌های اقتصادی را تحریم‌های اقتصادی قدرت‌های دنیا به خانواده‌های فقیر جامعه تحمیل کرده است.

۶- در سال گذشته متاسفانه بافت‌های فرسوده و نیز ناایمن بودن مدارس برای چندمین بار در طی سالهای گذشته از بین دانش اموزان و معلمان قربانی گرفت. هرچند برچیده شدن مدارس کپری به کرات جشن گرفته شد اما این نوع مدارس همچنان پذیرای بخشی از دانش اموزان کشور است. تحصیل در مداس استاندارد، ایمن با محیطی با طراوت و شاد حق ذاتی کودکان و نوجوانان عزیز کشور ما است.

با توجه به مجموعه مواردی که از سر دلسوزی بیان شد، بار دیگرمسئولیت سنگین متولیان نظام آموزش و پرورش کشور را در قبال کودکان این سر زمین که آینده کشور هستند یاد آور می‌شویم. رفع نگرانی‌ها و دغدغه‌های بیان شده، آینده بهتری را برای نظام آموزشی کشور و فرزندان کشور عزیزمان ایران رقم می زند.