گفتگو با حمید پورآذری به بهانه اجرا در گالری ایست؛
باید انتظار ورود دولت به مسائل را كنار بگذاریم
پورآذری میگوید: یکی از ویژگیهای برگزاری نمایشگاههایی از این دست همین است که دولت در آن حضور ندارد. ما باید مدیریت و برنامه ریزی را یاد بگیریم و انتظار ورود دولت به مسائل را نداشته باشیم.
ایلنا: دومین دوره فستیوالِ خصوصیِ سی پروفورمنس، سی هنرمند، سی روز، مدتی است به ابتکار گالری ایست در حال برگزاری است، در این دوره هنرمندان حوزههای گوناگون همچون سینما، موسیقی، تجسمی و تئاتر به اجرای آثار خود پرداختهاند. حمید پورآذری طراح، نویسنده و كارگردان جوان و خلاق تئاتر نیز از جمه افرادی است كه 27شهریورماه اثر خود را در محل گالری اجرا كرده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پورآذری درخصوص حضور نسلهای متفاوت در این دوره از برگزاری فستیوال، گفت: این دوره ما با سه نسل از هنرمندان مواجه هستیم که میتواند به سه نگاه مختلف سه تجربه و سه دیدگاه تابیر شود.
وی ادامه داد: در این تجربه میتوانیم حرکت نسلها را کنار یکدیگر بگذاریم و ببینیم که انسانها در دورههای زمانی و مکانی مختلف چه تاثیراتی از محیط پیرامون خود گرفتهاند. میتوان مشاهده كرد تاثیر زمان بر افراد در دورههای مختلف چیست؟ همین قضیه میتواند محلی برای بحث و پژوهش در دانشگاهها باشد.
كارگردان نمایش مهاجران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینكه تاثیر برگزاری این فستیوال همراه با حضور هنرمندان عرصههای مختلف هنری را چگونه بررسی میكند، اظهار كرد: حضور هنرمندان مختلف بسیار مثبت است چون قائده تا به امروز بر این بود كه اجرای پرفورمنس بیشتر در اختیار گروههای تجسمی باشد، ولی امروز در میان اهالی سینما و موسیقی نیز اتفاق میافتد كه بانی این امر گالری ایست بوده است.
وی افزود: تا به حال آزمون و خطاهای بسیار زیادی هم وجود داشته است كه همین امر ماجرا را جذابتر نیز میکند. خود من امسال آگاهتر نسبت به سال گذشته کار کردهام و اگر قرار باشد سال آینده نیز اجرایی در این گالری داشته باشم حتما تکامل یافتهتر خواهد بود.
وی ضمن اشاره به ویژگی مهم دیگر برگزاری این فستیوال، بیان كرد: نکته مهم دیگر این است که خود ما نیز همگام با مخاطب رشد میکنیم و آگاهانهتر با پرفورمنس مواجه میشویم. این که من چگونه در تئاتر از پرفورمنس استفاده کنم یا برعكس چگونه تئاتر را وارد پرفورمنس كنم نکتهای است که میتواند اتفاق بیفتد و مثبت باشد.
پورآذری با تاكید بر جنبههای مثبت اجرای پرفورمنس، ادامه داد: به هرحال این شیوه اجرا یک مدیوم است که ما تازه داریم با آن آشنا میشویم و درجریان آن باید یک سری از عادتهای خود را کنار بگذاریم، چون مخاطب ما شکل دیگری دارد و با آنچه قبلا در سالنهای تئاتر تجربه کردهایم متفاوت است.
وی افزود: در کاری که هنرمند انجام میدهد چه نقاشی باشد چه تئاتر و یا موسیقی این مخاطبشناسی حتما موجب میشود شخص موفقتر عمل کند.
كارگردان نمایش داستان جنگل با بیان اینكه رابطه میان هنرمند و مخاطب در اجرای پرفورمنس بسیار تاثیر گذار است، تصریح كرد: ما به عنوان هنرمندان تئاتر اینجا با طیف سلیقههای گوناگون آشنا میشویم که بعضا تئاتر نمیبیند، پس ما از حضور این گونه مخاطب نیز آگاه شده و نظرات این گروه را خواهیم شناخت.
وی ادامه داد: در جریان همین تعامل و ارتباط این را هم یاد میگیریم که چگونه کار و خودمان را با شرایط ومحیط جدید وفق دهیم، مخاطب نیز یاد میگیرد که برای نقش خود به عنوان بیننده تعریف جدیدتری پیدا کند.
پورآذری با تاكید براینكه برگزاری نمایشگاههایی از این دست ضرر ندارد اما میتواند نقصان داشته باشد در پاسخ به سوالی مبنی بركاستیها یا نكته منفی احتمالی چنین رخدادهایی، گفت: من فکر میکنم هر حرکتی که به صورت متمرکز انجام میشود به هر حال عیوبی به همراه خواهد داشت اما مهم نیست، چون جریانی است که درحال رشد و تکامل است.
وی تصریح كرد: برگزاری چنین فستیوالهایی مثل دیکته نانوشته است که ضرری ندارد، تنها ممکن است نقصانهایی داشته باشد كه موجب میشود به فکر راه حلی برای برطرف کردن نقصان بیفتیم، ممکن است سال آینده با مساله یا نقصان جدیدتری مواجه شویم که باید نسبت به برطرف کردن آن اندیشه کنیم، همه اینها در مجموع خوب و مفید است.
طراح صحنه نمایش هشتمین خوان، همچنین درپاسخ به این سوال كه چرا نهادهای مسئول سیاستگذاری فرهنگی كه بودجههای كلان دراختیار دارند برای برگزاری رویدادهایی از این دست، برنامهریزی نمیكنند، اظهار كرد: به نظر من نیازی نیست هیچ یک از این دو طرف نگاهی به هم داشته باشند. یعنی هم گروهی كه مستقل و خصوصی دست به برگزاری چنین برنامههایی میزند و هم دولت كه كار خود را انجام میدهد.
وی ادامه داد: به عنوان نمونه در دنیا برادوی وجود دارد و فعالیتهای مورد نظر خودش را انجام میدهد، اما موسسه دیگری با فعالیتهای مشابه در همین زمینه مشغول به کار است. اما این دو درکار یکدیگر دخالت نمیکنند که اتفاقا همین جذابیت زیادی ایجاد میكند.
این هنرمند جوان با تاكید براینكه ما باید یاد بگیریم نگاه به دست دولت را كاهش دهیم، بیان كرد: دولت باید بیشتر به فعالیتهای زیربنایی و زیرساختی روی بیاورد، شاید اگر قرار باشد در خصوص ورود به این مباحث انتظاری وجود داشته باشد، انتظار از دخالت شهرداری در این جریانات بیشتر است چون دولت وظایف كلانتری دارد.
پورآذری ضمن بیان اینكه باید یاد بگیریم ماجراهای از این دست را از دولت جدا کنیم و نگاهی به آن نداشته باشیم تا به صورت مستقل ادامه پیدا کند، گفت: وقتی حركت هنری مستقلی اتفاق میافتد باید برای حفظ آن زحمت بکشیم، ولی اگر جایی وجود داشته باشد که پول بدهد کیفیت آثار تحت تاثیر قرار میگیرد، شاید برخی دیگر به مخاطب و كیفیت آثار توجهی نكنند. حضور پول پویایی را کم میکند.
وی افزود: اتفاقا یکی از ویژگیهای برگزاری نمایشگاههایی از این دست همین است که دولت در آن حضور ندارد. ما باید مدیریت و برنامه ریزی را یاد بگیریم و انتظار ورود دولت به مسائل را نداشته باشیم.
این هنرمند همچنین در ادامه درخصوص اثری كه در گالری ایست اجرا كرده است، بیان كرد: در این اجرا نكته مهم برای خود من تم فراموشی بود ولی اینکه آیا مخاطب کاملا متوجه منظور من شد یا نه اهمیت ندارد، نکته مهم این است که مخاطب با چه حالی از سالن بیرون می رود.
وی تصریح كرد: اصولا نکته مهم این است که من هنرمند بدانم دارم چه کاری انجام میدهم. اما اینکه مخاطب صد درصد این نکته را متوجه شود یا نه خیلی مهم نیست چون اگر من متوجه کاری که انجام میدهم باشم تماشاچی قطعا نکته یا چیزی از اثر برداشت میکند و با خود از سالن بیرون میبرد. ممکن است مخاطب برداشتی داشته باشد که من هنرمند اصلا به آن توجه نکرده بودم همین عامل من را غنیتر میکند.