در نشست نقد و بررسی سریال مهرآباد مطرح شد:
بعضی بازیگران 40 سال نقشهای شبیه به بهم بازی میکنند
بعضی بازیگران 40 سال نقشهای شبیه به هم بازی میکنند. اصولا بازیگر کسی است که بتواند در کارنامهاش نقشهای متفاوت را ثبت کند.
ایلنا: نشست نقد و بررسی مجموعه تلویزیونی «مهرآباد» با حضور فرید سجادی حسینی کارگردان، علی تقیپور تهیهکننده، امید سهرابی و امیر رضا طلاچیان نویسندگان سریال و مهران احمدی، هومن سیدی و علی سرابی بازیگران عصر روز گذشته سه شنبه ۱۱ تیرماه در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
به گزارش ایلنا، تهیه کننده این سریال در ابتدای این نشست در پاسخ به پرسشی مبنی بر دلیل انتخاب زمان پخش سریال که به گفته منتقد جلسه زمان نامناسبی بود، گفت: من به عنوان تهیه کننده میتوانم به سوالات کمی و کیفی شما درباره این سریال پاسخ بدهم اما این کار در نهایت محصول شبکه تهران است و این شبکه هر طور دوست داشته باشد میتواند این سریال را پخش کند. در واقع دوستان شبکه در این باره پاسخ بدهند.
فرید سجادی حسینی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره انتخاب بازیگران که بیشتر از بازیگران تئاتر انتخاب شدهاند، گفت: اقبال بلند ما بود که توانستیم این بازیگران را کنار هم جمع کنیم. اینکه فلان بازیگر گران باشد یا نباشد، تئاتری باشد یا نه و فاکتورهای دیگر آنقدر مهم نبود بلکه میخواستیم آنها شخصیتها را آن طور که فکر میکنیم، درست ایفا کنند.
در ادامه مهران احمدی نیز با گلایه از عدم حضور بازیگران زن سریال در نشست و با نام بردن از بازیگرانی چون ندا مقصودی و شقایق دهقان در پاسخ به انتخاب نقشهایش در سریال و فیلمهای مختلف گفت: من تعجب میکنم از بازیگرانی که ۴۰ سال نقشهای شبیه به هم بازی میکنند. اصولا بازیگر کسی است که بتواند در کارنامهاش نقشهای متفاوت را ثبت کند.
او درباره شخصیت نعیم در سریال مهرآباد که ایفاگر نقش ان است نیز گفت: درباره شخصیت نعیم باید بگویم بچهها میدانند من چقدر عاشقانه شخصیت نعیم را دوست دارم و زمان پخش نیز پا به پایش گریه میکردم. بدون شک یکی از دوست داشتنیترین نقشهایی که تا به حال بازی کردهام نقش نعیم است و بدانید که خیلی هم از من دور است.
او درباره علاقهاش به حضور در کمدیهایی از جنس مهرآباد و کارهای رضا کاهانی و نزدیکی فضای آنها به هم نیز گفت: طنز زیرپوستی این سریال هم در نوشتههای امید سهرابی و هم در آثار رضا کاهانی وجود دارد که شاید همین شباهت دلیل حضور من در این سریال بود.
در ادامه سیدی نیز درباره این موضوع که با توجه به سابقه کارگردانی چقدر در صورت حضور در یک کار صرفا به عنوان بازیگر حضور مییابد اظهار کرد: اگر کارگردانی علاقهمند به مشارکت اعضای سریال و یک انسان گروهی باشد حتما از ارزشی که او برای حرفهای عوامل قائل است استفاده میکنم و نظراتم را میگویم. در مهرآباد هم همینطور بود من بازیگر محض نبودم که صرفا ۱۲ ساعت کارم را انجام بدهم و بروم.
او درباره حضورش در این سریال نیز گفت: من سجادی حسینی را از قبل میشناختم و از طرفی برایم مهم بود بدانم چه بازیگرانی در این سریال حاضر هستند. من پیش از این نیز ثابت کرده بودم برایم نقش اول و دوم مهم نیست همانطور که در «تا ثریا» با مهران احمدی همبازی بودم و پس از «یک تکه نان» و «پابرهنه در بهشت»، برای اصغر فرهادی در «چهارشنبه سوری» دو سکانس کوتاه بازی کردم که از این کار پشیمان نیستم. زمانی که علی سرابی به جمع بازیگران «مهرآباد» اضافه شد هم که نور علی نور شد.
در ادامه سرابی در خصوص پیچیدگیهای شخصیت کیا مطرح کرده بود، گفت: امید سهرابی باید به این موضوع جواب دهد. او شخصیتها را طراحی کرد و من هم به متن وفادار بودم. اعتقاد دارم بازی در مدیومهای مختلف ذاتا هیچ تفاوتی ندارد. بازیگر کارش بازی کردن است و سپس از لحاظ ارائه تکنیک است که نقشها با هم فرق میکنند. تاکنون جسته و گریخته نیز کارهای کوتاه تصویری داشتهام.
احمدی نیز در ادامه جلسه گفت: اگر شرایط اجتماعی اجازه میداد همه چیز به جز تئاتر را رها میکردم. تئاتر نان و پنیر و خیار و گوجه همراه با چای شیرین است. تئاتر عقب افتادن اجاره خانه است. در واقع همین فقر است که به تئاتر اصالت داده و وقتی که کویر است آب را هر طور شده بدست میآورد و ریشههایش را در خاک قویتر میکند. به نظرم هر کسی لیاقت مقابل دوربین آمدن را ندارد مگر اینکه یک پروسه طولانی کار کرده باشد. از همین رو که باید به احترام امثال پرویز پرستویی و مهدی هاشمی بایستیم و در مقابل برخی دیگر پایمان را روی پایمان بگذاریم و به سادگی بگذریم.
سرابی در ادامه در خصوص حضور اهالی تئاتر در مدیوم تصویر گفت: دوستان تهیه به عرصه تازهای روی آوردهاند و از بازیگران تئاتر استفاده میکنند و آنها هم اکثرا بازیهای شگفت انگیزی ارائه میکنند. از طرفی حضور بازیگران تصویری در تئاتر هم تبادل خوبی بوده و باعث رونق تئاتر شده است. به نظر من اوضاع مالی در تئاتر به سامان است و حداقل برای من خوب بوده است.
سهرابی نویسنده سریال نیز با بیان اینکه کار کردن در تلویزیون برای او دشوار است، گفت: اول اینکه باید از تهیه کننده کار تشکر کنم که این فرصت را در اختیار ما گذاشت که با فراق بال کار کنیم اما باید بگویم که شما در یک سریال فرمتی طراحی کردهاید که پخش آن با شما نیست. این مدیریت شبکه است که باید بداند چطور پخش یک سریال را طراحی کند. فکر میکنم با این وجود دیگر چنین قصهای برای تلویزیون ننویسم و به سمت داستان خطی بروم. چون این سریال اگر در شرایط دیگری پخش میشد شما قطعا اینجا دیگر نمیگفتید چقدر داستان پیچیده است.
طلاچیان نویسنده دیگر سریال نیز در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چطور دو نفری سریال مینویسید؟ به شوخی گفت: نمیتوانیم رمز کار را بگوییم. من در این کار از سهرابی آموختم و از آن رو که فرم ذهنیمان شبیه به هم است و مهندسی شده فکر میکنیم کارمان راحت بود.
در ادامه طلاچیان در خصوص حضور کاراکترهای زن در تلویزیون اظهار کرد: زنهای «مهرآباد» مثل ققنوسی هستند که از خاکستر بیرون میآیند و معتقدم به نقش زنها در سریالهای تلویزیونی احجاف شده است. گاهی مثل اکسسوار صحنه هستند و گاهی نقشهای عجیب و غریب و باور ناپذیر به آنها سپرده میشود اما ما سعی کردهایم کارمان را درست انجام دهیم.
این مراسم با اهدای لوح تقدیر به عوامل سریال با حضور قنبرزاده مشاور مدیر شبکه تهران و سعیدی مدیر روابط عمومی آن شبکه به پایان رسید.