ادبیات با گلشیری برای من معنای دیگری داشت

ایلنا: مراسم پایانی دوازدهمین جایزه گلشیری عصر امروز(جمعه ۴ اسفندماه) برگزار شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، در این مراسم ضمن اعلام اسامی نفرات برگزیده و شایسته تقدیر در دو بخش مجموعه داستان و رمان، از محمود دولت آبادی به عنوان نویسنده معاصر تقدیر شد.
فرزانه طاهری(رئیس بنیاد گلشیری) در ابتدای این برنامه که در منزل شخصی بهمن فرمان آرا برگزار شد، گفت: این چهارمین سالی است که این مراسم نه در یک سالن عمومی، که در منزل شخصی برگزار می‌شود. امسال برای سومین سال، از یک نویسنده معاصر تقدیر خواهد شد.
او ادامه داد: در اولین دوره از مرحوم اسماعیل فصیح تقدیر شد که همسر ایشان در آن مراسم حاضر بود. سال بعد از علی اشرف درویشیان تقدیر شد و سال قبل هم قرار بود از محمود دولت آبادی تقدیر شود، اما به دلیل اینکه ایشان در سفر بود، این کار به امسال موکول شد.
محمود دولت آبادی هم بعد از دریافت لوح تقدیر از دست جواد مجابی، در سخنانی گفت: ادبیات ما با گلشیری معنای دیگری برای من داشت و بعد از او هم معنایی دیگر. امروز که به این جلسه آمدم، به دنبال باربد می‌گشتم که هر وقت او را می‌بینم به یاد هوشنگ می‌افتم.
او ادامه داد: از همه افرادی که با سماجت و سرسختی کار خود را ادامه می‌دهند تشکر می‌کنم، به خصوص از بهمن فرمان آرا که این شرایط را فراهم کرد.
این نویسنده با خطاب قرار دادن افرادی که می‌خواهند بعضی از جریانات ادبی وجود نداشته باشند؛ گفت: زبان نوشتاری در طول تاریخ در هزار و اندی سال پیش باز شده و نمی‌توان آن را با سانسور و ممیزی بست. در طول تاریخ جریان ادبیات، ما را ایرانی باقی گذاشته است.
دولت آبادی درباره وزارت گفت: این جریانی است که از گذشته های دور می‌آید و جامعه ما را نگه داشته است. زبان ادبیات پیرامون همین محور آمده است و ادامه خواهد داشت.
او تاکید کرد: بیهوده است کس یا کسانی بخواهند جلوی این جریانات را بگیرند. البته زندگی دشوار است و این دشواری برای نویسندگی و نویسنده بودن بیشتر است. انسان جان سخت است و هر کاری را انجام می‌دهد.
نویسنده رمان کلیدر به دوران کودکی خود اشاره کرد و گفت: من همیشه آرزو داشتم معمار شوم و به قول معروف ذهن فضولی داشتم و به همین دلیل همواره در هر مکانی در جستجوی شرایط معماری بودم. یکی از نکات زندگی من این است که خداوند استعدادی در من نهاده که یادگیر باشم. یادگیری فقط از شعر و کتاب و ادبیات نمایشی و... نمی‌آید، از لحظه‌ای می‌آید که چشم باز می‌کنیم و می‌اندیشیم. من مفتخرم که یادگیر باشم.
دولت آبادی ادامه داد: من در دوره دبستان بلد نبودم انشا بنویسم، اما دیکته می‌نوشتم. آن زمان از کلیله و دمنه دیکته می‌گفتند و نمره‌ای که من برای خودم در نظر گرفته بودم، ۱۶ بود و هیچ وقت دلم نمی‌خواست ۲۰ بگیرم. در‌‌ همان دوره کودکی فکر می‌کردم اگر ۲۰ بگیرم، بعد از آن باید چه بگیرم؟ این فکر در ۸-۹ سالگی دستورالعمل من بوده و این رقم ۱۶ را بسیار دوست دارم. امروز در این جمع، از طرف هوشنگ گلشیری و به واسطه فرزانه طاهری، نیم نمره بر نمره ۱۶ من گذاشته شده و من از آن‌ها متشکرم.
در این مراسم، برندگان دوازدهمین دوره جایزه گلشیری که فقط مربوط به نویسنده‌های کتاب اولی بود، اعلام و مورد تقدیر قرار گرفتند.
رتبه اول بخش مجموعه داستان به صورت مشترک به دو مجموعه داستان «فارسی بخند» نوشته «سپیده سیاوشی» و «من ژانت نیستم» نوشته «محمد طلوعی» تعلق گرفت. در این بخش «جایی به نام تاماساکو» نوشته «فلامک جنیدی» شایسته تقدیر اعلام شد.
در بخش رمان هم «قلع مرغی؛ روزگار هرمی» نوشته «سلمان امین» به عنوان برگزیده و رمان «شکار کبک» نوشته «رضا زنگی آبادی» شایسته تقدیر معرفی شدند.