سرودههای بابک نبی منتشر شد
بابک نبی سراینده جوان مجموعه شعر «دیگری» میگوید: «خواندن کتاب شعر جزو لذتهای زندگیام است اما دیگر برایم کفایت نمیکند.»
ایلنا: مجموعه شعری از سرودههای بابک نبی با عنوان «دیگری» به تازگی با مقدمه محمد علی معلم دامغانی توسط موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری فرهنگستان هنر منتشر شده است.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی فرهنگستان هنر، این کتاب، گرچه نخستین کتاب شعر اوست اما کاربرد مضامین فلسفی و روایت گونه از وقایع روزمره، با قلمی شیوا و بیانی ساده و در عین حال رسا، آن را در زمره آثار قابل تامل درآورده است.
بابک نبی صورت متولد ۲۰ دیماه ۱۳۶۷ در شهرستان اراک است. وی پس ازاتمام دوره متوسطه به همراه خانواده به تهران عزیمت کرد.
این شاعر جوان که در رشته مهندسی صنایع تحصیل کرده، درباره انتخاب رشته دانشگاهی خودمیگوید: رشته مهندسی صنایع را بسیار دوست دارم این امر تناقضی در شعر به وجود نمیآورد. زیرا معتقدم ارتزاق و به دست آوردن مایحتاج زندگی نباید از راه شعر باشد. و فکرمیکنم این مسئله به شعر لطمه میزند و موجب میشود تاشاعر به سمت سفارش پذیر شدن حرکت کند یعنی پذیرفتن سفارشاتی نازل و دور ازشان شعر و همچنین تن دادن به شرکت در هر جشنوارهای با هر موضوعی.
نبی درباره علاقهمندیاش به شعر و چگونگی ورودش به این عرصه گفت: پیش از آنکه وارد مدرسه شوم خواندن و نوشتن را از پدرم آموختم. او علاقه زیادی به شعر وهنر داشت و اغلب برایم اشعار شاعران کلاسیک و مدرن میخواند و همچنین متنهای مهم تاریخی و ادبی ایران و حتی جهان را. برای همین هم کم کم به شعر علاقهمند شدم و شعر و ادبیات در خون و رگم جاری شد.
بابک نبی درباره قالب اشعار مورد علاقهاش تصریح کرد: همینطور که میدانید، این مجموعه شعر، کلاسیک است. طبیعتا علاقه من به قالب کلاسیک بیشتر است به گونهای که من روزگاری سرسختانه منکر شعر در قالب سپید و آزاد بودم اما امروز قالب از اهم زیادی برایم بر خوردار نیست و شعر بودن اثر برایم مهمتر است و خودم نیز گاهگاهی در قالب شعر سپید مینویسم و الان بر این عقیده هستم که شعر سپید دارای ظرفیتهای بالایی است که مشکل امروز من با شعر سپید مشکل یک سری مبانی است که در این مقال نمیگنجد.
این شاعر جوان درباره میزان تاثیر تخیل شاعرانه و استعداد همچنین آموزش معتقد است: به نظرم شاعری آمیختهای از تخیل، استعداد و ریاضت است. اما استعداد شاید درصد کمی را به خود اختصاص دهد (درصد کم اما بسیار مهم و بنیادی)، معتقدم در این راه باید ریاضت کشید و آموخت. یعنی کسی که میخواهد شعر بسراید باید روزانه مطالعه فراوانی داشته باشد و هر روز بر اندوختههای خود بیافزاید تا اشعاری که میسراید بار معانی بیشتری داشته باشد.
وی درمورد اینکه چه میزان در روز را به مطالعه اختصاص میدهد، گفت: من هر روز کتاب شعری را میخواندم و جزو لذتهای زندگیام خواندن اشعار بود. اگر کتابی را یکبار بخوانم و لذت زیادی ببرم آن را برای بار دوم یا شاید سوم هم بخوانم. در حال حاضر خواندن کتابهای شعر جزو تنوعات روزمره من است اما دیگر برایم کفایت نمیکند به نوعی که دیگر کتابهایی با مضامین فلسفی، روانشناسی، اجتماعی، ادبی و... نیز در فهرست مطالعات روزانهام قرار گرفته و سعی میکنم از این کتابها نیز بهره ببرم.
نبی درباره عدم انتخاب عنوان و تاریخ برای اشعارش افزود: به نظرم عنوان و تاریخ دو موضوعی هستند که در شعر به کار نمیآید. چرا که عنوان موجب میشود تا ذهن مخاطب حذف شود و دیگر اینکه شعر تاریخ مصرف ندارد که برای آن زمان و تاریخی بگذاریم البته در مطالعات سیر تاریخی یک شاعر کمک میکند تا بتوانیم تحول را در اشعارش مورد بررسی قرار دهیم اما به طور کلی تاریخ برای من مفهومی ندارد.
همچنین وی در مورد فرایند سرایش اشعارش اضافه کرد: خوب من آدم تصویر گرا هستم و شعاری هم کار نمیکنم به همین دلیل در ابتدا تصویر خاصی از یک موضوع در ذهنم نقش میبندد و این تصویر در اشعارم روایت میشود. در گذشته زیاد شعر میگفتم در زمان گفتن اشعارم هم از قبل فکر خاصی نمیکنم و بیشتر به صورت کشف و شهود قلم را میگذارم و شعر را از نقطهای آغاز میکنم و قلم را با پایان شعر از دفتر بر میدارم. پس از خواندن آن شاید دو تا حداکثر سه کلمه آن تغییر کند. برخی دو یا سه بیت میگویند و آن را ویراستاری میکنند و به سراغ ابیات دیگر میروند من این اعنقاد را ندارم، لبته منکر این هم نیستم که در مجموعه شعر «دیگری» ۲۰ درصد شعرها، در فرایند کامل ساخت قرار گرفته است. نگاه من به شعر نگاه ساختنی نیست نگاه سرودنی است. تقریبا آخرین شعرم را سه ماه پیش گفتم، اما الان دیدگاهم نسبت به نوشتن متفاوت شده و مسلما شعرهایم با فضای دیگری است.