با خدا باشی هیچگاه زمین نمیخوری؛
انوشیروانی: همه فقط قول دادند، آن هم قول پوچ!
2 سال قبل وقتی با مصدومیت زانو روبرو شدیم گفتند متاسف هستیم شانس نداشتی 2 سال با یک زانو 4 مدال گرفتم. کسی با خدا باشد هیچ گاه زمین نمیخورد.
4 وزنهبردار مدالآور در المپیک لندن همچنان حاضر نیستند در اردوی تیم ملی شرکت کنند و این موضوع حتی با ورود مسئولان بلند پایه کشور هم حل نشده است.
به گزارش ایلنا، سجاد انوشیروانی یکی از 4 ورزشکاری است که همچنان به دور از اردوی تیم ملی به تنهایی تمریناتش را پیگیری میکند.
با او در همین ارتباط گفتوگویی را انجام دادیم که میخوانید:
دردناک نیست بعد از نایب قهرمانی در المپیک در کنار بهداد ابه تنهایی ورزش کنید؟
تا 12 تیرماه یعنی دقیقاً یک ماه دیگر به مرز آمادگی 95 درصدی میرسم. الان هم آمادگی نسبی دارم اما در یک هفته گذشته به دلیل اینکه درگیر امتحانات ارشد هستم با کیفیت تمرین نکردم اما مرحله جدید تمرینات را با جدیت بالا آغاز کردم تا یک ماه دیگر به صد در صد آمادگی می رسم.
وقتی در تیم ملی نیستی برای چه مسابقاتی تمرین میکنی؟
آماده میشوم برای مسابقات لیگ تا برای تیم باشگاهیام افتخار آفرینی کنم.
سال گذشته در تیم حفاری بودی و برای این تیم وزنه میزدی، امسال هم برای این تیم وزنه خواهی زد؟
قراردادم با تیم حفاری تا 29 /12 /91 بود و معلوم نیست با چه تیمی قرارداد ببندم یا با تیم حفاری تمدید میکنم اما الان در برههای هستیم که مذاکرات تیمها با بازیکنان آغاز میشود. ما هم فعلاً روی هوا هستیم تا انشاء اله با تیم خوب و قیمت خوب قرارداد ببندم، البته قیمت اولویت نیست. اینکه شرایط آن تیم خوب و اسپانسر قوی و ایدهآل داشته باشد مهم است.
مبلغ قرارداد ورزشکاران وزنهبرداری چقدر است؟
بیشترین پول را بدهند و خیلی محبت داشته باشند 20 میلیون تومان است ولی امسال فکر میکنم این مبلغ افزایش یابد اما در لیگ 500 میلیون هم به بهداد سلیمی بدهند کم است.
پولی به قهرمانان نمیدهند، حاشیه هم درست می کنند؟
در ظاهر دلسوزی دارند اما در باطن نظر دیگری دارند؟
گویا دل پردردی داری؟
کسانی که فکر میکنند سجاد انوشیروانی با 26 سن تمام شده خواهند دید قویتر از گذشته در لیگ حاضر خواهم بود، آن هم با کمک خداوند، البته این حرف را با غرور نمیزنم بلکه اعتقاد دارم آنهایی که پشت سر من حرف زدند و گفتند عمر ورزش انوشیروانی تمام شده جواب خود را خواهند گرفت. 2 سال قبل وقتی با مصدومیت زانو روبرو شدیم گفتند متاسف هستیم شانس نداشتی 2 سال با یک زانو 4 مدال گرفتم. کسی با خدا باشد هیچ گاه زمین نمیخورد.
یعنی 2 سال پیش پزشکان اعلام کردند دیگر نمیتوانی وزنه بزنی؟ اما توانستی مدال المپیک بگیری؟
بهترین کارشناسان میگفتند در بهترین شرایط در المپیک پنجم میشوم اما سجاد انوشیروانی قبل از المپیک گفت برای رفتن روی سکو تلاش میکند و بهترین عملکرد را خواهد داشت. خدا را شکر بهترین نتیجه را هم گرفتم و این نعمت بزرگ باعث شد زندگیام متحول شود. من مدیون وزنهبرداری هستم ولی پای این قهرمانیها کم زحمت نکشیدم. حال 7-8 سال از تفریح و زندگی خودم زدم و به ورزش حرفهای پرداختم، باز من زرنگ بودم که تحصیلاتم را در کنار ورزش انجام دادم.
اما حالا دور از تیم ملی هستی و انتظار میرفت مسئولان وزارت ورزش پا پیش بگذارند؟
متاسفانه همه فقط قول دادند، آن هم قول پوچ، در حالیکه ما هم حق داشتیم حرف بزنیم.
به هر حال از این شرایط هیچکس سود نمیبرد؟
از این شرایط بیشترین ضربه را ما میخوریم. متاسفانه برای برخی این خوب است. عمر قهرمانی بهداد سلیمی همینطوری زود تمام شود یا پیشرفت اندکی داشته باشد. شاید در ظاهر طور دیگری رفتار کنند اما در باطن دوست دارند عمر قهرمانی امثال بهداد سریع تمام شود، علت آن هم این است که اگر عمر قهرمانی سلیمی، انوشیروانی یا رستمی زیاد باشد و قهرمانیهای زیادی را به دست بیاورند بیشتر مدارا میکنند و مجاب میشوند بیشتر احترام بگذارند.
بر چه اساسی این حرف را میزنی؟
حرفهایی که اینها قبل از المپیک میزدند را با حرفهای الان مقیاس کنید. قبل از المپیک میگفتند بروید در دل دشمن پرچم کشورمان را بالا ببرید و 3 صحنه از ایران در المپیک ماندنی شد، یکی 3 طلای کشتی فرنگی، صحنه مدال احسان حدادی در دوومیدانی و سومین صحنه فوق سنگین وزنهبرداری بود. 2 ورزشکار من و بهداد کنار هم روی سکوی اول و دومی قرار گرفتیم اما متاسفانه ارزش این کار تا زمانی بود که روی سکو میرفتیم، بعد از آن از سکو پایان آمدیم همه چیز تمام شد. الان احسان حدادی به آمریکا رفته، فدراسیون دوومیدانی و مسئولان وزارت ورزش هم برایش سنگ تمام میگذارند و در کشورهای دیگر در لیگ جهانی شرکت میکند ما چی کم داریم؟
برخی ورزشکاران به دلیل مسائل مالی و یا نامهربانیها به کشورهای دیگر رفته و با تابعیت آنها در مسابقات شرکت میکنند.
به نظر من آن ورزشکاری که پرچم مقدس تیم ملی روی شانه و دست خود گرفت و روی سکو قهرمانی رفته دیگر نمیتواند زیر پرچم دیگری ورزش کند. ارزش معنوی آن ورزشکار که با پرچم مقدس کشورش روی سکو رفته بسیار بالا است. شاید برخیها این را ندانند اما خود ورزشکار به خوبی آن را درک میکند جا دارد.