خبرگزاری کار ایران

شهلا حائری:

مترجمی حرفه‌است که حرفه‌ای و دقیق انتخاب کند

کد خبر : ۲۲۱۴۵۲

ناشران را نباید وارد بازی مجوز و مییزی کنیم. اگر اعمال ممیزی و صدور مجوز را به ناشران بسپاریم احتمال اینکه میان ناشر، نویسنده و مترحم مشکل و برخورد به وجود آید زیاد می‌شود.

نمایشنامه «خیانت انیشتن» اریک امانوئل اشمیت به تازگی با ترجمه شهلا حائری توسط نشر قطره منشر شده است.

شهلا حائری(مترجم و نویسنده) در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ از دریافت مجوز نمایشنامه «اسم» و گذراندن مراحل پایانی چاپ این اثر توسط نشر قطره خبر داد.

او اظهار داشت: نمایشنامه «اسم» از نمایشنامه‌های موفق فرانسه بوده که با استقبال مخاطبان فرانسوی مواجه شده است. حتی چندین بار به اجرا درآمده و یک فیلم سینمایی هم از روی این نمایشنامه ساخته شده است.

وی ادامه داد: بیشتر آثاری که برای ترجمه انتخاب می‌کنم از دنیای ادبیات قرن ۲۱ و معاصر فرانسه است و نسبت به انتخاب‌هایم وسواس دارم.

حائری در رابطه با اهمیت انتخاب اثر برای حرفه‌ای شدن یک مترجم گفت: برخی معتقدند مترجم حرفه‌ای، مترجمی است که بتواند هر داستان و اثری را ترجمه کند. اما از دید من مترجمی حرفه‌است که حرفه‌ای و دقیق انتخاب کند و به نوعی امضایش پای کارها و انتخاب‌هایش باشد. ارتباط برقرار کردن مترجم با اثر نیز تاثیر فراوانی بر کیفیت کار مترجم می‌گذارد.

این مترجم با اشاره به تغییراتی که در حوزه ممیزی و صدور مجوز صورت گرفته است، گفت: خوشبختانه روند بررسی‌ها برای صدور مجوز سریعتر شده و از مدت‌های طولانی منتظر اعلام نظر ارشاد ماندن خبری نیست، اما همچنان ممیزی اعمال می‌شود. بیشتر حساسیت‌ها حول موضوعات و مضامین آثار است.

حائری در رابطه با واگذاری صدور مجوز به ناشران و پاسخ به این سوال که آیا این انتقال ممیزی می‌تواند نتیجه خوبی در بهتر شدن روال ممیزی در کشور داشته باشد، گفت: ناشران را نباید وارد بازی مجوز و ممیزی کنیم. اگر اعمال ممیزی و صدور مجوز را به ناشران بسپاریم احتمال اینکه میان ناشر، نویسنده و مترحم مشکل و برخورد به وجود آید زیاد می‌شود. ممیزی و صدور مجوز کار ناشر نیست و با این کار باعثمی‌شویم صنعت نشر درگیر مشکل جدید علاوه بر مشکلات موجود شود.

وی در ادامه و درباره تاثیر قانون کپی‌رایت بر روند ترجمه و آثار ترجمه شده در کشور افزود: کپی‌رایت خیلی تاثیری بر انتخاب‌های مترجمان ما ندارد چون در شرایط فعلی مترجمان می‌توانند هر اثری را که می خواهند ترجمه کنند و محدودیت و ممانعتی در این باره وجود ندارد که بخواهد با قانون کپی رایت از بین برود. اما مسئله این است که با پیوستن به قانون کپی رایت ادبیات و نشر ایران به شاهراه‌های صنعت نشر و ادبیات جهانی دسترسی پیدا می‌کند و این هرج و مرجی که در حوزه آثار خارجی در ادبیات کشور وجود دارد تا حدود زیادی حل می‌شود و دیگر کمتر شاهد ترجمه‌های موازی متعدد از یک خواهیم بود. در کل رعایت قانون و اخلاق درمورد مالکیت معنوی آثار نویسندگان داخلی و خارجی قطعا مطلوب خواهد بود.

حائری در پایان از کمبود توجه به آثار داخلی و نویسندگان جوان صحبت کرد و گفت: متاسفانه در زمینه اطلاع رسانی آثار داستانی و ادبی نویسندگان ایرانی کم‌کاری می‌شود. بسیاری از داستان‌ها و رمان‌ها با اینکه از استانداردهای ادبی خوبی هم برخوردار هستند اصلا در معرض دید مخاطبان و حتی کتابفروشی‌ها قرار نمی‌گیرند. دانشجویان ادبیات هم از چنین آثاری مطلع نمی‌شوند. مثلا دو رمان «بی‌خود و بی جهت» و «فهرست حسدها» یی که من نوشته‌ام اصلا به انداره ترجمه‌هایم نمایانده و معرفی نشد. در این شرایط چگونه توقع داریم که اقبال به ادبیات داخلی افول نداشته باشد و کتاب‌خوان‌ها ففط به سراغ آثار ترجمه شده نروند. می‌توانیم با میدان دادن به نویسندگان جوانی که واقعا پتانسیل خلق شاهکار را دارند و با افزایش جوایز ادبی ادبیات کشور را احیا کنیم. همین جوایز ادبی می‌تواند بهانه خوبی شود برای صحبت کردن از آثار ادبی اما متاسفانه ما جوایز ادبی زیادی در کشور نداریم.

نرم افزار موبایل ایلنا
ارسال نظر
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
    اخبار روز سایر رسانه ها
      اخبار از پلیکان
      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
      پیشنهاد امروز