کاوه میرعباسی:
ادبیات داستانی ما از فقدان تنوع رنج می‌برد
درحال حاضر راه نفسی برای ادبیات بازشده اما در این زمان کوتاه نمی‌توان نظر قطعی داد / این‌طور که دوستانم می‌گویند درصورت ممیزی و چنانچه نویسنده دلیلی قانع‌کننده برای مورد مذکور بیاورد؛ قابل پیگیری است و به خوبی پاسخ داده می‌شود.
کاوه میرعباسی(نویسنده و مترجم) که کتاب «سین مثل سودابه» اش منتشر شده؛ از اتمام مرحله دریافت مجوز برای رمان «پایان خوش ناتمام» خبر داد. او همچنین ترجمه «کمدی - الهی» دانته را هم به پایان رسانده است.
میرعباسی به خبرنگار ایلنا گفت: رمان «پایان خوش ناتمام» را هم نشر ثالثمنتشر می‌کند اما با کار قبلی یعنی «سین مثل سودابه» متفاوت است و برخلاف آن اثر که ژانری پلیسی دارد در یک فضای رمانتیک و عاشقانه امروزی می‌گذرد.
وی ادامه داد: ترجمه «کمدی - الهی» دانته هم تمام شده و جلد اول آن «دوزخ» مجوز گرفته اما جلد دوم «برزخ» درحال بررسی توسط وزارت ارشاد است. همچنین جلد سوم و پایانی کمدی - الهی «بهشت» درحال آماده‌سازی است تا برای دریافت مجوز ارسال شود.
میرعباسی در رابطه با دلایل استقبال بیشتر کتابخوانان از آثار ترجمه شده؛ گفت: استقبال بیشتر از ادبیات خارجی و کتاب‌های ترجمه شده نسبت به داستان‌های داخلی درصورتی می‌تواند درست باشد که کتاب‌های عامه پسند فارسی را در این آمارگیری لحاظ نکنیم. ادبیات عامه‌پسند فارسی چه ازنظر تعداد عناوین و چه ازنظر تیراز پا‌به‌پای ادبیات خارجی جلو رفته‌اند و برخلاف آثار نخبه‌پسند یا فاخر که تیراژی نهایتا ۱۰۰۰تایی دارند در شمارگان ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ منتشر می‌شوند. البته جای تعجب هم ندارد که ادبیات داخلی در مقایسه با داستان‌های خارجی که ترجمه شده‌اند؛ کمتر خوانده می‌شوند. بالاخره ادبیات خارجی از فرهنگ‌های و زیان‌های مختلفی می‌آیند و تنوع ژانر بیشتری دارند پس طبعا بهتر می‌توانند پاسخگوی سلیقه‌های مختلف باشند. ادبیات داستانی ما از فقدان تنوع رنج می‌برد.
این مترجم درباره‌ی تغییراتی که درحوزه ممیزی صورت گرفته و در پاسخ به این سوال که آیا در طی رول گرفتن مجوز برای این آثار به شخصه چنین تحولی را احساس کرده است، گفت: با قاطعیت می‌توان گفت که تغییرات محسوس بوده و اعتدال در نگرش مسئولان صدور مجوز کاملا دیده می‌شود. تعدادی از کتاب‌های من مثل همین رمان «پایان خوش ناتمام» و «سین مثل سودابه» که چندسالی بود بی دلیل و بدون توضیح خاصی بلاتکلیف مانده بودند بدون مشکل خاصی و اعمال تغییری مجوز گرفتند. در حقیقت انتظار پنج تا هفت ساله برای دریافت مجوز به یک بازه‌ی زمانی معقول کاهش یافته است. درحالیکه در دوره گذشته بی‌آنکه علت این بلاتکلیفی‌ها روشن شود؛ فقط می‌گفتند این اثر نیاز به بررسی بیشتر دارد. علاوه بر آن این‌طور که دوستانم می‌گویند حتی در صورت ممیزی و چنانچه نویسنده دلیلی قانع‌کننده برای مورد مذکور بیاورد قابل پیگیری است و به خوبی پاسخ داده می‌شود.
وی در ادامه افزود: اگر این روند تداوم داشته باشد و جزئیات ریزی که هنوز جای بهتر شدن دارد هم اصلاح شود؛ می‌توان امیدوار بود که بر بنیه ادبیات کشور اثر بگذارد. درصورت ادامه دادن این روال توسط وزرات ارشاد چیزی حدود ۱۰سال نیاز داریم تا بهبود اوضاع کتاب و ادبیات را به صورت ملموس حس کنیم. درحال حاضر راه نفسی برای ادبیات باز شده اما در این زمان کوتاه نمی‌توان نظر قطعی داد.
