دعوای ارثیه درمیدان دانش

دانشگاه‌های شیراز و علوم پزشکی شیراز این روز‌ها بر سر یک قطعه زمین ۴۰۰ هکتاری دچار اختلاف شده‌اند.

به گزارش ایلنا، زمینی که دانشگاه شیراز ادعای مالک بودن آن را دارد و دانشگاه علوم پزشکی نیز بر وقف بودن آن اصرار می‌ورزد.

این زمین، ۴۰۰ هکتار مساحت دارد که نیمی از آن مسطح و نیمی دیگر دارای پستی و بلندی است.

دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مدعی است که می‌خواهد طرح بهسازی و گسترش بیمارستان نمازی را در این اراضی عملیاتی کند و دانشگاه شیراز هم از طرح تصویب شده این زمین برای احداث پردیس دانشکده‌های خود سخن می‌گوید.

علی اکبر صفوی، قائم مقام دانشگاه شیراز معتقد است: در طول یک سال گذشته وزارت علوم به دلیل برخی نامهربانی‌های نمایندگان مجلس، با تزلزل مدیریتی روبرو بوده است و دانشگاه علوم پزشکی دراین شرایط، فرصت را غنیمت شمرده و از طریق پیگیری و نشر اطلاعات غیرصحیح، درباره اراضی گفته شده، در مسیر اشتباه حرکت کرده است.

علی اکبر صفوی می‌گوید: تلاش علوم پزشکی برای تسخیر زمین‌های دانشگاه شیراز به در بسته خورد چون سند شش دانگ آن‌ها در دست دانشگاه شیرازاست.

قائم مقام دانشگاه شیراز در خصوص اختلافات ایجاد شده می‌گوید: زمانی که موضوع مورد اختلاف را به معاون حقوقی رییس جمهوری انعکاس دادیم این معاونت تذکری ساده به دانشگاه علوم پزشکی داد که این رویه را ادامه ندهد. اما حرف و حدیث‌ها درباره این اراضی از سوی علوم پزشکی همچنان ادامه یافت تا جایی که بسیاری از استادان ما از سکوت در برابر اطلاع رسانی‌های غیرصحیح علوم پزشکی انتقاد کردند و خواستند که ما سکوت را بشکنیم و به تمام جامعه اطلاع رسانی کنیم.

وی بر این باور است که فعالیت‌های صورت گرفته برای تسخیر زمین‌های دانشگاه و علیه دانشگاه حرکتی جهان سومی است یعنی یک دانشگاه به عنوان کانون توجه در اهداف توسعه‌ای کشور‌ها را ویران کنیم که یک مرکز درمانی احداث کنیم. همچنین که در دهه ۶۰ بخش آموزش پزشکی با هدف سامان دادن بهداشت و آموزش پزشکان از بدنه دانشگاه‌های جامع جدا شد و پیرو این تفکیک، مجموعه‌های دو وزارتخانه آموزش عالی سابق و بهداشت و درمان، مدیران دانشگاه‌ها و کار‌شناسان در حضور مرحوم دکتر حسن حبیبی وزیر وقت دادگستری مساله تفکیک امکانات دانشگاه‌ها را در شهرستان‌ها دنبال کردند و در سال ۱۳۶۹ با امضای دکتر مصطفی معین به عنوان وزیر علوم و دکتر ایرج فاضل به عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با عنوان «تفاهم نامه جداسازی نهایی دانشگاه‌های شیراز و علوم پزشکی شیراز» برای اجرا به این دو دانشگاه ابلاغ شد.

وی ادامه می‌دهد: بحث زمین‌های دانشگاه شیراز بیش از ۲۰ سال قبل با مصوبه دولت نهایی و تمام شده است و علاوه بر تفاهم نامه ابلاغی در سال ۶۹، در سال‌های اخیر سه مصوبه به امضای معاون اول رییس جمهوری برای توسعه و تجمیع واحدهای پراکنده این دانشگاه ابلاغ شده است. همچنین که ما سندی شش دانگ در اختیار داریم که نشان می‌دهد زمین‌های ادعایی دانشگاه علوم پزشکی به نام دولت جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است که دو دانگ از این شش دانگ یعنی تنها دو قطعه از زمین این دانشگاه موقوفه مرحوم طاووسی است.

وی معتقد است اگر دولت تدبیر و امید بخواهد به کار کار‌شناسی سال‌ها قبل و مصوبه‌های دولت‌های گذشته بی‌اعتنایی کند و ده‌ها میلیارد ریال هزینه صورت گرفته برای تجمیع را نادیده بگیرد، خنده دار خواهد بود و از این رو، اتخاذ چنین تصمیمی را بعید می‌دانیم و مطمئن باشید یک مترمربع از زمین‌ها به مجموعه علوم پزشکی واگذار نمی‌شود مگر خود دانشگاه شیراز زمانی صلاح بداند و معامله‌ای صورت گیرد و این کار با رضایت دانشگاه صورت گرفته باشد.

صفوی اضافه کرد:دعوت می‌شود که بازرسان ریاست جمهوری و وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای ملاحظه مستندات این دانشگاه مبنی بر غیروقفی بودن زمین‌های این دانشگاه و مالکیت دانشگاه شیراز بر این زمین‌ها به شیراز سفر کنند تا حقیقت این موضوع برای همه روشن شود.

اما رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این خصوص می‌گوید: اراضی مورد ادعای دانشگاه شیراز نه متعلق به آن دانشگاه و نه متعلق به دانشگاه علوم پزشکی شیراز بلکه متعلق به موقوفه نمازی است.

محمدهادی ایمانیه که بالافاصله پس از صحبت‌های رسمی قائم مقام دانشگاه شیراز مجبور به واکنش شده بود، در یک کنفرانس خبری گفت: دانشگاه شیراز در سال‌های گذشته در بخشی از این اراضی اقدام به احداث خوابگاه، دانشکده و دیگر ساختمان‏‌ها کرده است و ما نیز هرگز قصد جلوگیری از پشرفت طرح‌های عمرانی آن‌ها را نداشته و نداریم اما باید اجاره زمین‌های وقفی صرف موقوفه نمازی شود.

ایمانیه با بیان اینکه بر اساس نیت واقف توسعه بیمارستان نمازی را انجام خواهیم داد، می‌گوید: این زمین مربوط به مرحوم نمازی است که حق آن محروم است که ساخته شود.

وی با طرح این سوال که آیا منطقی است در زمین غیرتعلق به خود طرح جامعی نوشته شود؟ می‌گوید: این اراضی نه مربوط به دانشگاه شیراز است و نه علوم پزشکی که بخواهیم برای آن تصمیم بگیریم.

این درحالی است، باگذشت چند روز از بروز اختلافات علنی به این دو نهاد دانشگاهی هیچ مسئول بلند پایه استان در این خصوص اظهار نظر نکرده است،

به نظر می‌رسد با گسترش دامنه این اختلاف شهر شیراز با حاشیه‌های فراوانی روبرو خواهد شد.

حاشیه‌هایی که می‌توان با رجوع به قانون و مستندات قانونی دو طرف دعوا با حکمیت مرجعی همچون معاونت حقوقی نهاد ریاست جمهوری از بروز بیش از بیش آن جلوگیری کرد.

گزارش: نرگس فرجام