جمعی از اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی بیانیه صادرکردند

به گزارش خبرنگار ما متن این بیانیه که در واکنش به بازدداشت دو هفته پیش معاون فرهنگی دانشگاه فردوسی مربوط به برگزاری یک کنسرت در این دانشگاه بود، به شرح زیر است:

باسمه تعالی

دانشگاه محیطی فرهنگی و علمی و مبتنی بر هم‌اندیشی عقلانی و تضارب افکار و احترام متقابل است که ناآشنایی با ضرورت‌های چنین فضایی و نگاه و برخورد از سر ناآگاهی با آن همواره آسیب رسان به کل جامعه خواهد بود.

اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد همچون قاطبه دانشگاهیان کشور وظیفه خود می‌دانند که در کمال آرامش به کارهای علمی و تحقیقاتی خود که ضرورت مسلم جامعه ما و توصیه اکید بزرگان نظام است، مشغول باشند، اما گویا برخی نهادها و گروه‌های غیردانشگاهی این آرامش را برنمی‌تابند و رسیدن به اهداف خود را در برهم زدن آرامش فضای علمی و فرهنگی می‌بینند.

متاسفانه امروز کسانی بی‌اطلاع از سرشت دانشگاه برآنند که دانشگاه را از فضیلت عقلانیت و هنر تهی کنند و فضای علم و باورهای راستین و آگاهانه را به غبار تحجر و تعصب بیالایند؛ اینان هدفی جز این ندارند که دانشگاهیان را از فضایل بزرگی همچون استقلال فکری، آزادگی و آراستگی به فضیلت هنر دور نگه دارند و چه بسا بهانه ایشان دینداری باشد.

در دوره‌هایی شاهد دست‌اندازی، کارشکنی و تشنج‌آفرینی برخی گروها و نهادهای غیردانشگاهی در کار دانشگاه بوده‌ایم که نتیجه‌ای جز ناامن ساختن فضای تفکر و تحقیق برای دانشگاهیان در پی نداشته است.

یکی از این اقدامات تشنج‌آفرین و نسنجیده طی دوهفته گذشته در دانشگاه فردوسی رقم خورد و شگفتی بسیاری را در داخل و خارج دانشگاه  برانگیخت.

ماجرا از این قرار بود که در پی ارائه سخنرانی و اجرای موسیقی از طرف گروهی دارای مجوز رسمی، در برنامه‌ای که تمام مجوزهای قانونی آن اخذ شده بود و در فضایی آرام و صرفا ویژه دانشگاهیان برگزار می‌شد، معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه فردوسی احضار و بازداشت شد که حادثه غم‌انگیزی برای همه ما بود.

ما اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی بازداشت معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه را تهدید صریح جامعه دانشگاهی تلقی می‌کنیم و هم‌طراز قرار دادن مسائل فرهنگی دانشگاه با جرایم اخلاقی را توهین آشکار به نهاد دانشگاه می‌دانیم.

دانشگاه باید مهد آزاداندیشی و تفکر باقی بماند؛ نهاد دانشگاه رواج تعصب، تحجر، جزم اندیشی، افراطی‌گری و برخوردهای غیرعلمی را برنمی‌تابد.

آن دسته از گروه‌های مخالف با موسیقی و برنامه‌های هنری در دانشگاه بهتر است به جای جنجال‎آفرینی و تشویش اذهان عالمان دین، به اقتضای فضای علم و خرد، تن به مناظره و گفت‌وگوی عقلانی بدهند و اگر احساس می کنند فعالیتی فرهنگی با باورهای آنان در تعارض است، در حالی که از منظر قانونی و عرفی آن کار مجاز است و فرایند برگزاری آن به درستی طی شده، نباید به خود اجازه دهند صرفا به تشخیص سلیقه‌ای و خاص خود و به تبع آن بهره‌گیری از ابزارهای نامتعارف، مخالفت خود را ابراز کنند.

دانش و هنر در کنار دین، دو فضیلت جدایی‌ناپذیر زندگی انسانی‌اند؛ دانش، خرد را می‌پروراند و هنر ناب جان و روان را صفا می‌بخشد.

موسیقی والا، هنر ناب است که پیوند راستین با جان و خرد آدمی دارد و دانشمندان و عارفان مسلمان چون بوعلی سینا، فارابی، غزالی، خواجه نصیر، مولوی و حافظ از دیرباز در این هنر توغل و تعمق ورزیده‌اند.

ما محیط دانشگاه را پرنشاط و سرشار از ذوق و فضیلت هنر می‌خواهیم؛ چرا که دانشجویان جوان و پژوهشگرانی که در تلاشند تا ساختارهای نیرومند علمی کشور را استوار سازند، نیاز به چنین امکانات و فعالیت‌هایی دارند تا سلامت روان آنان تامین شود.

اساسا فلسفه تمام کارهای فوق برنامه دانشگاه رسیدن به چنین هدفی است؛ علاوه بر این، آیین نامه‌ها و مقررات مربوط به اینگونه فعالیت‌ها که به دانشگاه‌ها ابلاغ شده است، تنها مرجع قانونی برای تعیین حدود به شمار می‌رود و هرگونه دخالتی از سوی نهادهای بیرونی و غیرمرتبط، استقلال دانشگاه را خدشه‌دار و اداره امور آن را دشوار می‌کند.

لذا از همه اشخاص و نهادهای ذی‌نفوذ می‌خواهیم به جای کنش‌های دخالت‌جویانه، هنجارشکنانه، شتابزده و غیرمسئولانه بر آستانه شکیبایی و بردباری خویش بیفزایند و از برداشت‌ها و برخوردهای حزبی و سلیقه‌ای پرهیز کنند.

از نظر ما کسانی که این شیوه‌ها را پیش می‌گیرند، قصد تحریک دانشجویان و ایجاد تشنج در محیط آرام دانشگاه را دارند و حتما باید نسبت به رفتارهایی از این دست پاسخگو باشند؛ این حادثه که دانشجویان از آن به عنوان برگ سیاهی در حافظه دانشگاه فردوسی یاد کرده‌اند، خاطر عموم دانشگاهیان را آزرده ساخته و نتیجه‌ای جز بی‎اعتمادی نسبت به نهادهای مسئول در پی نداشته است.

ما اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد(امضا کنندگان بیانیه)از رئیس‌جمهور محترم و وزیر علوم، تحقیقات و فناوری مصرانه می‌خواهیم به نحو شایسته نسبت به اعاده حیثیت دانشگاه اقدام کنند و بازداشت معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه ما را، که شخصی متدین، متخلق به اخلاق اسلامی و نمود خرد دانشگاهی است، با جدیت تمام پیگیری نمایند تا از تکرار چنین رفتارهایی در آینده پیش‌گیری شود.

جمعی از اعضای هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد