خبرگزاری کار ایران

ایلنا گزارش می دهد:

فلرها می‌سوزند؛ مخاطب خاص قصد خاموش کردن‌شان را ندارد

بانک جهانی، ایران را پس از روسیه و نیجریه، سومین کشور در هدردهی و سوزاندن گازهای همراه معرفی کرد لذا اقدام شرکت ملی نفت جهت فروش گازهای مشعل هرچند دیرهنگام اما اقدامی شایسته در راستای خاموش کردن فلرها و البته سودآوری از سرمایه ای است که تاکنون مسیری جز آلوده کردن محیط زیست نمی‌پیمود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، فلر گازی(gas fiare) یک وسیله سوزاندن گاز است که در کارخانجات صنعتی مثل پالایشگاه نفت، کارخانجات شیمیایی، کارخانجات فرآوری گاز طبیعی و نیز سایت‌های تولید نفت و گاز دارای چاه نفت، چاه گاز، اسکله‌های نفت و گاز فراساحلی و مکان‌های دفن زباله بکار می‌رود.

زمانی که نفت خام از چاه‌های نفت خشکی و فراساحلی استخراج می‌شود، گاز طبیعی همراه با نفت نیز استخراج می‌شود در مناطقی از جهان که فاقد خطوط لوله(pipelines) و یا زیر ساخت‌های حمل گاز هستند معمولا مقادیر زیادی از این گاز همراه(associated gas) بعنوان گاز زاید یا غیر قابل استفاده فلر می‌شوند، سوزاندن گاز همراه ممکن است در بالای برج عمودی فلر رخ دهد و یا در یک فلر در سطح زمین در یک گودال زمینی انجام شود.

بر اساس آنچه در پروتکل کیوتو در سال 1977مصوب شده اعضای کنوانسیون تغییر آب وهوای سازمان ملل متحد مکلفند نسبت به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای در حد معینی اقدام کنند.ایران نیز سال 2006 به این پروتکل ملحق شده و می بایست نسبت به رعایت مفاد آن و به کارگیری مکانیزم توسعه پاک، میزان تولید گازهای همراه نفت را به کمترین حد ممکن برساند.

این الزام به کاهش گازهای همراه نفت درحالی‌ است که پالایشگاه‌های دنیا به فناوری تولید بدون مشعل گاز دست یافته‌ اما سوختن گازهای همراه در ایران، سالها به عنوان نمادی از رونق پالایشگاه یا اسکله بوده است

بطوری که استاندارد میزان گاز فلر، نسبت به خوراک ورودی در هر پالایشگاه گاز زیر یک درصد است، در برخی از کشورها مانند، کانادا مقدار گاز ارسالی به فلر زیر نیم درصد نیز رسیده است در حالی که ایران در سال ٢٠١٢ رده دوم خاورمیانه و سوم در دنیا به جهت میزان سوزاندن گازهای همراه (فلرینگ) را دارا بوده است لذا وزارت نفت برای جلوگیری از هدررفت این سرمایه ملی تصمیماتی مبنی بر به مزایده گذاشتن گازهای همراه نفت اتخاذ کرده است که احداث و توسعه مجتمع های گازی از جمله آنهاست با این اقدام علاوه بر اینکه از سوزاندن گاز همراه نفت جلوگیری می شود به لحاظ تامین منابع مالی، صیانت از محیط زیست و بازده اقتصادی نیز مثمر ثمر بوده و برای شرکت ملی نفت نیز درآمدزا خواهد بود.با دستور بیژن زنگنه، کارگروهی برای انجام طرح حذف گازهای همراه تشکیل شده است.ماموریت این کارگروه  تعریف ٥٠ طرح که شامل، ٢٠٠ تا ٣٠٠ پروژه در زمینه جمع آوری گازهای همراه (No Flaring) در صنعت نفت است و قرار است تا ٥ سال آینده به بهره برداری برسد.  

در همین راستا برگذاری مزایده فروش گازهای همراه نفت به بخش غیردولتی اوایل آذر ماه سال گذشته از سوی وزارت نفت اعلام شد و حجم  گازهایی که قابل واگذاری به بخش خصوصی بود 20 میلیون متر مکعب در روز عنوان شد و به گفته معاون سرمایه گذاری شرکت ملی نفت ایران  برای نخستین بار در یکصد سال اخیر شرکت ملی نفت ایران قصد استفاده بهینه از گازهای فلر را داشته است. قیمت پایه این گازها نیز بسته به کیفیت گاز از جمله ترش و شیرین بودن آن و همچنین نقاط خشک و دریایی میدان های گازی از 1.75 تا 4.2 سنت متغیر اعلام شد.

براساس محاسبات صورت گرفته، در صورت استفاده از این حجم گازهای همراه نفت، امکان افزایش 3000 مگاواتی ظرفیت تولید برق کشور وجود دارد که می تواند به کشورهای همسایه صادر شود. اما آنگونه که از شواهد امر پیداست مسئولان وزارت نیرو در این خصوص سکوت اخیار کرده و ظاهرا تمایلی به ورود به این بازار را ندارند شاید نگران تخریب بازار صادراتی خود به کشورهای همسایه هستند بطوری که حتی از برگذاری مزایده و فروش این گازهای همراه که مخاطب خرید آنها وزارت نیرو و بخش خصوصی تولید برق نیروگاهی بوده، اظهار بی اطلاعی کرده اند.

فراموش نشود که بانک جهانی، ایران را پس از روسیه و نیجریه، سومین کشور در هدردهی و سوزاندن گازهای همراه معرفی کرد لذا اقدام شرکت ملی نفت جهت فروش گازهای مشعل هرچند دیرهنگام اما اقدامی شایسته در راستای خاموش کردن فلرها و البته سودآوری از سرمایه ای است که تاکنون مسیری جز آلوده کردن محیط زیست نمی پیمود.

در حال حاضر در شرایطی که قیمت نفت خام در حال کاهش است و به تبع آن قیمت گاز نیز کاهش داشته و معضلات زیست محیطی هم که هر روز بحرانی تازه می آفریند،  قطعا مسئولین امر باید به فکر جلوگیری از هدررفت سرمایه ملی، سلامت شهروندان و البته درآمدزایی بیشتر باشند.

گزارش از زهرا قلی پور

کد خبر : ۲۷۲۰۰۳