یک تحلیل‌گر بازار سرمایه در گفتگو با ایلنا:
عرضه گسترده سازمان خصوصی‌سازی، موجب سرکوب تقاضا شد
عرضه زیاد، تقاضا را کاهش داد داد، زیرا تقاضا زمانی شکل می‌گیرد که انتظار رشد قیمت وجود داشته باشد. وقتی عرضه زیاد است و انتظار رشد قیمت نیست، خریداران، خرید را به تاخیر می‌اندازند.
از ابتدای سال جاری، روند نزولی شاخص‌های بازار سرمایه آغاز شد. در روزهای منتهی به توافق هسته‌ای در وین، عموم فعالان بازار سرمایه انتظار داشتند که پس از توافق، روند نزولی شاخص‌ها متوقف شود و بورس به روزهای رونق باز گردد. امری که پس از اعلام توافق وین نیز محقق نشد و روند نزولی شاخص‌ها در بورس ادامه یافت.
حمید میرمعینی، تحلیل‌گر ارشد بازار سرمایه در گفتگو با ایلنا، در خصوص وضعیت بورس و دلایل محقق نشدن انتظار فعالان بازار سرمایه پس از توافق وین، گفت: بعد از توافق وین برخلاف انتظار، روند مثبت شکل نگرفت و بورس به دلایلی نتوانست به توافق وین واکنش مثبت نشان بدهد. یکی از دلایلی که موجب این اتفاق شد، عرضه‌های سنگین توسط فعالان حقوقی بازار و به خصوص سازمان خصوصی‌سازی است. سازمان خصوصی‌سازی چند روز قبل از توافق وین، نسبت به عرضه گسترده اقدام کرد که موجب سرکوب تقاضا شد و تقاضای جدید در بازار شکل نگرفت.
وی ادامه داد: اصلی‌ترین قاعده اقتصاد، عرضه و تقاضا است. وقتی تقاضا کمتر از عرضه است، نمی توان انتظار رشد قیمت‌ها را داشت. حقوقی‌ها و دولت به دلایل مختلف اقدام به فروش کردند. سازمان خصوصی‌سازی نگاه بلندمدت و آینده‌نگری ندارد و به صورت روزانه فکر می کند و به دنبال فروش اموال دولت و کسب درآمد برای دولت است. عرضه زیاد، تقاضا را کاهش داد داد، زیرا تقاضا زمانی شکل می‌گیرد که انتظار رشد قیمت وجود داشته باشد. وقتی عرضه زیاد است و انتظار رشد قیمت نیست، خریداران، خرید را به تاخیر می‌اندازند.
این تحلیل‌گر بازار سرمایه گفت: رویکرد منفعل دولت نیز در خصوص تاثیر گذار بود. دولت حمایتی از بازار نکرد تا رشد شاخص‌ها بعد از توافق وین، لااقل جنبه نمادین پیدا کند. دولت جلوی سازمان خصوصی‌سازی برای عرضه را نگرفت.
میرمعینی در پاسخ به این پرسش که "اگر بپذیریم که بورس محلی برای کشف قیمت سهام است، چرا فعالان بورس از دولت انتظار مداخله دارند؟" ، گفت: دولت هنگامی نباید در بورس مداخله کند که دولت، کوچک و حداقلی باشد. وقتی دولت، کوچک و حداقلی نیست و 60 درصد شرکت‌های حاضر در بورس دولتی است و بیش از 70 درصد اقتصاد نیز در اختیار دولت قرار دارد، کمترین انتظار این است که دولت به مدیریت دارایی‌های خودش بپردازد. بازار بورس موجب تامین نقدینگی و تامین مالی فعالیت های اقتصادی است و از این حیث باید مورد توجه قرار بگیرد.
این تحلیل‌گر در انتها افزود: کاهش بهای نفت، رکود در بازارهای جهانی و کاهش رشد اقتصادی چین نیز بر بازار سرمایه اثرگذار بود. اتفاقات در کنار نفتی بودن اقتصاد ایران، سود‌آوری شرکت‌های ما را کاهش داد. از این رو لازم است دولت با تنظیم نرخ ارز، تنظیم نرخ بهره بانکی و سیاست‌های انبساطی، اقتصاد ایران را در شرایط رونق قرار دهد.
