شعار " آب و انرژی " شعار روز جهانی آب در سال ۲۰۱۴ میلادی اعلام شد

شعار " آب و انرژی " به عنوان شعار روز جهانی آب در سال ۲۰۱۴ میلادی اعلام شد.

به گزارش ایلنا، دانشگاه سازمان ملل(UNU) و سازمان توسعه صنعتی ملل متحد(UNIDO) از طرف بخش آب سازمان ملل متحد، مسئولیت هماهنگی این روز را به عهده دارند.

هدف از انتخاب این شعار، تسهیل توسعه سیاست ها و چارچوب های میانبری است که بتواند پلی میان وزارتخانه ها و بخش ها ایجاد کرده و آنها را به سمت امنیت انرژی و استفاده پایدار آب در یک اقتصاد سبز سوق دهد.

سازمان ملل متحد که همکاری نزدیکی با کشورهای عضو و سایر ذینفعان مربوط دارد، به طور جامع توجه خود را به ارتباط میان آب و انرژی، معطوف داشته است.

روز جهانی آب نخستین بار در سال ۱۹۹۲، در بیست و یکمین دستور نشست کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل(UNCED) در شهر ریودوژانیرو برزیل به طور رسمی مطرح شد.

در این کنفرانس، از تمام کشورها خواسته شد تا در راستای اجرای بیانیه ۲۱ سازمان ملل، این روز را به عنوان روز ترویج و آگاه سازی مردم در مورد آب اختصاص داده و ازطریق پخش و اشاعه نشریه ها و برگزاری کنفرانس‌ها، سمینارها و نمایشگاه‌ها در گرامیداشت آن بکوشند.

افزون بر کشورهای عضو سازمان ملل متحد، بسیاری از سازمان‌های غیردولتی، مسایلی از قبیل چگونگی دستیابی بیش از یک میلیارد نفر به آب شرب سالم و یا نقش زن و مرد در خانواده برای دستیابی به آب سالم را پررنگ تر می‌کند.

همچنین آژانسی از سوی سازمان ملل برای هماهنگی مسایلی در مورد روز جهانی‌ آب تعیین می‌شود که بسیاری از مسایل را در مورد منابع آب منعکس می‌کند.

بخش امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل(UNDESA)، دهه ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ را با عنوان " آب برای زندگی " معرفی کرده است.

این دهه با هدف جهانی ‌ " تمرکز بیشتر روی موضوع های مربوط به آب " آغاز شده است که تلاش برای استفاده از مشارکت زنان در فعالیت‌های توسعه مرتبط با آب و همکاری در همه سطوح برای دستیابی به اهداف مربوط به آب در اعلامیه هزاره و برنامه نشست جهانی توسعه پایدار در ژوهانسبورگ را شامل می‌شود.

از سال ۱۹۹۴ تاکنون عنوان‌های ویژه روزهای جهانی آب به ترتیب زیر بوده است:

۱۹۹۴: آب و دغدغه‌های همگانی؛

۱۹۹۵: آب و زنان؛

۱۹۹۶: آب و شهرهای تشنه؛

۱۹۹۷: آب جهان، آیا کافیست؟؛

۱۹۹۸: آب زیرزمینی، گنجینه پنهان؛

۱۹۹۹: همه در پایین دست رودخانه‌ها زندگی می‌کنند؛

۲۰۰۰: آب برای قرن ۲۱؛

۲۰۰۱: آب برای سلامت؛

۲۰۰۲: آب برای توسعه؛

۲۰۰۳: آب برای آینده؛

۲۰۰۴: آب و بلایا؛

‌۲۰۰۵: آب برای زندگی؛

۲۰۰۶: آب و فرهنگ؛

۲۰۰۷: سازگاری با کم آبی؛

۲۰۰۸: آب و سلامت؛

۲۰۰۹: آب های مشترک، فرصت‌های مشترک؛

۲۰۱۰: آب پاک برای جهان سالم؛

۲۰۱۱: آب برای شهرها: پاسخ به چالش شهرنشینی؛

۲۰۱۲: آب و امنیت غذایی؛

۲۰۱۳: آب در هر مکان برای همگان با همکاری های بین المللی.

روز جهانی آب، همه ساله در ۲۲ مارس(دوم فروردین ماه) جشن گرفته می شود.

انرژی برقابی، پاک و سازگار با محیط زیست

گرم شدن تدریجی زمین در اثر تمرکز روز افزون اکسیدهای کربن و افزایش هزینه‌های سوخت‌های فسیلی برای تامین انرژی موردنیاز جوامع بشری، استفاده از فناوری انرژی‌های تجدیدپذیر را به عنوان یک راهکار اجتناب ناپذیر، ضروری ساخته است.
انرژی برقابی مهمترین منبع انرژی تجدیدپذیر و پاک در جهان است که دارای توجیه اقتصادی بالایی بوده و انرژی تولید شده در

نیروگاه‌های برقابی دارای بالاترین بازده(بالای ۹۰ درصد) تبدیل انرژی از میان تمام روش های تولید انرژی است.

از مزایای نیروگاه‌های برقابی می‌توان به «ورود به مدار شبکه برق در حداقل زمان ممکن و سرعت پاسخگویی سریع به نیاز شبکه»، «افزایش قابلیت تولید در زمان پیک شبکه با وجود سدهای تنظیمی در پایین دست»، «کنترل پارامترهای اساسی شبکه برق از قبیل فرکانس و ولتاژ»، «عمر مفید بالا نسبت به سایر نیروگاه‌های برق‌»، «هزینه تعمیر و نگهداری بسیار پایین» و «سازگاری با محیط زیست» اشاره کرد.

وضعیت انرژی برقابی در جهان:

قابلیت تولید انرژی برقابی در جهان افزون بر ۱۵ هزار و ۶۲۶ تراوات ساعت در سال است و میزان ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های برقابی در جهان تا سال ۲۰۱۲، معادل ۹۴۵ گیگاوات است که حدود ۱۹ درصد ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های برق جهان را شامل می‌شود.

وضعیت انرژی برقابی در ایران:

به دلیل شرایط خاص آب و هوایی و وجود حوضه‌های آبریز بزرگ در ایران، پتانسیل تولید برقابی حدود ۵۰ تراوات ساعت در سال تخمین زده شده است که مهمترین آنها شامل حوضه های آبریز کارون، دز وکرخه است.

هم اکنون میزان ظرفیت در دست بهره‌برداری نیروگاه‌های برقابی در کشور، ۱۰ هزار و ۲۶۶ مگاوات است که معادل ۱۴ درصد ظرفیت نصب شده نیروگاه‌های کشور است.

در صورت تحقق ظرفیت های در دست اجرا و مطالعه در کشور، پتانسیل برقابی در آینده افزون بر سه برابر ظرفیت کنونی خواهد بود.

میزان ظرفیت نصب شده برقابی پیش از انقلاب، یکهزار و ۸۰۴ مگاوات بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تلاش و کوشش متخصصان توانمند ایرانی، هم اکنون این عدد با هشت هزار و ۴۲۶ مگاوات افزایش، به مجموع ۱۰ هزار و ۲۶۶ مگاوات رسیده است.

با توجه به توانمندی های ساخت تجهیزات نیروگاه‌های برقابی در کشور، هم اکنون افزون بر ۹۰ درصد تجهیزات، ساخت داخل است که افزون بر ساخت تجهیزات اصلی ازقبیل توربین و ژنراتور، می‌توان به بومی‌سازی سامانه های تحریک و گاورنر واحدهای برقابی در سال های اخیر اشاره کرد.