کشور ثروتمندی داریم اما ثروت ما در خدمت میراث فرهنگی نیست
صبح امروز نشستی تحت عنوان مدیریت توسعه و بازآفرینی بخش‌های مرکزی و تاریخی شهرها با حضور پدر معنوی شهرسازی ایران و مدیرکل اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان بوشهر در عمارت دهدشتی برگزار شد.
به گزارش ایلنا از بوشهر، سعیدنیا با بیان این‌که حدود پنجاه سال است که درگیر هسته تاریخی شهرها هستیم گفت: در سی سال گذشته شهرها توسعه زیادی پیدا کرده‌اند و بافت تاریخی آنها که گاها قدمت زیادی نیز دارند(کهن‌دژ در سمنان با بیش از دوهزار سال قدمت) در بهترین نقطه شهرها قرار گرفته‌اند و در حقیقت لوکیشن هسته تاریخی شهرها از لحاظ قرارگیری در یک محل مرتفع از سطح آب، داشتن دید خوب، (در بوشهر می‌توان به نزدیکی به دریا اشاره کرد) و ... در بهترین نقاط شهر ساخته شده است و به‌نظر من اگر هسته تاریخی شهرها وجود نداشته باشد یا از بین برود در حقیقت هویت و حیثیت مردم آن شهر از بین خواهد رفت.
استاد پیشکسوت شهرسازی ایران ادامه داد: شهر‌هایی که در کناره خلیج فارس قرار گرفته‌اند، معماری ظاهرا مشابهی دارند اما بوشهر معماری بسیار بی‌نظیر و متشخصی دارد که به مرور زمان فرسوده شده است.
سعیدنیا افزود: چند نهاد روی این مساله باید کار کنند. نهادهای عمرانی و سیاسی امکانات زیادی برای احیای میراث فرهنگی و معاصر دارند ولی هماهنگی لازم بین آنها وجود ندارد.
مرمت، بازسازی و بازآفرینی این هسته تاریخی نیاز به صرف هزینه دارد. در تمام دنیا سعی شده که این مساله را از روی دوش دولت بردارندو آنرا به سیاست مشارکت مردمی تبدیل کنند. زیرا دولت دغدغه‌ها و مشکلات زیادی در زمینه‌های شهرسازی و مسکن دارد. شناسائی و حفاظت از بناهای تاریخی ثبت‌شده به‌عهده اداره میراث فرهنگی است ولی کل پیکره بافت قدیمی جزئی از شهر بوده و شهرداری نقش عمده‌ای در حفاظت و مرمت و فراهم‌کردن امکانات و تاسیسات بناها دارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: ورود بخش خصوصی نیز مشکلاتی را در کل ایران به‌وجود آورده است. در بخش خصوصی ما شاهد دو نوع نگاه هستیم. یکی بخش خصوصی حریص و غارتگر یا به‌نوعی بخور و ببر است. ولی نوعی دیگر از بخش خصوصی هم وجود دارد که اصالت دارند مثل مالکان بناها و دوستداران و علاقه‌مندان به احیای بافت تاریخی شهرها که باز هم در این حالت با پیچیدگی‌هایی مواجه هستیم زیرا تامین هزینه هنگفت بازآفرینی و نوسازی بافت‌های معاصر، بسیار بالاست.
سعیدنیا با بیان این‌که متاسفانه اکثر علاقه‌مندان به حفظ میراث فرهنگی از قشرهای کم‌درآمد هستند، افزود: دولت هنوز نتوانسته فضای آزادی را تشکیل بدهد که سازمان‌های مردم‌نهاد پررمق و انرژیک در این زمینه تشکیل شود تا اقدام عملی مطمئنی را برای نگهداری و نوسازی بافت معاصر انجام دهند.
احمد سعیدنیا با تاکید بر این‌که مساله نگهداری هسته تاریخی شهرها و مشکلات مربوط به آن، تنها مربوط به کشور ما نیست و کل دنیا با آن درگیر هستند، ادامه داد: باید بپذیریم که روش معماری و ساخت و ساز ما تغییر و علم ساختمان، بنیان زندگی شهری را عوض کرده است. در این میان پروسه نوسازی و اقتصاد ساختمان که یکی از قویترین نوع اقتصاد است در مقابل هم قرار گرفته‌اند. در اینجا شاهد تقابل بین فرهنگ و اقتصاد هستیم نه تقابل بین سنت و مدرنیته. ما باید بتوانیم سیاست‌هایی را در پیش بگیریم که از طریق آن فاکتور فرهنگ را وارد اقتصاد کنیم. به‌عنوان مثال ورود گردشگر می‌تواند بین فرهنگ و اقتصاد چرخش خوبی را به‌وجود آورد.
وی در پایان تاکید کرد: ما کشور ثروتمندی هستیم اما ثروت ما در خدمت میراث فرهنگی نیست. بنابر این باید به‌دنبال راه‌حل‌های دیگری باشیم. در حقیقت ما باید بتوانیم بین خواسته‌‌های مردم در این زمینه، معماران و علاقه‌مندان و متخصصان در مساله بناهای تاریخی هماهنگی ایجاد کنیم. اعتمادسازی بین مردم و متخصصان مساله بسیار مهم و ضروری است تا مردم بتوانند مرمت و بازآفرینی بناهای خود را به آنان بسپارند. در این میان دولت نیز باید رهنمودهای بهسازی و نوسازی و حفاظت را در اختیار مردم قرار داده و نقش نظارتی داشته باشد.
لازم به یادآوری است، این نشست با حضور جمعی از معماران و علاقه‌مندان به بافت تاریخی بوشهر برگزار شدکه در پایان این جلسه هم‌اندیشی، سوالات خود را درباره چگونگی نگهداری هسته تاریخی شهر بوشهر و لزوم بازآفرینی آن عنوان کردند.