خبرگزاری کار ایران

ایلنا گزارش می‌دهد؛

بنیاد کلینتون و فروپاشی سنت دیرینه ایالات متحده

اکثریت افراد معتقدند که بنیاد کلینتون به عنوان شاهرگ اصلی و حتی پشتوانه کلان مالی کلینتون محسوب می‌شود.

حدود یک سال و نیم تا برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده باقی‌ است و در این مدت مدعیان ریاست جمهوری آمریکا فرصت دارند یکی پس از دیگری برای ایفای نقش خود به روی صحنه بیایند.

سال ۲۰۱۶ از منظر تحلیلگران و کار‌شناسان حوزه آمریکا سالی پر از تنش و فراز و فرود جناحی برای نظام سیاسی این کشور خواهد بود. تا جایی که برخی‌ روند آن را تغییر از چالش انتخاباتی به نزاع حزبی تعبیر می‌کنند.

موسسات نظر سنجی غربی تا چه حد معتبر هستند؟

بخش دیگری از صاحب‌نظران هم نگاه خود را بر اساس آمار‌ها و گزارشات موسسه‌های نظرسنجی پایه‌ریزی می‌کنند. به گونه‌ای که داده‌های این موسسات برای آن‌ها دارای اعتبار است و به عنوان مرجعی قابل استناد به آن‌ها تکیه می‌کنند و تحلیل‌ها و آینده پژوهی‌های خود را مبتنی بر آمار‌ها و اسناد ارائه شده طرح‌ریزی و منتشر می‌کنند.

واقعیت این است که تمامی آمار‌ها و حتی اخباری که توسط این موسسات و با واسطه‌گری رسانه‌های غربی و مطبوعات آن‌ها به صورت کانالیزه یا به هر نوع دیگر منتشر می‌شود، قطعاً نمی‌تواند تعیین کننده نتیجه نهایی یا حتی به عنوان گمانه‌‌زنی مفید مورد اشاره و استناد قرار گیرد.

برای اثبات این موضوع باید نگاهی گذرا به گزارشات و آمارهای موسسات نظرسنجی بریتانیا انداخت که در خصوص انتخابات پارلمانی این کشور منتشر شد. به‌رغم باور‌ها و فضایی که توسط این موسسه‌ها در انگلستان به وجود آمد، نتایج به سود حزب محافظه‌کار رقم خورد و احزابی مانند کارگر و لیبرال دموکرات‌ها را مجبور به اتخاذ موضع سکوت و حتی استعفا کرد.

تمامی مطالب مذکور به این دلیل مطرح شد که افکار عمومی در جریان نقش موسسات نظرسنجی و افکارسنجی در انحراف تصمیمات خود و حتی واقعیت‌های متن جامعه قرار گیرند تا بتوانند صحیح‌ترین تصمیم‌گیری را در خصوص انتخاب کاندیدای خود داشته باشند.

بدون پول، هیچ کس به جایی نخواهد رسید

از این رو نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده از هم اکنون دست به تبلیغات گسترده‌ای برای مطرح کردن خود و کسب آرای بیشتر زده‌اند. بی‌شک یکی از ابزارهایی که هر یک از کاندیدا‌ها باید در ابتدای فعالیت تبلیغاتی خود از آن بهره‌مند باشند، پشتوانه و تضمین مالی هنگفت است تا نامزد مورد نظر بتواند با استفاده از آن پشتوانه تبلیغات خود را در سطح گسترده و ایالتی پوشش دهد وحتی بتواند چهره‌ها و افراد ذی‌نفوذ را به سمت خود بکشد.

 کلینتون آمد

یکی از نامزدهای انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا که خیزی بلند برای اقامت چندین ساله در کاخ سفید برداشته است، «هیلاری رودهام کلینتون» وزیر خارجه سابق آمریکا و سناتور پشین ایالت نیویورک است که از جبهه دموکرات‌ها برخاسته و عملاً کاندیداتوری خود را در تاریخ ۱۲ آوریل ۲۰۱۵ اعلام کرد.

هیلاری، عاشق فضای مجازی

نکته‌ای که در‌‌ همان ابتدا و درست در زمان اعلام کاندیداتوری وی باعث شد تا رقبای کلینتون نخستین تیر انتقاد را به سمت وی نشانه روند، پخش پیام ویدیویی و متنی او در خصوص دلایل حضور در انتخابات سال ۲۰۱۶ بود که در شبکه‌های اجتماعی و صفحه توییتر وی منتشر شد.

منتقدان از‌‌ همان موقع کلید سرازیر کردن سیل انتقادات به سمت هیلاری را زدند. پیش‌ تر اسنادی در خصوص اینکه وزیر خارجه دولت اوباما از ایمیل شخصی‌ خود برای رد و بدل کردن اسناد دولتی و همچنین اخبار محرمانه استفاده می‌کند، توسط منتقدان و رقبای او در مجامع عمومی و حتی فضای مجازی پخش شده بود. در ‌‌نهایت روش اعلام کاندیداتوری کلینتون برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده موجب شد بر موضع‌گیری‌های منتقدان به خصوص جمهوری‌خواهان مهر تایید زده شود.

رئیس‌جمهور زن؟

مساله‌ای که به عنوان یک موضوع نادر ذهن کار‌شناسان و تحلیلگران را در اقصی نقاط دنیا به خود جلب کرده است، جنسیت هیلاری کلینتون و به بیانی دیکر «زن» بودن وی است. تاکنون در تاریخ ایالات متحده رئیس‌جمهوری با جنسیت مونث روی کار نیامده و اگر احتمالاً هیلاری کلینتون پس از شمارش آرا بر صندلی کاخ سفید تکیه بزند، بی‌شک تاریخ آمریکا برگ دیگری از سنت شکنی را ورق خواهد زد.

با نگاهی به فهرست انتقاداتی که به کلینتون وارد آمده (اعم از ابعاد شخصیتی و عملکرد سیاسی وی) به نظر می‌رسد یک گزینه از دیگر موضوعات مورد بحث منتقدان، مهم‌تر به نظر می‌رسد. به طوری که اکثریت افراد معتقدند که این موضوع به عنوان شاهرگ اصلی و حتی پشتوانه کلان مالی کلینتون محسوب می‌شود.

شاهرگ منابع مالی کلینتون به کجا ختم می‌شود؟

در توصیف این مساله، نگاه افکار عمومی اعم از موافق و مخالف به سمت «بنیاد کلینتون» معطوف است. این بنیاد که توسط بیل کلینتون رئیس‌جمهوری اسبق ایالات متحده پایه‌گذاری شده است، به عنوان خانه دوم کلینتون‌ها و اصلی‌ترین سنگر فعالیت‌های اجتماعی و مدنی و حتی سیاسی آن‌ها به حساب می‌آید.

عمده فعالیت این بنیاد در حوزه‌های امنیت بهداشتی، توانمندسازی اقتصادی، توسعه خدمات شهروندی و آشتی نژادی، قومی و مذهبی متمرکز است. دلیلی که هجمه انتقادات به سمت هیلاری کلینتون نشانه رفته است، ظاهر شدن بیل کلینتون در کنار این نامزد انتخاباتی است. بی‌شک هر جا که بیل کلینتون حضور فیزیکی داشته باشد، نامی از بنیاد کلینتون در آنجا مطرح خواهد شد. لذا ظاهر شدن هیلاری در کنار بیل کلینتون باعث می‌شود تا همگان به این فکر بیفتند که بی‌شک منبع مالی تبلیغات هیلاری کلینتون توسط بنیاد کلینتون تامین خواهد شد که البته امری اجتناب ناپذیر ارزیابی می‌شود.

واشنگتن پست هم پشت هیلاری را خالی کرد

در هفته‌های اخیر اخباری مبنی بر اینکه بنیاد کلینتون در ارائه اظهار نامه و صورت حساب مالیاتی خود دچار اشتباهاتی شده است، منتشر شد. کلینتون‌ها این موضوع را اشتباه سهوی جلوه داده‌اند اما عده‌ای دیگر بر این باورند که این اشتباه عمداً رخ داده است تا افکار عمومی و نهادهای نظارتی از میزان دارایی‌های واقعی این بنیاد با خبر نشوند.

پس از انتشار این اخبار، هیلاری کلینتون رسماً در خصوص این ماجرا توضیحاتی را مبنی بر سهوی بودن این مساله ارائه کرد. این بحث تا جایی پیش رفت که روزنامه «واشنگتن پست» در تاریخ ۱۱ می ۲۰۱۵ گزارشی را به قلم «فیلیپ روکر» منتشر کرد و مسائلی را در خصوص بنیاد کلینتون بررسی کرده و شرح داد.

در این گزارش به سخنان «دیوید اکسل رود» استراتژیست کمپین اوباما اشاره شده است. به گونه‌ای که وی بیان کرده است، حضور بیل کلینتون در کنار هیلاری مانند یک بمب هسته‌ای است. چراکه اگر از بیل درست استفاده شود، می‌تواند مفید واقع شود و اگر از آن نادرست استفاده شود می‌تواند فاجعه به بار بیاورد. وی اضافه می‌کند که «دلیل دور نگه داشتن بیل از هیلاری کلینتون به این خاطر است که مسائلی مانند سال ۲۰۰۸ به وجود نیاید».

بیل کلینتون همچنان در اوج است

حال اگر چشم خود را به روی تمامی این سخنان ببندیم، می‌بایست نگاهی به آمار محبوبیت بیل کلینتون در میان افکار عمومی آمریکا بیندازیم. بر اساس نظرسنجی واشنگتن پست و موسسه ای‌بی‌سی که در ماه مارس سال میلادی جاری انجام شد، ۷۳ درصد از مردم ایالات متحده، عملکرد بیل کلینتون را در دوره ریاست جمهوری‌ وی تایید می‌کنند.

همچنین با استناد به نظر سنجی شبکه سی‌ان‌ان و موسسه او‌آر‌سی ۶۵ درصد از شهروندان آمریکا مجدداً عملکرد بیل کلینتون را تایید کرده‌اند. اما فارغ از این مطالب باید گفت که طی ۱۲ سال گذشته بنیاد کلینتون ۱۰۵ میلیون دلار در قالب کمک به بنیاد کلینتون از منابع خارجی دریافت کرده است. حتی در ادامه گزارش فیلیپ روکر از کمک ۵/۴ میلیون دلاری مدیر اجرایی کمپانی کوکاکولا به بنیاد کلینتون پرده برمی‌دارد که گفته می‌شود قرار بوده در راه کمک به جوانان آفریقایی خرج شود.

این در حالی است که جمهوری‌خواهان روز به روز و حتی ساعت به ساعت درآمدهای بنیاد را زیر نظر دارند به طوری که بنیاد کلینتون در سال گذشته در غیاب وی، رقمی بالغ بر ۲۵۰ میلیون دلار جمع‌آوری کرده است که مسئولیت و رهبری این بنیاد در مقام اجرا با دختر کلینتون‌ها است.

گاف‌های زیاد در مقابل بی‌کفایتی

نکته قابل توجهی که در این بین باقی می‌ماند، این است که بدون در نظر گرفتن سن بالای کلینتون، علاقه به سیاست‌های جنگ‌طلبانه و عدم مدیریت وی در خصوص حادثه مرکز دیپلماتیک آمریکا در بنغازی، باید نیم نگاهی به سخنان «فرد ورثایمر» رئیس گروه سابق دموکراسی ۲۱ بیندازیم. وی اعلام کرده است که اگر هیلاری برنده انتخابات شود، باید از فعالیت‌های خیریه دست کشیده و نام بنیاد را تغییر دهد و مدتی این فعالیت‌ها را به طور کامل تعلیق کند که البته هواداران این بنیاد از جمله «جی جیکوبز» که از حامیان اصلی این بنیاد به شمار می‌آید، با این موضوع مخالفت کرده و و توقف فعالیت‌های بنیاد را از نظر اخلاقی نادرست خوانده‌اند.

مهره‌ شطرنج کاخ سفید چه کسی خواهد بود؟

به هر حال تا انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا فرصت بسیاری باقی است و نمی‌توان تحلیل درست و ۱۰۰ درصد قابل استنادی را ارائه کرد. اما آنچه مسلم به نظر می‌رسد، این است که عملکرد بنیاد کلینتون و حضور بیل در کنار هیلاری کلینتون در صدر فهرست انتقادات جمهوری‌خواهان علیه دموکرات‌ها جای دارد. تا جایی که «رویترز» از قول منتقدان هیلاری کلینتون گزارش داده است که این بنیاد و به خصوص کلینتون‌ها می‌بایست تمامی کمک‌های مالی که به بنیاد ارسال شده است را اعلام و منتشر کنند.

در پایان باید خاطرنشان کرد که اگر هر شخصی از هر جناحی وارد کاخ سفید شود، دنباله سیاست‌های گذشته را خواهد گرفت. به گونه‌ای که اشخاصی مانند «شیرین هانتر» استاد دانشگاه جرج تاون واشنگتن و همچنین «اِستفان لندمن» نویسنده، روزنامه‌نگار و مجری برنامه خبری شیکاگو بر این باورند که روسای جمهوری تنها مهره‌های جانداری هستند که سیاست‌های بالادستی‌ها را پیش می‌برند.

گزارش: فرشاد گلزاری

کد خبر : ۲۷۶۸۵۶