اینجا پیونگ یانگ؛ حرف اول و آخر اعدام است
شاید دلیل اعدام‌ها در کره‌شمالی را بتوان به وجود رهبری جوان و برون‌گرا مرتبط دانست که همچنان با تفکرات کمونیستی نیاکانش حکومت می‌کند.
در دنیای جرم و جنایت یکی از واژه‌هایی که همواره و به خصوص در قرن حاضر به گوشمان می‌خورد، کلمه «اعدام» یا «تیرباران» است.
کمونیسم و ابزار اعدام
اعدام در ملاء عام یا پخش تصاویری از جسم بی‌جان یا خون‌آلود یک انسان خاکی خواه در ممالک اسلامی باشد یا در کشورهایی با سیستم سیاست کمیونیستی، بی‌شک برای چند لحظه جامعه و ملت قلمرو سرزمینی خاصی را آماج شوک قرار می‌دهد که این اصل را در نظام «کیفر شناسی» یک اصل بازدارنده قلمداد می‌کنند.
در علم کیفرشناسی برای یافتن بهترین راه اجرای مجازات نسبت به هر یک از مجرمان، ناگزیر باید روحیه و طرز تفکر آنها را با توسل به روانکاوی و روانشناسی عملی به دست آورد. به عنوان مثال باید بررسی شود که چرا اعدام و تیرباران در یک جامعه امری عادی و روزمره محسوب می‌شود اما در نظام اجتماعی کشوری دیگر موجب اعتراضات مدنی و حتی تغییر حکومت می شود.
برای درک بهتر این مطلب لازم است به نمونه‌ای نادر اشاره کنیم. در کره‌شمالی، یعنی در کشوری که سواحل دریای آن با سیم‌های خاردار متصل به برق محصور شده است، رقمی در حدود یک میلیون تا سه و نیم میلیون نفر به دلایلی بسیار جزئی اعدام شده یا بدن آنها به عنوان سیبل، پذیرای سرب داغ بوده است.
خنده‌دار اما وحشتناک
ممکن است افکار عمومی به دلایلی که موجبات اعدام یا تیرباران را فراهم می‌کند، به دید تمسخر نگاه کنند اما باید دانست در کره‌شمالی کسی حق استفاده از تلفن همراه را ندارد و اگر شخصی با مرزهای خارج از این کشور ارتباطی برقرار کند، بی‌شک حکم اعدام برای وی صادر می‌شود.
در بحث سکونت هم اوضاع به همین روال است. یعنی شهروندی که در این کشور زندگی می‌کند اجازه ندارد مکان زندگی و خانه خود را تغییر دهد و می‌بایست تا آخر عمر در همان منطقه زندگی کند مگر با اجازه حکومتی.
همین‌طور برای ازدواج، طرفین می‌بایست از وزارت امنیت و اطلاعات اجازه‌نامه داشته باشند. ورود خبرنگار و عکاس از کشورهای دیگر به کره‌شمالی کاملاً ممنوع است. همچنین دریافت کمک‌های غذایی از کشورهای دیگر کاملاً ممنوع است و حکمش تیرباران خواهد بود.
فقط سانسور حرف اول را می‌زند
تمامی مواردی که ذکر شد، تنها گوشه‌ای از «جهنم سرخ» در پیونگ‌یانگ است. چراکه در آنجا رسانه‌ها و مطبوعات حق انتشار حتی یک خبر بدون اجازه حکومت و دستگاه‌های امنیتی را ندارند. به عنوان مثال هیچ کس نمی‌داند که علت ناپدید شدن ژنرال‌های ارتش خلق این کشور چیست و حتی زمان دقیق آن را کسی نمی‌داند. به بیانی واضح‌تر مخاطب و کسانی که تحولات و رخدادهای این کشور را دنبال می‌کنند، تنها از طریق مشاهده فیلم و عکس‌هایی که به صورت فیلترشده به بیرون درز می‌کند، می‌توانند بفهمند که چه کسی احتمالاً به اعدام محکوم شده و حذف شده است یا چه کسی ارتقاء درجه و رتبه پیدا کرده است که تمامی این موارد به دلیل سانسور شدید و تصفیه‌های آشکار سازمانی و همچنین عدم استفاده از رسانه‌های گروهی و تلویزیون قابل انعکاس در سطح افکار عمومی جهان نیست.
مرد « بازی‌ساز» عامل اعدام‌ها است
حال اگر بخواهیم بانی و مسبب این نوع از زندگی کمونیستی را بهتر بشناسیم باید چشمانمان را به جوانی ۳۱-۳۲ ساله بدوزیم که بر میراث «خاندان کیم» یعنی کره‌شمالی تکیه زده است. جوانی که روز تولدش در تاریخ پیونگ یانگ مشخص نبوده و به درستی ثبت نشده و میان سال ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴ نقطه‌های ابهام زیادی وجود دارد لذا به این دلیل است که همیشه از دو رقم برای نشان دادن سن وی استفاده می‌شود.
پس از درگذشت رهبر سابق کره‌شمالی «کیم جونگ ایل » که پدر وی موسس و پایه‌گذار کشور و نظام سیاسی کمونیسم در آن بوده است، پسر وی یعنی«کیم جونگ اون» رهبر این کشور شد که البته تمامی اخبار منتشر شده، حکایت از حمایت ۱۰۰ درصدی مردم و نمایندگان مجلس این کشور از وی داشتند که همین موضوع یک نوع ترس عمومی از وی را در جامعه کره‌شمالی به تصویر می‌کشد.
جوانی برون‌گرا، اما دیکتاتور
به هر ترتیب وی بر روی صندلی رهبری تکیه زد اما مهمتر از همه این است که افکار عمومی جهان بر این باور بودند که با روی کار آمدن چنین رهبر جوانی بی‌تردید اوضاع اقتصادی و اجتماعی که با سایه‌اندازی نظام کمونیسم بر پیکره جامعه کره‌شمالی، خفقانی غیر قابل تحمل و خارج از دایره مثال و مَثَل را به وجود آورده است، از بین می‌رود که این‌چنین نشد.
علاوه بر اینکه این امید به ناامید تبدیل شد، شاهد افزایش اعدام‌ها به دلایل کاملاً غیر قابل تصور بودیم. برای مثال چندی قبل وزیر دفاع کره‌شمالی به دلیل «چُرت زدن» در مراسم بازدید از رژه به اعدام محکوم شد و بلافاصله حکم وی در تاریخ ۳۰ آوریل اجرا شد.
کره‌جنوبی و استفاده از خلاء رسانه‌ای
نکته قابل توجهی که در این بین باید مورد اشاره قرار گیرد، جولان دادن رسانه‌ها و مطبوعات کره‌جنوبی در این خصوص است. به گونه‌ای که خبرگزاری رسمی کره‌جنوبی، به نقل از «هان کیم بیو» یکی از جانشینان مدیر سازمان اطلاعات و امنیت کره‌جنوبی گفته است که اعدام »هیون یونگ چول» وزیر دفاع کره‌شمالی توسط شلیک مستقیم گلوله ضد هوایی صورت گرفته و وی به این طریق اعدام شده است.
همچنین اعدام» جانگ سونگ تائک« شوهر عمه کیم جونگ اون در دسامبر ۲۰۱۱ که به عنوان نفر دوم حکومت کره‌شمالی شناخته می‌شد، از دیگر مواردی است که باعث شده نفس در سینه شهروندان و حتی مسئولان عالی‌رتبه این کشور حبس شود و حتی موجب شده تا قوه تعقل خود را به رهبر جوان بدهند. چراکه بر اساس مستندات مطروحه، گفته شده است وی زنده زنده توسط سگ‌های شکاری گارد امنیتی خورده شده است که این خود نوع دیگری از اعدام به سبک کره‌ای را به نمایش می‌گذارد.
از این دسته اقدام‌های کم نیست چراکه جونگ اون نقشه مسموم کردن و قتل عمه خود را هم در سر داشته است.همچنین وی ۱۵ نفر از اعضای ارتش این کشور را به صورت یک‌جا تیرباران کرد و از طرف دیگر، «چوئه ریونگ هائه» که به عنوان یکی از معاونان بسیار نزدیک به رهبر جوان کره‌شمالی محسوب می‌شد، یا اخراج شده یا طناب دار را تجربه کرده است.
اقتصاد و سیاست یک سویه دلایل سیاست‌های سخت‌گیرانه کره‌شمالی
به هر ترتیب از این دسته اعدام‌ها و اقدام‌های سلبی در تاریخ کره‌شمالی فراوان یافت می‌شود. به عنوان مثال یکی از مقام‌های عالی رتبه کره‌شمالی به دلیل استفاده از زیر سیگار شخصی رهبر این کشور در سال گذشته، به اردوگاه کار اجباری تبعید شد. اما آنچه که در این بین احساس می‌شود، این است که به دلیل خفقان و اینکه یک نظام خودکامه و مستبد ده‌ها سال است که بر پیونگ یانگ حکومت می‌کند، مردم این کشور جرات و جسارت دست زدن به اعتراض‌های اجتماعی و نافرمانی مدنی را ندارند.
نکته بعدی در ارتباط چین با کره‌شمالی نهفته است. چراکه ممکن است اوضاع ناهمگون اقتصادی آسیبی به کره‌شمالی وارد کند اما چین با حمایت اقتصادی خود که در این چند سال از رهبران پیونگ یانگ داشته است، مانع از آن شده تا این کشور به عنوان حوزه نفوذ سنتی پکن، به سمت کشورهای دیگر مانند ژاپن، آمریکا و کره‌جنوبی متمایل شود که همین موضوع تقابل چین و ایالات متحده را افزایش داده ست.
آزمایش اتمی با چاشنی بازدارنده
مطلب بعدی آزمایش‌ها و فعالیت‌های هسته‌ای کره‌شمالی است. به نظر می‌رسد در دوران رهبری کیم جونگ اون، فعالیت‌های هسته‌ای کره‌شمالی تغییر ماهیت داده و در حال به نتیجه رسیدن است. به گونه‌ای که این کشور در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ میلادی دو آزمایش هسته‌ای را با موفقیت پشت سر گذاشت. هر دو آزمایش، انفجاری در نتیجه ترکیب با پلوتونیوم بودند. اما برخی کارشناسان معتقدند در آزمایش سال ۲۰۱۳ که به بحران اخیر شبه جزیره کره منجر شد، پیونگ‌یانگ، از اورانیوم غنی‌شده استفاده کرده است. به هر حال اگر برنامه هسته‌ای کره شمالی به سمت اورانیوم غنی‌شده تغییر ماهیت داده باشد، عملا کار نظارت بر این برنامه به‌مراتب سخت‌تر از گذشته می‌شود چراکه برخلاف پلوتونیوم، برنامه هسته‌ای مبتنی بر اورانیوم غنی‌شده، به‌جای کمتری نیاز دارد و قابلیت پنهان‌سازی بیشتری خواهد داشت.
همین مساله به انزوای مردم در این کشور اضافه خواهد کرد و موضوع همانند گذشته به پیش می‌رود و اگر فعالیت‌های هسته‌ای کره شمالی تعلیق نشود و راکتورهای آب سنگین به آب سبک تبدیل نشود، بی‌شک حصاری که به دور این کشور تنیده شده است، از بین نخواهد رفت.
گزارش: فرشاد گلزاری