شهرام ناظری در بزرگداشت باستانی پاریزی:
کاش وقتی اساتید بزرگ زنده‌اند؛ به یادشان باشیم
در بزرگداشت زنده‌یاد باستانی پاریزی؛ شهرام ناظری از دوری مردم از یکدیگر گله کرد. علاوه بر شهرام ناظری؛ محمد موسوی، مهدی ستایشگر و نادر گلچین هم از خاطرات پاریزی سخن گفتند.
روز گذشته(۷ خرداد) مراسم بزرگداشت استاد زنده یاد باستانی پاریزی با حضور شهرام ناظری و جمعی از اساتید فرهنگ و هنر در فرهنگسران ارسباران تهران برگزار شد. در این مراسم حسن ناهید، محمد موسوی، نادر گلچین، مهدی ستایشگر و برخی هنرمندان نیز حضور داشتند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم بزرگداشت استاد باستانی پاریزی با سخنرانی شهرام ناظری شوالیه‌ی آواز ایران شروع شد. وی در بخشی از سخنان خود گفت: خوشحالم که با این حجم زیاد از سمومی که در ارتباط مردم جامعه با یکدیگر وجود دارد و اینقدر از هم دور شده‌ایم حداقل می‌توانیم یکدیگر را در مراسم‌های ختم و مرگ‌ها ببینیم. گویی مسئله یک کلیشه شده که وقتی کسی از دنیا می‌رود همه در آنجا حضور پیدا می‌کنیم و در رسای او سخنرانی را عنوان می‌کنیم.
وی ادامه داد: ای کاش وقتی که این اساتید بزرگ زنده هستند به یاد آنها باشیم. چرا باید همیشه در هنگام مرگ و در مراسم بزرگداشت‌‌های پس از درگذشت این اساتید حضور پیدا کنیم و از آنها تعریف نماییم؟
ناظری در بخش دیگری از سخنانش خاطره‌ای از شنیدن صدای نادر گلچین تعریف کرد و گفت: به یاد دارم روزی صدایی زیبا و بدون خش را از رادیو می‌شنیدم و پس از آنکه از طریق یکی از دوستانم صاحب آن صدا را جویا شدم و فهمیدم آن صدا متعلق به نادر گلچین است بسیار لذت بردم و خوشحال شدم.
این استاد آواز در پایان سخنان خود گفت: متاسفم از اینکه در مراسم‌های ختم و عزاداری گردهم می‌آییم و باید این حرف‌ها را بزنیم و یا آنها را در دل نگه داریم. وقتی به من می‌گویند باید در این مراسم‌ها حضور پیدا کنم شب قبلش فشار زیادی به من وارد می‌شود که چه می‌خواهم بگویم.
شهرام ناظری پس از پایان سخنانش دقایقی را به یاد استاد باستانی پاریزی خواند.
در بخش دیگری از این مراسم؛ محمد موسوی از اساتید به نام موسیقی ایران با بیان اینکه آشنایی‌اش با استاد باستانی پاریزی از سال ۷۰ آغاز شده بود؛ گفت: من بسیار از محبت‌های این استاد بزرگ استفاده کردم. من همیشه دوست دارم وقتی استاد بزرگی از اهالی فرهنگ و هنر از دنیا می‌رود بر بالای پیکر او ساز بزنم و به نوعی به او ادای احترام کرده باشم.
او افزود: متاسفانه برای استاد باستانی پاریزی نتوانستم به کرمان بروم و بر بالای پیکرش ساز بزنم اما حالا می‌خواهم به او ادای دینی کرده باشم.
موسوی پس از این صحبت‌ها دقایقی را به نواختن نی به یاد استاد باستانی پاریزی پرداخت.
در ادامه‌ی از این مراسم؛ نادر گلچین از اساتید آواز ایران اظهار کرد: آشنایی من با استاد باستانی پاریزی به زمانی بازمی‌گردد که برای ابوالحسن صبا مراسمی را در رادیو برگزار کردیم که در آن قطعه‌ای با آهنگسازی زنده یاد خالقی و شعر استاد باستانی پاریزی اجرا شد.
وی افزود: بعدها که با نوشته‌ها و اشعار استاد باستانی پاریزی آشنا شدم بیشتر شیفته او گشتم و به او بیشتر علاقه‌مند شدم.
نادر گلچین در پایان ابیاتی از اشعار استاد باستانی پاریزی دکلمه کرد.
در بخش دیگری از این مراسم دونوازی دو نفر از اساتید موسیقی ایران و هند با حضور جواد بطحایی(سنتور) و درشن آنند(نوازنده سازهای کوبه‌ای) اجرا شد.
همچنین در بخشی از این مراسم مهدی ستایشگر از پژوهشگران عرصه موسیقی در سخنانی گفت: اساتید بزرگ از کنار ما می‌روند و به سختی جایگزینی برای آنها پیدا می‌شود متاسفانه در چند وقت اخیر برای از دست دادن برخی از اساتید خود عزاردار شدیم.
وی ادامه داد: علاوه بر تمام خصوصیاتی که استاد باستانی پاریزی داشتند دو ویژگی در ایشان محسوس بود. ایشان دارای تقوای اخلاقی و روحیه یگانه‌خواهی بودند همه نوشته‌های او نشان می‌دهد که این استاد بزرگ اهل باطن و معنویت بودند.
ستایشگر ادامه داد: باید در مورد موسیقی یک کار اساسی در مورد استاد باستانی پاریزی انجام شود. با آنکه ایشان موسیقی را به صورت علمی بررسی نکردند اما در کتابهای ایشان شاهد ساختن تاریخ هستیم. امیدوارم یک بودجه مناسب برای کارهای پژوهشی و آموزش و پرورش در کشور برای توجه هر چه بیشتر به این اساتید بزرگ در نظر گرفته شود.
او در پایان صحبت‌های خود قطعه شعری را تقدیم به استاد زنده‌یاد باستانی پاریزی کرد.
همچنین در بخش دیگری از این مراسم حمید باستانی پاریزی فرزند زنده‌یاد باستانی پاریزی در سخنان کوتاهی یک دست‌نوشته را که مربوط به مقدمه تازه‌ترین چاپ کتاب نای هفت‌بند بود؛ خواند.
بخش پایانی این مراسم پخش سخنانی ضبط شده از عبدالوهاب شهیدی بود که درباره ی استاد پاریزی صحبت کرده بود.
