نقش بازرسی کار و قانون نظام صنفی در کشته شدن دو کارگر

یک نهاد کارگری در واکنش به حادثه آتش‌سوزی روز یکشنبه کارگاهی در خیابان جمهوری که به کشته شدن دو کارگر منجر شد، بیانیه‌ای صادر کرد.

به گزارش ایلنا، در بیانیه اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری، با اشاره به رعایت نشدن قانون کار در بازرسی به موقع دولت از این کارگاه، آمده است: امیدواریم این بار موضوع در کوتاه مدت به فراموشی سپرده نشود و شاهد عکس العمل متناسب دستگاههای مسئول، بخصوص قوه قضائیه باشیم.
در این بیانیه همچنین درباره نقش کارفرما در وقوع این حادثه آمده است: علیرغم تأکید قانون به منع کار در ایام تعطیل رسمی، کارفرما از کارگر خواسته است که سرکار بیاید و از طرف دیگر برای انجام کار، اصول ایمنی را رعایت نکرده است.

در بیانیه این نهاد کارگری همچنین به ماده ۹۲ قانون نظام صنفی اعتراض شده است که طبق آن بازرسان تامین اجتماعی بدون طرح شکایتی از جانب کارگران، اجازه بازرسی از کارگاه‌های کوچک را پیدا نمی‌کنند.

متن کامل بیانیه اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری پیرامون حادثه روز یکشنبه، در ادامه می‌آید:

بار دیگر در یک حادثه دلخراش دو کارگر زن مظلومانه جان خود را از دست می‌دهند این در حالی است که این اتفاق در میان نگاههای بهت زده مردم و در شرایطی که آن‌ها عاجزانه استمداد کمک می‌طلبیدند و آتش نشانان نیز در محل حضور داشتند از ارتفاع سقوط کردند و متأسفانه جان خود را از دست دادند. کارگران زنی که در روز میلاد رسول اکرم(ص) که یک روز تعطیل است مجبور شدند برای امرار معاش خانواده در محیط کار باشند، چه کسانی مقصرند؟

۱ - آیا کارفرما مقصر است، چرا که علیرغم تأکید قانون به منع کار در ایام تعطیل رسمی از کارگر می‌خواهد که سرکار بیاید و از طرف دیگر رعایت اصول ایمنی و حفاظت را نمی‌کند.

۲ - آیا بازرسی کار مقصر است که بعلت عدم سرکشی و حضور، رعایت نکات ایمنی و حفاظت را چک نکرده و به کارفرما تذکر نداده است؟

۳ - آیا ماده ۹۲ قانون نظام صنفی مقصر است که اجازه ورود بازرسان تأمین اجتماعی را به کارگاه کوچک نمی‌­دهند؟

۴ - آیا شهرداری و آتش نشانی مقصرند که با اینکه میلیارد‌ها تومان برای آن خرج شده و ظاهراً ایستگاه‌ها و تجهیزات آن نشان از هزینه‌های گزاف می‌دهد آمادگی کافی برای امداد رسانی نداشته و تجهیزات آن قبلاً چک نشده و امداد با تأخیر انجام می‌شود.

۵ - آیا مردمی که ناظر این اتفاق بودند مقصرند که می‌توانستند با حداقل امکانات جلوی فوت کارگران را بگیرند ولی شاید اصلاً هیچکدام مهم نیست؟ چرا که جان انسان کم اهمیت شده، حداکثر مثل این اتفاق سالهاست در ایران برای کارگران رخ می‌دهد، شاید یک هفته یا بیشتر در صدر اخبار قرار می‌­گیرد ولی بعداً به فراموشی سپرده می‌شود و ما منتظر می‌مانیم تا اتفاق دیگری بیفتد.

مجلس ماده ۹۲ نظام صنفی را تصویب کرد که از حضور بازرسان تأمین اجتماعی در کارگاههای کوچک جلوگیری کند، امروز معلوم نیست که کارگران فوت شده اصلاً بیمه باشند یا نه، که اگر چنین است بخشی از دین این کارگران مظلوم زن که شاید نان آور خانواده هم باشند بر گردن نمایندگان مجلس است.

آیا وقت آن نرسیده که مجموعه مسئولان مرتبط با این حادثه و حوادثمشابه یکبار به شکل جدی مواخذه شوند که با وجود هزینه‌های فراوان چرا ما باید مرتباً شاهد اینگونه حوادثتلخ باشیم در این رابطه باید تشکلات کارگری عکس العمل نشان دهند و خواستار بازخواست و مجازات همه عوامل دست اندرکار باشند. ما امیدواریم این بار موضوع در کوتاه مدت به فراموشی سپرده نشود و شاهد عکس العمل متناسب دستگاههای مسئول، بخصوص قوه قضائیه باشیم.

اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری