آنها از تعطیلی ناگهانی مدارس خوشحال نمیشوند
امروز برای سومین روز پیاپی، مدارس تهران تعطیل است با این تفاوت که در چند روز گذشته، تعطیلی، تنها دانشآموزان مهدکودک، پیشدبستانی و دبستانها را در بر میگرفت اما امروز تمام مدارس تهران تعطیل هستند، به این امید که بچهها در خانه بمانند و از این آلودگی در امان باشند اما خیلیها معتقدند این تصمیم نهتنها راهحلی برای حفظ سلامت شهروندان محسوب نمیشود بلکه مشکلاتی هم برای بسیاری از خانوادهها ایجاد میکند.
به گزارش ایلنا، روزنامه «وقایع اتفاقیه» افزود: با این وجود، این تصمیم هنوز هم در دسترسترین راهحل محسوب میشود تا جایی که حتی قبل از شروع بحران آلودگی، مسئولان سازمان حفاظت محیطزیست اعلام میکردند ممکن است بتوانند وزارت آموزشوپرورش را قانع کنند تا در اوج آلودگیها، سه هفته تا یک ماه کامل، مدارس را تعطیل کند تا زمانی که بتوان کار مؤثری برای کاهش آلودگی هوا انجام داد.
وزیر آموزشوپرورش و سایر تصمیمگیران این حوزه، چندان روی خوشی به این پیشنهاد نشان ندادند اما به نظر میرسد، اوضاع قرار است به سمتی پیش برود که مدارس چند روز به مناسبت آلودگی هوا تعطیل شوند؛ آن هم بدون اینکه خانوادهها برای چنین وضعیتی آمادگی داشته باشند؛ موضوعی که بازتاب زیادی هم در شبکههای اجتماعی داشته و خیلی از پدر و مادرها با انتقاد از چنین تصمیمهایی، خواستار راهحلی دائمیتر و کمزحمتتر برای خانوادهها هستند.
ما را نادیده میگیرند
زینب که مادر یک پسر 10 ساله است، درباره تعطیلی مدارس بهدلیل آلودگی هوا میگوید: «قطعاً من دلم نمیخواهد بچهام در هوای آلوده نفس بکشد اما راهحل این مشکل، تعطیلکردن مدارس نیست. من بهعنوان یک مادر شاغل در صورت تعطیلبودن مدرسه فرزندم، با مشکل جدی روبهرو میشوم چون برای این تعطیلی برنامهریزی نکردهام. مگر ما چند روز مرخصی داریم که برای تکتک روزهایی که بچهمان در خانه میماند، در خانه بمانیم؟»
او ادامه میدهد: «امکان اینکه بچه بهتنهایی در خانه بماند، وجود ندارد؛ بنابراین باید او را به خانه یکی از اقوام ببرم که بههرحال در مسیر رفت و برگشت درست مانند زمانی که به مدرسه میروند، در معرض آلودگی هستند؛ بنابراین به نظر میرسد، مسئولان بنا را بر این گذاشتهاند که تمام مادران خانهدار هستند و در صورت در خانهبودن فرزندان، خیلی به همه خوش میگذرد درحالی که چنین نیست.»
مسعود هم که صاحب دختری پنج ساله است و مجبور میشود در روزهای اینچنینی دخترش را با خودش به محل کار ببرد، میگوید: «اگر خانوادهها امکان نگهداری از بچههایشان را در زمانهای کاری داشتند، دیگر آنها را به مهدکودک نمیبردند. کسی که بچهاش را در مهدکودک میگذارد، اگر مهد تعطیل باشد، باید او را با خودش به سر کار ببرد. محل کار من هم در شلوغترین و آلودهترین نقطه است اما چارهای ندارم. بماند که چه مشکلاتی بهدلیل همراه داشتن بچه در محل کار برایم به وجود میآورد.»
خیلی از خانوادهها هم نگران برنامههای درسی بچهها و روحیه آنها هستند. به اعتقاد آنها، وقفه افتادن بین برگزاری کلاسها و بههمخوردن برنامههای مدرسه به وضعیت تحصیلی بچهها لطمه میزند، آن هم در شرایطی که مدارس، آمادگی این تعطیلات را ندارند تا یک برنامه درسی مناسب برای این روزها به بچهها بدهند. با همه این حرفها، به نظر میرسد با اوضاع آلودگی هوا که به گفته هواشناسی تا پنجشنبه ادامه خواهد داشت، تنها واکنشی که از مسئولان سر خواهد زد، تعطیلکردن مدارس است.
مرگ 412 نفر در 23 روز
جلسه دیروز شورای شهر تهران همانطور که به نظر میرسید، بیشتر از هرچیز تأثیرگرفته از آلودگی هوا بود تا جایی که برخی از اعضای شورای شهر با ماسک وارد جلسه شدند؛ اتفاقی که سال گذشته در مجلس شورای اسلامی هم افتاد اما آنقدر کارساز نبود که امسال شاهد چنین حجمی از آلودگی در آسمان پایتخت نباشیم. دیروز یکی اعضای شورای شهر تهران، آماری تکاندهنده از تعداد مرگومیرها بر اثر آلودگی در چند روز گذشته ارائه داد.
حبیب کاشانی گفت: «412 شهروند تهرانی از اول تا 23 آبان جاری بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست دادهاند. در همین مدت، کودکان زیادی نیز دچار بیماری اوتیسم شدند که رنج مضاعفی را بر خانوادههای آنان تحمیل کرده است.» او برای اثبات حرفهایش، ادامه داد: «نهادهای نظارتی بهویژه قوه قضائیه باید با ارسال تیمهای نظارتی به سازمان بهشتزهرا(س)، نسبت به آگاهی از دلایل مرگومیر این تعداد از شهروندان کسب اطلاع کنند. من اهل سیاسیبازی نیستم اما مردم چه گناهی کردهاند؟ مقصر کیست؟ چرا دولت و شهرداری مسئولیتشان را قبول نمیکنند؟ متأسفانه آلودگی هوا فقط معطوف به تهران نیست و اکنون مردم غرب و جنوب کشور نیز از ریزگردها و آلودگی هوا دچار آسیب شدهاند و هیچ مسئولی هم حاضر نیست به تقصیر خود اقرار کند.»
بقیه اعضای شورای شهر هم نسبت به آلودگی هوا اعتراض و هرکدام به موضوعی اشاره کردند. اعضای اصلاحطلب شورای شهر، شهرداری را موظف به حل مشکل میدانستند و درعوض اعضای اصولگرا، دولت را هدف اعتراضهایشان قرار داده بودند. اقبال شاکری که با ماسک نمادین به جلسه دیروز آمده بود، تعطیلکردن مدارس برای کاهش آلودگی هوا را بیبرنامهترین اقدام عنوان کرد و گفت: «به نظر میرسد، بعضی از مسئولان ماسکهای آلودگی هوا را به جای آنکه به بینی بزنند، بر روی چشمانشان قرار دادهاند که خسارات روحی و سلامتی واردشده به مردم را نمیبینند. تهران به سختی نفس میکشد و آلودگی هوا به قصه تکراری و مشکل حلنشدنی این شهر بدل شده که این روزها خسارات روحی و جسمی سنگینی به شهروندان وارد میکند.»
محمد حقانی هم در تذکر پیش از دستور خود گفت: «من نمیخواهم در مورد آلودگی هوا صحبت کنم اما در پروژههای شهرداری، باید ضرورت و اولویت را نیز در نظر گرفت. من قبول دارم که بخش عمده هزینه اتوبوس و مترو را باید دولت بدهد و نداده است، شهرداری نیز باید در پروژههای شهری به بحث آلودگی هوا اولویت دهد.» محسن سرخو هم شهرداری را هدف گرفت و گفت: «شهردار تهران بارها اعلام کرده است که مسئولیت آلودگی هوا را به او بدهند؛ درحالیکه در برنامه پنجساله شهرداری، مسئولیتهایی برای شهرداری تهران در نظر گرفته شده که اگر به آنها عمل میشد، معضل آلودگی هوا در پایتخت به این حد نمیرسید. براساس برنامه پنجساله، شهرداری تهران باید تا پایان سال 94، 400 اتوبوس برقی به ناوگان اضافه میکرد.»
او افزود: باید تعداد اتوبوسهای عادی، به هفت هزار و 800 میرسید و همچنین باید هزار دستگاه اتوبوس نوسازی میشدند که شهرداری از این تبصرهها عقب است و جالب است، بدانید که قرار بوده نوسازی ناوگان مینیبوس نیز به اتمام برسد اما حتی تاکنون در دستور کار نیز قرار نگرفته است. براساس این برنامه، باید شهرداری پنج هزار فیلتر دوده روی اتوبوسها نصب میکرد که تاکنون تنها روی 9 دستگاه، آنهم به طور آزمایشی نصب کرده است. او گفت: باید شهرداری روی 15 هزار و 600 تاکسی کاتالیز نصب میکرد اما حالا تنها روی 6 هزار و 800 تاکسی آن را نصب کرده است.»
باتوجه به اینکه در روزهای آینده هم شاهد ادامه آلودگی هوا در تهران خواهیم بود، باید دید دیگر مسئولان چه واکنشهایی نشان خواهند داد اما به نظر نمیرسد این واکنشهای اغلب تکراری، بتواند دردی از زخم مهلک تهران را دوا کند.