تصاویر جدیدی که ناسا از حلقه‌های زحل منتشر کرد
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) تصاویر جدیدی از قمرهای سیاره زحل که بوسیله فضاپیمای «کاسینی» گرفته شده، منتشر کرد.
در این تصاویر حلقه‌های زحل به خاطر حضور یکی از قمرهای زحل موسوم به «پرومته» (Prometheus) در فضای پیرامون آن تغییر شکل داده‌اند.
در نگاه اول این قمر یک جسم فضایی و یا یک گلوله گرد و غبار به نظر می‌رسد اما این نقطه سفید رنگ کوچک، قمر می‌ماس است که قطر آن تنها ۵۳ مایل است. همانطور که در تصویر مشخص است میدان گرانشی آن سبب تغییر شکل حلقه‌های اطراف آن شده است.
این تصویر که در تاریخ ۱۳ مه گرفته شده، از زاویه ۱۳ درجه بالای حلقه‌های زحل گرفته شده است.
این تصویر از فاصله ۱۰۸۸ کیلومتری گرفته شده و مقیاس آن شش کیلومتر بر پیکسل است.
قمر کوچک دیگر زحل که در مجموعه تصاویر فضاپیمای «کاسینی» (Cassini) مشاهده می‌شود، «می‌ماس» نام دارد.
این قمر نیز در نقاط مختلفی سبب ایجاد ناهمگونی و تغییر شکل در حلقه‌های زحل شده است.
در تصویر کاسینی این قمر بسیار کوچک دیده می‌شود.
این تصویر در تاریخ ۲۷ مارس گرفته شده است که در این عکس فضاپیما، ارتفاعی در حدود ۹۹۳ هزار کیلومتر از سطح زحل داشته است.
قمر دیگری که کاسینی قبلا از آن تصویربرداری کرده است، «دفنیس» (Daphnis) نام دارد که هشت کیلومتر قطر دارد.
تصویر «دفنیس» از ارتفاع ۳۰ هزار کیلومتری آن گرفته شده است.
پیش از این کاسینی تصاویر زیادی از حلقه‌های زحل و خصوصا حلقه A منتشر کرد که در آن‌ها این تغییرات دیده نمی‌شد و این برای اولین بار است که این تغییرات ظاهری می‌تواند به دانشمندان اطلاعاتی درباره ساختار این قمر‌ها بدهد.
می‌ماس یک قمر طبیعی متعلق به زحل است که توسط ویلیام هرشل و در ۱۷ سپتامبر سال ۱۷۸۹ کشف شد.
می‌ماس کوچک‌ترین جرم شناخته‌شده سامانه خورشیدی است که شکل کروی دارد.
می‌ماس به طور عمده از یخ آب به همراه مقادیر پراکنده‌ای سنگ تشکیل شده است، و به همین دلیل با عنوان یک گلوله برفی بزرگ کثیف شناخته می‌شود. این قمر یک هم‌مدار هم دارد. قطر می‌ماس ۳۹۰ کیلومتر است و قطر هم مدارش ۱۰ کیلومتر است. این قمر گودال بزرگی به نام گودال هرشل دارد که جلب توجه می‌نماید.
نام دیگر این قمر زحل I است. در اولین نگاه به می‌ماس یک دهانه بزرگ آتشفشانی دیده می‌شود که قطر آن ۱۳۰ کیلومتر است و نام کاشف می‌ماس یعنی هرشل را بر آن گذاشته‌اند.
دیواره‌های این دهانه حدود ۵ کیلومتر ارتفاع دارند و عمیق‌ترین نقطه این دهانه حدود ۱۰ کیلومتر عمق دارد. در وسط این دهانه بزرگ قله‌ای دیده می‌شود که ارتفاع آن ۶ کیلومتر نسبت به کف دهانه است. بر روی این قمر دهانه‌های دیگری به قطر حدود ۴۰ کیلومتر نیز دیده می‌شود.
قمر می‌ماس یکی از نزدیک‌ترین قمر‌ها به سیاره زحل یا کیوان و همین‌طور کوچک‌ترین قمر این سیاره است. قطر آن از ۳۸۲ تا ۴۱۸ کیلومتر متغیر است. می‌ماس در بین حلقه‌های A و B کیوان قرار گرفته است. می‌ماس به دلیل اینکه عوارض زیادی دارد به قمر ترسناک معروف شده است.
دهانه هرشل که بزرگ‌ترین دهانه این قمر است یک دهانه برخوردی بوده که ممکن است بر اثر برخورد یک جرم آسمانی بوجود آمده باشد.
قطر این دهانه تقریباً یک سوم قطر قمر می‌ماس است. اینکه چنین ضربه عظیمی ناشی از برخورد با سطح این قمر کوچک موجب متلاشی شدن آن نشده پرسشی است که هنوز پاسخ قطعی برای آن پیدا نشده، ولی برخی از دانشمندان بر این باور هستند که می‌ماس دارای ساختاری از مواد یخی است و این باعث شده است که در برابر ضربه مهلکی که به آن وارد شده است دوام بیاورد.
منبع: ایسنا
