بازگشت استادان بازنشسته به دانشگاه‌ها از مطالبات جامعه دانشگاهی است

این فعال دانشجویی، بازگشت استادان بازنشسته به عرصه دانشگاهی را از مطالبات جدی جامعه دانشگاهی دانست و بیان کرد: بازگشت اساتید مجرب، عالم و کارآزموده که عموما از گرایش علوم انسانی بوده و به واسطه رویکردهای ویژه دولت آقای احمدی‌نژاد بازنشسته اجباری شده‌اند، مطالبه جدی در جامعه دانشگاهی کشور است.

زهرا عنایتی در گفت‌وگو با ایلنا، در خصوص عملکرد دولت یازدهم در حوزه دانشگاه‌ها، سرپرستی جعفر توفیقی را نقطه عطفی برای وزارت علوم دانست و اظهار داشت: تحولات بنیادی که در روزهای مسئولیت ایشان رخ داد شرایط را سمت وضع مطلوب هدایت کرد. هرچند روند مورد نظر قابل نقد است، اما جرقه‌ای برای باز شدن فضا و بازگشت نشاط اجتماعی به دانشگاه‌ها بود.

عضو سابق انجمن اسلامی دانشگاه تهران مدت زمان شروع کار دولت تدبیر و امید را برای نقد مناسب ندانست و ادامه داد: هنوز زمان زیادی نگذشته و توقع نمی‌رود که در این زمان اندک مطالبات دانشجویان تمام و کمال پاسخ داده شود. اما توجه به وضعیت دانشجویان ستاره‌دار و روی کار آمدن استادان برجسته دانشگاه در سمت‌های مدیریتی وزارت علوم و دانشگاه‌های معتبر کشور نقطه روشنی در حرکت به سمت شرایط مطلوب‌تر برای جنبش‌های دانشجویی است.

این فعال دانشجویی، بازگشت استادان بازنشسته به عرصه دانشگاهی را از مطالبات جدی جامعه دانشگاهی دانست و بیان کرد: بازگشت اساتید مجرب، عالم و کارآزموده که عموما از گرایش علوم انسانی بوده و به واسطه رویکردهای ویژه دولت آقای احمدی‌نژاد بازنشسته اجباری شده‌اند، یک مطالبه جدی در جامعه دانشگاهی کشور است.

عنایتی در خصوص فعالیت‌های زنان در عرصه دانشگاهی خاطرنشان کرد: با وجودی که فعالان دانشجویی زن چه پیش از انقلاب و چه بعد از آن، سهم قابل توجهی در به ثمر رساندن حرکت‌های دانشجویی داشته‌اند اما در سال‌های اخیر میزان فعالیت‌های آنان رو به کاهش بوده است. اگرچه کاهش اقبال به فعالیت های مدنی پدیده ای مسری بوده اما این مسئله بیش از مردان دامن‌گیر جامعه زنان بوده است.

وی ادامه داد: بخش اعظم این کاهش فعالیت را به فضای حاکم برفعالیت‌های دانشجویی برگردد. ساختار فعالیت‌های دانشجویی از حیثزمان، مکان و نوع آنها، غالب دختران دانشجو را از حضور در عرصه فعالیت‌های جدی اجتماعی دور می کند. با این حال در چند سال گذشته تلاش‌های جدی فعالان زن در دانشگاه برای به دست آوردن سهم خود از اثرگذاری و اثربخشی مسیر را برای نسل جدید دانشجویان باز کرده اما این فضای ایجاد شده زمانی تثبیت خواهد شد که برای بهره برداری از این پتانسیل فراهم شده و لازمه آن بسترسازی صحیح برای رشد و بالندگی تشکل های دانشجویی است.

عضو سابق شورای انجمن اسلامی دانشگاه تهران عدم وجود بسترهای لازم برای فعالیت‌های دانشجویی را یکی از عوامل موثر بر کاهش فعالیت‌های زنان در دانشگاه‌ها دانست و تصریح کرد: شجاعت و جسارت زنان برای ورود به این چنین فعالیت‌هایی اگرچه مهم است، اما تداوم و استمرار حرکت‌های دانشجویی نیازمند فضایی برای پرورش توانمندی‌های زنان و استفاده از این مهارت‌هاست. شاید یکی از دلایلی که امروزه در سطوح بالای سیاسی، اجتماعی و اجرایی حضور زنان بطور جدی پیگیری نمی‌شود، نبود بسترهایی است که در زمان لازم امکان ایجاد شرایطی برای تجربه‌اندوزی و آزمون و خطا باشد و تشکل‌ها و نهادهای دانشجویی بهترین فرصت برای آماده شدن زنان در محیطی امن برای ورود به عرصه جدی فعالیت پس از اتمام تحصیلات است.