بیانیه انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی و تهران در پی تشییع شهدای غواص

به گزارش ایلنا، در این بیانیه آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا

از میان مؤمنان مردانی‏‌اند که به آن‌چه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی از آن‌ها در همین انتظارند و هرگز عقیده خود را تبدیل نکردند « آیه۲۳ سوره‌احزاب»

حماسه هشت سال دفاع جانانه ایرانیان از استقلال و تمامیت ارضی کشور با گذشت سال‌ها از آغاز آتش‌بس میان دو دولت درگیر جنگ، هنوز به سان رویدادی جاری و زنده آبستن وقایعی است که هر یک از رشادت و ایثار ملتی مظلوم حکایت دارند. روزهای جنگ هشت ساله، چه آن‌ها که راوی شکست­‌های تلخ و هولناک‌اند و چه آنها که خبر از پیروزی و نصرت دارند، جملگی صبوری و مقاومت ملتی را فریاد می­‌زنند که در برابر هجمه­‌ ناجوانمردانه ائتلافی بین‌المللی علیه ندای حق‌خواهانه انقلاب مردم ایران، از جان و تن­ مایه گذاشتند تا عزت ملت و اسلام لگدمال چکمه­‌های بیگانگان نشود.

بی‌شک اگر پیوند عاشقانه آحاد مردم با نظام برآمده از خون و مجاهدت فرزندان‌شان نبود، امروز سرنوشت دیگری بر مرزهای این کشور رقم می­‌خورد. آینده شومی که تنها و تنها به واسطه وحدت عمیق و ریشه­‌دار دولت و ملت و فضل الهی (یدالله مع الجماعه) زیر برگه­‌های تاریخ رقم نخورد.

روزهای اخیر، خبر پیدا شدن 175 غواص شهید عملیات کربلای 4 که با وضعیتی غیرانسانی به شهادت رسیده‌اند، بار دیگر خاطرات تلخ روزگار خمپاره و خون را تداعی کرد.

کربلای 4 اما در خاطره جمعی ایرانیان یادآور خاطره غم‌انگیز مفقودان، شهدا و جانبازانی وسیع است که امروز این غواصان شهید گوشه‌ای از آن تراژدی بزرگ را نمایندگی می­‌کنند.

اما آن فرزندان رشید و دلاور ایران که به گونه‌ای سبعانه توسط دشمن بعثی به شهادت رسیدند، با اجساد مطهر خود پیام دیگری نیز به همراه آورده‌اند: پیام آنان همان پیام مظلومیت است که در واقعه کربلا از کوفه تا مدینه در گوش آنان که ندای حق را نشنیدند و کربلا را در کربلا تنها گذاشتند پیچیده بود. پیام این 175 تن شهید، پیام زیستن در کنار هم و مردن برای هم است.

پیام آن دست بستگان عزتی است که با دستان خالی و بسته می­‌توان از چنگال زورگویان ربود، پیام آن تنهایی که به اسارت مرده‌اند، پیام آزادی است. پیکرهای مطهر ایشان مظلومیت، عزت و آزادی را فریاد می­‌زنند و جز این چه معنایی می­‌توان برای آن کشتار غیرانسانی و شهادت روحانی متصور بود؟

تشییع پیکرهای پاک شهدای دفاع مقدس همواره محملی برای یادآوری روزگاران رشادت و اتحاد است. دست مایه قرار دادن این فرصت ناب برای مقاصدی سیاسی چیزی جز تهی کردن واقعه از معنای راستین خود نیست.

افسوس که عده‌ای بدون آینده­‌نگری از هر آنچه برای آحاد ملت ارزشمند است، وسیله­‌ای برای مقاصد سیاسی خود می­‌سازند. اصلاح رویکرد به سرمایه­‌هایی که در روزگار یگانگی دولت و ملت به دست آمده­‌اند و می­‌توانند برای بزنگاه­‌های دشوار این مرز و بوم همان یگانگی و اخوت را به بار آورند، حداقل‌هایی است که باید تمام ارکان نظام و جبهه‌های سیاسی بدان پایبند باشند.

«شهدا» متعلق به هیچ گروه و زمانه­‌ی ویژه‌ای نیستند. آن‌ها معنای زیست همدلانه در روزگاری نه چندان دور هستند. باشد که آن واقعیت‌ها را از معنای حقیقی خود دور نکنیم.

والسلام علیکم
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم‌پزشکی تهران