متن کامل گزارش فصلی آمانو درباره ایران

به گزارش ایلنا، این گزارش پس از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل و در حالی منتشر می‌شود که آژانس بار دیگر اعلام کرده ایران به مفاد برنامه اقدام مشترک (توافق ژنو) پایبند مانده است.

متن کامل این گزارش بدین شرح است:

۲۷ اوت ۲۰۱۵ میلادی
اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

• مدیر کل در تاریخ ۲ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی با جناب آقای حسن روحانی، رئیس جمهور ایران و جناب‌ آقای شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی برای پیشبرد کار در جهت حل و فصل همه موضوعات باقیمانده دیدار کرد.

• در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی مدیرکل و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نقشه راهی برای تبیین موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران (نقشه راه)، همچنان که در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ میلادی آمده است، را امضا کردند.

• کشورهای پنج بعلاوه یک (E۳/EU+۳) و ایران در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی درخصوص یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ‌ توافق کردند.

• شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی قطعنامه شماره ۲۲۳۱ را به تصویب رساند که در آن، از جمله، از «مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخواست نمود راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده درچارچوب برجام را برعهده گیرد.»

• ایران در تاریخ ۱۵ اوت ۲۰۱۵ میلادی، همانگونه که در نقشه راه توافق شده، توضیحات مکتوب خود را به همراه اسناد مربوطه درخصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال به آژانس ارائه نمود.

• شورای حکام درتاریخ ۲۵ اوت ۲۰۱۵ میلادی، از جمله، به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران مندرج در برجام را منوط به در اختیار داشتن منابع مالی و سازگار با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس، اجرا کند.

•‌آژانس به فعالیت نظارت و راستی آزمائی در ارتباط به اقدامات مرتبط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) ادامه داده است.

A. مقـــــــــــــــــــــــدمه

۱. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه سلاحهای هسته‌ای و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است.

این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری (چارچوب برای همکاری) و نقشه راهی برای تبیین موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران (نقشه راه)؛ برنامه اقدام مشترک آنگونه که مجددا تمدید شده، برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)؛ و قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت (۲۰۱۵) است.

۲. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام آور هستند.

۳. این گزارش به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/۲۰۱۵/۳۴) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می‌پردازد.

B. تحولات اخیر

B. ۱ شفاف سازی مسائل حل نشده

۴. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/۲۰۱۱/۶۹) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آن‌ها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفت‌وگوهای خود شدت بخشند.

شورا در قطعنامه سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/۲۰۱۲/۵۰) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

۵. همانگونه که قبلا گزارش شد، ‌ در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ آژانس و ایران یک بیانیه مشترک راجع به چارچوبی برای همکاری (GOV/INF/۲۰۱۳/۱۴) امضاء کردند. در چارچوبی برای همکاری ایران و آژانس توافق کردند در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمائی برعهده گرفته شده از سوی آژانس بمنظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال همکاری بیشتری نموده و چنین فعالیتهایی را بصورت گام به گام به پیش ببرند. اقدامات عملی مورد توافق در رابطه با چارچوبی برای همکاری در خلال نوامبر ۲۰۱۳ تا می ‌۲۰۱۴ میلادی در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند. از زمان گزارش قبلی مدیرکل جلسات بیشتری در ارتباط با این اقدامات عملی برگزار نشده است.

۶. مدیرکل در تاریخ ۲ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی با جناب‌ آقای حسن روحانی، رئیس جمهور ایران و جناب آقای علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی برای پیشبرد کار در جهت حل و فصل همه موضوعات باقیمانده راجع به برنامه هسته‌ای ایران، شامل تبیین ابعاد نظامی احتمالی دیدار کرد.

۷. در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی مدیرکل و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نقشه راهی را برای تبیین موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران (نقشه راه)، همچنانکه در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ میلادی آمده است (GOV/۲۰۱۱/۶۵)، در وین امضا کردند. نقشه راه فعالیتهای لازم متخذه در چارچوبی برای همکاری را به منظور شتاب بخشیدن و تقویت همکاری و گفت‌وگو میان آژانس و ایران با هدف حل و فصل همه موضوعات باقیمانده گذشته و حال که تاکنون میان آژانس و ایران حل نشده‌اند را تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی، شناسائی می‌کند. (نقشه راه در ضمیمه شماره ۲ آورده شده است.)

۸. همچنانکه در نقشه راه توافق شد، در تاریخ ۱۵ اوت۲۰۱۵ میلادی، ایران توضیحات مکتوب خود را به همراه اسناد مربوطه درخصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال به آژانس ارائه کرد. آژانس در حال بررسی این اطلاعات است.

B. ۲ برنامه اقدام مشترک

۹. همانگونه که قبلا گزارش شد، در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳، یک برنامه اقدام مشترک (JPA) میان چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا (E۳+۳) و ایران مورد توافق قرار گرفت. برنامه اقدام مشترک از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ میلادی ابتدا برای مدت ۶ ماه اجرائی شد.

همانگونه که از سوی کشورهای پنج بعلاوه یک و ایران درخواست گردیده و مورد تایید شورای حکام قرار گرفت (منوط به در اختیار داشتن منابع مالی) آژانس فعالیتهای لازم نظارت و راستی آزمائی مرتبط هسته‌ای درخصوص برنامه اقدام مشترک را شامل فعالیتهای اضافه بر آنچه که متعاقب موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه‌های ذیربط شورای حکام و شورای امنیت انجام می‌دهد را عهده دار شد.

در تاریخ ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴ میلادی، برنامه اقدام مشترک تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ زمانی که مجددا «تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ تمدید شد، تمدید گردید، کشورهای پنج بعلاوه یک و ایران از آژانس خواستند تا فعالیتهای لازم نظارت و راستی آزمائی مرتبط هسته‌ای در ایران درچارچوب برنامه اقدام مشترک را تا مکاتبه بعدی برعهده گیرد.

۱۰. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس به انجام فعالیتهای نظارت و راستی آزمائی مرتبط هسته‌ای در ایران درچارچوب برنامه اقدام مشترک ادامه داده است. این فعالیتهای مرتبط با برنامه اقدام مشترک توسط کمک‌های مالی داوطلبانه ارائه شده از سوی کشورهای عضو تامین مالی شده است. دبیرخانه برآورد می‌کند که این منابع مالی تا پایان سپتامبر ۲۰۱۵ میلادی مستهلک شده و روشن ساخته است که کمک‌های داوطلبانه اضافی برای تامین منابع فعالیتهای مرتبط با برنامه اقدام مشترک آژانس مورد نیاز است.

B. ۳ برنامه جامع اقدام مشترک

۱۱. در تاریخ ۱۴ ژوئیه۲۰۱۵ میلادی، کشورهای پنج بعلاوه یک و ایران درخصوص یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) توافق کردند.

برجام از جمله بیان می‌دارد که این (برنامه) بر مبنای اجرای برنامه اقدام مشترک» بنا شده «و اینکه» اجرای کامل این برجام ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران را تضمین می‌کند.

مدیرکل از بیان این مطلب که این (توافق) فعالیت راستی آزمائی بیشتر آژانس در ایران را تسهیل می‌کند، استقبال کرد. وی اعضای آژانس را مطلع کرد که از آژانس خواسته می‌شود اقدامات مرتبط هسته‌ای مندرج در توافق را نظارت و راستی آزمائی کند و اینکه وی راجع به این درخواست و نحوه تامین منابع مالی لازم برای آژانس به شورای حکام گزارش داده و مشورت می‌کند.

B. ۴ قطعنامه شماره ۲۲۳۱ شورای امنیت

۱۲. در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) را به تصویب رساند که در آن از جمله از مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخواست کرد راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده درچارچوب برجام را برعهده گیرد؛ تاکید کرد که ایران می‌بایست همچنانکه آژانس می‌خواهد بطور کامل همکاری کند تا قادر به حل و فصل همه مسائل باقیمانده که در گزارشهای آژانس شناسائی شده‌اند باشد و درخواست کرد که آژانس و کمیسیون مشترک همانگونه که در برجام مشخص شده بطور مناسب مشورت و تبادل اطلاعات کنند.

B. ۵ نشست شورای حکام مورخ ۲۵ اوت۲۰۱۵ میلادی

۱۳. در تاریخ ۲۵ اوت۲۰۱۵ میلادی، شورای حکام گزارش مدیرکل درخصوص» راستی آزمائی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت (GOV/۲۰۱۵/۵۳ and Corr. ۱) را مورد توجه قرار داده و به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران هماهگونه که در برجام پیش بینی شده را برای کل دوره تعهدات یادشده در پرتو قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت سازمان ملل، منوط به در اختیار داشتن منابع مالی و منطبق با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس، اجرا کرده و بر همین اساس گزارش کند و اجازه داد که آژانس با کمیسیون مشترک همچنانکه در گزارش آمده مشورت و تبادل اطلاعات کند.

مدیرکل در سخنرانی آغازین خود در شورای حکام اعلام داشت همانگونه که در برجام بیان شده است، همه مفاد توافق یک ترتیبات خاص بشمار رفته و سابقه‌ای ایجاد نمی‌کند.

C - تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه ایران

۱۴. ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود ۱۸ تاسیسات هسته‌ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته‌ای به طور معمول در آنجا استفاده می‌شود (LOFs) به آژانس اعلام کرده است (پیوست ۳). با وجودی که بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می‌شود، همانطور که در ذیل نشان داده می‌شود، خلاف قطعنامه‌های مربوط شورای حکام و شورای امنیت است، مع ذلک آژانس به راستی‏آزمایی عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات (LOFs) ادامه می‌دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

۱۵. ایران فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی خود را در تأسیسات اعلام شده ذیل برخلاف الزامات قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت که خواهان تعلیق کلیه چنین فعالیت‌هایی هستند، ادامه می‌دهد. با این حال از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، ایران UF۶ غنی شده بالا‌تر از ۵ درصد U-۲۳۵ را تولید نکرده و تمام ذخایر UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ ایران یا از طریق رقیق سازی یا تبدیل به اکسید اورانیوم، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است (پیوست ۴ را ببینید).

تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

۱۶. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF۶ تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای‌اش می‌باشد. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

•  ۱۵۶۵۱.۴ کیلوگرم (۷۱۴.۷+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ که ۷۸۴۵.۴ کیلوگرم (۸۶۹.۳ - کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتر شده‌اند (پیوست ۴ را ببینید).

D.  نطنز

۱۷. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ است که اولین بار در سال ۲۰۰۷ راه اندازی شد.

این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل ۱۸ آبشار است که در مجموع حدود ۲۵۰۰۰ سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار را شامل می‌شود.

در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-۲m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-۱ می‌باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز اطلاعات طراحی مربوط به ساخت سالن تولید B را ارائه نکرده است. آژانس به راستی آزمایی خود برای اطمینان از عدم وجود سانتریفیوژ در سالن B ادامه می‌دهد.

۱۸. در واحدی که در بردارنده سانتریفوژهای IR-۲m است، تا ۲۲ اوت ۲۰۱۵ وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: شش آبشار سانتریفیوژهای IR-۲m به طور کامل نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشار‌ها با UF۶ طبیعی خوراک دهی نشده بودند، و کار نصب مقدماتی ۱۲ آبشار دیگر با سانتریفیوژ هایIR-۲m در این واحد تکمیل شده بود.

۱۹. تا تاریخ ۲۲ اوت ۲۰۱۵ در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-۱ وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: ۹۰ آبشار به طور کامل نصب شده بود که ۵۴ آبشار با UF۶ طبیعی خوراک دهی می‌شد.‌‌ همان طور که قبلاً گزارش شد، کار نصب مقدماتی ۳۶ آبشار با سانتریفیوژ هایIR-۱ در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

۲۰. ایران تا تاریخ ۷ اوت ۲۰۱۵ میزان ۱۷۲۳۷۵ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به آبشارهای FEP از زمان شروع تولید در فوریه ۲۰۰۷ خوراک دهی کرده بود و در مجموع ۱۵۰۵۶ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا میزان ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید کرد.

۲۱. تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴، ایران ۴۱۱۸ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۲ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به اورانیوم طبیعی رقیق سازی کرده بود.

۲۲. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیتهای راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات‌‌ همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل کرده است.

۲۳. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می‌شود که یکی برای تولید UF۶غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (آبشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲، ۳، ۴ و ۵) تعیین شده است.

۲۴. محوطه تولید:‌‌ همان طور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد، از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران خوراک دهی به آبشارهای ۱ و ۶ با UF۶ با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرده و در عوض آبشار‌ها را با UF۶ طبیعی خوراک دهی می‌کند. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای ۱ و ۶ را به صورت به هم متصل به کار نیانداخته است.

۲۵. بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۷ اوت ۲۰۱۵، ایران ۱۴۲۵. ۲ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و در مجموع ۱۳۵. ۲ کیلوگرم UF۶ با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ تولید نمود.

۲۶. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۵ به آژانس، نیت خود برای انجام یک آزمایش مشتمل بر تزریق اورانیوم تضعیف شده به یکی از آبشارهای ۱ یا ۶ را به اطلاع آژانس رساند. در تاریخ ۲۲ اوت ۲۰۱۵ آژانس تایید کرد که ایران خوراک دهی به آبشار ۶ با UF۶ تضعیف شده را آغاز کرده و اینکه آبشار ۱ تحت خلاء قرار دارد.

۲۷. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF۶طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-۶s به عنوان ماشین‌های مجزا و به سانتریفیوژهایIR-۱، IR-۲m، IR-۴ و IR-۶، بعضی اوقات به ماشین‌های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه‌های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تایید کرده است که یک سانتریفیوژ IR-۵ و یک پیش نمونه سانتریفیوژIR-۸ در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال است.

۲۸. بین ۱۸ مه ۲۰۱۵ و ۱۷ اوت ۲۰۱۵، تقریباً در مجموع ۴۳۲.۲کیلوگرم UF۶ طبیعی به سانتریفیوژ‌های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است، اما به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده‌اند، هیچ اورانیوم با غنای پایینی کنار گذاشته نشده است.

۲۹. براساس نتایج آنالیز نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D. ۲. فوردو

۳۲. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو: کارخانه غنی سازی سوخت فوردو یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ است. این تاسیسات که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که ۲۹۷۶ سانتریفیوژ را در ۱۶ آبشار در بر می‌گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند. همه سانتریفیوژهایی که نصب شده ‏اند از نوع ماشینهای IR-۱ هستند.

۳۱.‌‌ همان طور که قبلا گزارش شد، از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آن‌ها با UF۶ طبیعی کرده است. ایران در‌‌ همان دوره زمانی این آبشار‌ها را به نحوی که به هم متصل شده باشند، به کار نگرفته است. تا تاریخ ۲۳ اوت ۲۰۱۵، هیچ یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو (FFEP) با UF۶ خوراک دهی نشده بودند.

۳۲. به عنوان نتیجه انجام یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی توسط آژانس در FFEP در حد بازه زمانی ۲۴ ژانویه و ۸ فوریه ۲۰۱۵، آژانس تایید کرد که در چارچوب عدم یقین‌های محاسباتی معمول مرتبط با چنین تأسیساتی، موجودی مواد هسته‌ای به میزان اعلام شده توسط ایران در تاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵ است.

۳۳. ایران بین تاریخ‌های ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۸ اوت ۲۰۱۵ مقدار ۳۶۸۰.۲ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرده و مجموع ۳۴۴.۶ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید کرد.

۳۴. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات‌‌ همانگونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت کرده است.

D. ۳- سایر فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی

۳۵. ایران به تأمین دسترسی مدیریت شده منظم آژانس به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات انبار کالا ادامه می‌دهد. چنین دسترسی‌، به همراه اطلاعات مورد توافق متقابل مربوط به آن، همچنین در پی یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چهارچوب همکاری (ضمیمه ۱ را ببینید) توسط ایران تأمین شد. به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین موجودی قطعات روتور سانتریفیوژ که قرار است جایگزین سانتریفیوژهای خراب شوند را برای آژانس تأمین کرد.

آژانس اطلاعات تأمین‌شده توسط ایران را تجزیه و تحلیل و طبق درخواست، اطلاعات تکمیلی اضافی دریافت کرده است. بر اساس تجزیه و تحلیل کلیه اطلاعات تأمین شده توسط ایران، و نیز طبق دسترسی مدیریت شده و دیگر فعالیت‌های راستی آزمایی انجام شده توسط آژانس، آژانس می‌تواند تایید کند که از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، تولید و مونتاژ روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای خراب سازگار است.

E. فعالیت‌های بازفرآوری

۳۶. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است فعالیت‌های بازفرآوری خود شامل تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد. همانگونه که قبلاً گزارش شده، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران در مراحل مربوط به فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت یک تأسیسات قادر به بازفرآوری مشغول نخواهد شد.» ایران در نامه‌ای به آژانس به تاریخ ۲۷ اوت۲۰۱۴ خاطرنشان ساخته‌است که «این اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.

۳۷. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۵ یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۵ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در تاسیسات MIX انجام داد.

آژانس می‌تواند تایید کند که هیچ‌گونه فعالیت جاری مرتبط با بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، وجود ندارد.

F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین

۳۸. ایران ملزم است متعاقب (تصویب) قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را به حالت تعلیق درآورد. ایران از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، نه هیچ‌گونه قطعات اصلی در رآکتور IR-۴۰ نصب کرده و نه مجموعه‌های سوخت هسته‌ای برای رآکتور IR-۴۰ در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده‌ است.

۳۹. رآکتور IR-۴۰: رآکتور IR-۴۰ که تحت پادمان آژانس قرار دارد، یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین ۴۰ مگاواتی است که برای گنجایش ۱۵۰ مجموعه سوخت حاوی اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ طراحی شده است.

۴۰. آژانس در تاریخ ۱۷ اوت ۲۰۱۵ میلادی یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در رآکتور IR-۴۰ انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ‌ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده‌اند.‌‌ همان گونه که قبلاً گزارش شده است، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در ماه اوت ۲۰۱۴ یک رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-۴۰ را با آژانس نهایی کرد.

۴۱. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تأسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید ۱۶ تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

۴۲. همان‌گونه که قبلاً گزارش شد، اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طول دوره دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دو طرف را به آژانس ارائه داد.

علاوه بر آن، دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه ۲۰۱۴، آژانس را قادر ساخت تا مشخصات آب سنگین را تعیین کنند.

G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

۴۳. ایران در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان شماری از فعالیت‌ها را به شرح ذیل انجام می‌دهد که با تعهدات آن دایر بر تعلیق کل فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی و طرح‌های مرتبط با آب سنگین مغایرت دارد، هر چند که تأسیسات مزبور تحت پادمان آژانس قرار دارند.

۴۴. ایران از زمان شروع تبدیل و تولید سوخت در تأسیسات اعلام شده خود، از جمله اقدامات زیر را معمول داشته است:

- ۵۵۰ تن UF۶طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که ۱۸۵ تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است.

- ۱۳.۸ تن اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که ۱۳.۲ تن آن به کارخانه تولید سوخت (FMP) انتقال یافته است.

- ۶۳۳۴ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به EUPP منتقل کرده است. علاوه بر آن، ۶۵۶۰ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ از کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) به EUPP انتقال یافته است.

- ۴۳۰۴ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تزریق کرده است.

- ۵۳ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۳. ۳۴ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO۲ تولید نموده است.

-  ۳۳۷.۲ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای۲۰% اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و ۱۶۲.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید کرده است.

-  ۱۲۱.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) برای ساخت اقلام سوختی جهت رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) مورد استفاده قرار داده است.

۴۵. تأسیسات تبدیل اورانیوم: تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تأسیساتی تبدیلی برای تولید هم UF۶ طبیعی و هم UO۲ طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. طبق برنامه‌ریزی انجام شده تأسیسات تبدیل اورانیوم همچنین UF۴ را از UF۶ ضعیف شده، و قالبهای فلزی اورانیوم را از UF۴ طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

۴۶. از ژانویه ۲۰۱۴، ایران نه اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ را از طریق تبدیل UOC‌ در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید کرده است و نه هر گونه اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ را از تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) به کارخانه تولید سوخت (FMP) منتقل کرده است.

۴۷.‌‌ همانگونه که قبلاً گزارش شد، ایران در حال اجرای فعالیتهای تحقیق و توسعه در UCF بر روی بازیافت اورانیم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت‌های تبدیل در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) می‌باشد. آژانس در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۵ مشاهده نمود که بازیابی اورانیوم از چنین پسماند مایعی در جریان است.

۴۸. مابین ۱۳ و ۱۷ ژوئن، آژانس یک PIV در UCF به منظور راستی آزمایی موجودی اعلام شده توسط ایران در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۵ انجام داد. نتایج PIV در حال ارزیابی توسط آژانس است.

۴۹. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): EUPP تاسیساتی برای تبدیل UF۶ غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم U-۲۳۵ به پودر UO۲ است. همان‌گونه که قبلاً گزارش شده‌است، ایران در می‌۲۰۱۴ فعالیت این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی آغاز کرد.

به عنوان بخشی از این فعالیت، ایران تا تاریخ ۱۷ اوت ۲۰۱۵ میلادی در مجموع ۶۳۱۹ کیلوگرم UF۶ طبیعی را به فرآیند تبدیل تزریق کرده و ۱۸۲۸.۸کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO۲) را تولید کرده است.

از زمان شروع فعالیت این کارخانه در جولای ۲۰۱۴، و تا ۱۷ اوت ۲۰۱۵ ایران ۴۳۰۴ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۵% اورانیومU-۲۳۵ را برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO۲) به فرآیند تبدیل تزریق کرده است.

۵۰. آژانس بین تاریخ ۴ و ۶ آوریل ۲۰۱۵ یک راستی‎‏آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) را در کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) انجام داد که نتایج آن اکنون توسط آژانس در دست ارزیابی است.

۵۱. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هسته‌ای تولید می‌کند (پیوست ۴)

۵۲. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲۱ فوریه ۲۰۱۵ آژانس را از قصد خود برای انجام یک» آزمایش رسوب پذیری نمونه پودر UO۲ «(غنی شده و طبیعی) به شکل» قرص‌های UO۲ نمونه VVER «که به همین منظور آن‌ها را تولید می‌کند به آگاهی آژانس رساند. آژانس در تاریخ ۱۷ اوت ۲۰۱۵ راستی آزمایی نمود که تولید نمونه‌های قرص‌های دی اکسید اورانیوم (UO۲) نوع LEU VVER در حال انجام است.

۵۳. آژانس در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۵ یک بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید کرد که ایران به توقف تولید مجموعه‌های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی (UO۲) برای رآکتور IR-۴۰ ادامه داده و اینکه همه مجموعه‌های سوختی که قبلاً تولید شده‌ بودند در کارخانه تولید سوخت (FMP) باقی مانده‌اند.

۵۴. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ را به U۳O۸ تبدیل و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U۳O۸ را تولید می‌کند (پیوست ۴ را ملاحظه نمایید).

۵۵.‌‌ همانگونه که قبلاً گزارش شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ اعلام کرد که «در خلال مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می‌دارد که هیچگونه خط بازتبدیل برای بازتبدیل اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ به UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ وجود ندارد.»

ایران در نامه‌ای به آژانس به تاریخ ۲۷‌ اوت۲۰۱۴ خاطرنشان کرد که این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس مابین ۱۵ و ۱۹ اوت ۲۰۱۵ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) از کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) ‌ انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآوری در کارخانه برای بازتبدیل اکسید اورانیوم به UF۶ وجود ندارد.

۵۶.‌‌ همانگونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در مجموع میزان ۳۳۷.۲ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵، (۲۲۷.۶ کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP) تزریق نموده است. ایران تا تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۵ مقدار ۱۶۲.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸ تولید و پسماندهای جامد و مایع حاوی ۵۵.۴ کیلوگرم اورانیوم ایجاد کرده‌است.

باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است. ایران از مقدار ۱۶۲.۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U۳O۸، ایران ۱۲۱.۸ کیلوگرم آن را برای ساخت اقلام سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) مورد استفاده قرار داده و ۳۱ کیلو گرم پسماند تولید نموده است.

۵۷. آژانس در تاریخ ۱۶ اوت ۲۰۱۵ مشاهده نمود که خطوط فرآیند بازیابی اورانیوم از پسماندهای جامد و مایع عملیات خود در کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP) را هنوز شروع نکرده‌اند و اینکه ایران به فعالیت‌های تحقیق و توسعه مربوط به بازیابی اورانیوم از پسماند جامد ادامه داده‌است.

۵۸. آژانس تایید نموده است که ایران تا تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۵ یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و ۳۷ مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تولید کرده است. تعداد ۳۰ مورد از این مجموعه‌های سوخت شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) ‌انتقال یافته است.

H. ابعاد نظامی احتمالی

۵۹. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد را مشخص نموده‌اند. آژانس کما کان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته‌ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده‌اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته‌ای برای موشک، نگران باقی مانده است.

ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آن‌ها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران را بالا می‌برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایت‌ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس است.

۶۰. ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه نمود که نشان می‌داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می‌دهد.

۶۱. در فوریه ۲۰۱۲، ایران نگرانی‌های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه از نظر ایران بر پایه ادعاهای بی‌اساس هستند، رد کرده و در اوت ۲۰۱۴ ایران اعلام نمود که بیشتر موضوعات «در ضمیمه GOV/۲۰۱۱/۶۵» فقط ادعاهایی هستند که ارزش بررسی ندارند.

۶۲. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند ۷) ‌ در ۱۴ جولای ۲۰۱۵ آژانس و ایران بر روی یک نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات باقی مانده گذشته و حال در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران همانطور که در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) آورده شده به توافق رسیدند. همانگونه که در نقشه راه موافقت شد در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ ایران توضیحات خود را بصورت مکتوب و در رابطه با اسناد مربوط به موضوعات باقی مانده گذشته و حال ارائه نمود. آژانس در حال مرور این اطلاعات است.

۶۳. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس از طریق تصاویر ماهواره‌ای در محل مشخصی از سایت پارچین وجود وسایل، تجهیزات و مواد ساختمانی احتمالی را مشاهده کرد. بعلاوه ظاهرا یک توسعه کوچک بر روی یکی از ساختمانهای موجود انجام شده است. همانگونه که قبلا گزارش شده، فعالیتهایی که در این محل از فوریه ۲۰۱۲ صورت پذیرفته است احتمالا توانائی آژانس برای انجام راستی آزمائی موثر را تضعیف کرده است. اجرای کامل و به موقع بخشهای مرتبط با نقشه راه برای شفاف سازی موضوعات مربوط به این محل در پارچین ضروری است.

. I اطلاعات طراحی

۶۴. بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه‌های ذیربط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی ۳.۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی را اجرا نماید. بر اساس JCPOA ایران موافقت نموده تا آژانس را مطلع نماید که ایران کد اصلاحی ۳.۱ را تا زمانی که موافقت نامه پادمان اجرایی است اجرا کند.

 

-J پروتکل الحاقی

۶۵. بر اساس مفاد موافتنامه پادمان‌ها و قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت ایران ملزم به اجرای پروتکل الحاقی می‌باشد. بر اساس JCPOA ایران آژانس را از بکار گیری موقت پروتکل الحاقی روی موافقت نامه پادمان‌ها طبق بند (b) ۱۷ از پروتکل الحاقی تا زمان اجرایی شدن آن مطلع نموده و متعاقبا پیگیر تصویب و اجرایی کردن آن مطابق با قوانین مرتبط ریاست جمهوری و مجلس است.

۶۶. اجرای پروتکل الحاقی توسط ایران یک پیش نیاز ضروری برای آژانس می‌باشد تا بتواند به یک موقعیتی برسد که تضمین معتبری در باره عدم وجود مواد و فعالیتهای اعلام نشده در ایران ارائه کند.

K. سایر موضوعات

۶۷. درتاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۵ میلادی، آژانس تایید کرد که ۲۱ مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار دارد. در‌‌ همان تاریخ آژانس مشاهده کرد که مجموعه سوخت مدل آزمایشی کوچک IR-۴۰ (Mini IR-۴۰ prototype‌) در استخر ذخیره قرار داشت.

۶۸. تا تاریخ ۱۹ اوت ۲۰۱۵ میلادی، آژانس تایید نمود که یک صفحه سوخت (مانند آنچه در گزارشات قبلی مدیرکل اشاره شده) شامل ترکیبی از U۳O۸ (تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ غنی شده) و آلومینیم، در تاسیسات مولیبدن، ید و زینون (MIX) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت (FPFP) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ‌های مولیبدن ۹۹، زنون ۱۳۳ و ید ۱۳۲ (۹۹MO ۱۳۳Xe و ۱۳۲I (مورد استفاده قرار گرفته است.

۶۹. در تاریخ‌های ۱۱ و ۱۲ جولای ۲۰۱۵ میلادی، آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) ‌ در نیروگاه برق اتمی بوشهر انجام داد که در آن زمان رآکتور با توان صد درصد اسمی خود در حال کار بود.

L. خلاصه:

۷۰. درحالی که آژانس به فعالیت‌های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته‌ای اعلام شده در تاسیسات هسته‌ای و مکان‌های خارج از تاسیسات هسته‌ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می‌دهد، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد، و بنا بر این نمی‌تواند نتیجه گیری کند که تمامی مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح آمیز هستند.

۷۱. در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی مدیرکل و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران یک نقشه راه با هدف حل و فصل همه موضوعات باقیمانده گذشته و حال تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی به امضاء رساندند.

۷۲. در‌‌ همان تاریخ کشورهای پنج بعلاوه یک و ایران درخصوص برجام به توافق رسیدند، و در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵ شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) را تصویب رساند که از جمله از مدیرکل خواست راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده درچارچوب برجام را برعهده گیرد.

۷۳. شورای حکام درتاریخ ۲۵ اوت ۲۰۱۵ میلادی، از جمله، به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران مندرج در برجام را، منوط به در اختیار داشتن منابع مالی و سازگار با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس، اجراء کند.

۷۴. ایران توضیحات مکتوب خود را به همراه اسناد مربوطه درخصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال به آژانس ارائه کرده است. آژانس در حال بررسی این اطلاعات می‌باشد. مدیرکل ارزیابی نهائی خود درخصوص حل و فصل موضوعات باقیمانده گذشته و حال را، جهت اقدام از سوی شورای حکام، تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ میلادی ارائه خواهد کرد.

۷۵. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) به ترتیبی که تمدید شده، ادامه می‌دهد.

۷۶. مدیرکل به گزارش دهی به طور مقتضی ادامه خواهد داد