ویتوریو استرارو:
راهی که یک هنرمند میرود معمولا راهی است که به تنهایی میرود
مجدی مجیدی درباره استرارو گفت: درباره معرفت وشان درونی او حرف زدن سخت است؛ او در واقع او یک فیلسوف و شاعر است و بزرگ منشی او در این پروژه همراه ما بود.
ایلنا: بخشی از مراسم اختتامیه بخش بین الملل سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر به تقدیر از ویتریو استرارو اختصاص داشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا مجید مجیدی کارگردان «محمد(ص)» پیش از اهدای جایزه ویتوریو استورارو گفت: صحبت کردن درباره ویتوریو کار سختی است نه به این جهت که افتخارات بزرگی به دست آورده و جایزههای رنگارنگی در کلکسیون خود دارد، بلکه درباره معرفت وشان درونی او حرف زدن سخت است؛ او در واقع او یک فیلسوف و شاعر است و بزرگ منشی او در این پروژه همراه ما بود.
مجیدی همچنین درباره پروسه همکاری با این فیلمبردار توضیح داد: «وقتی کارهای او را دنبال کردم دیدم که شاید تنها کسی که بتواند این پروژه را انجام دهد او باشد. بعد فکر کردیم که او را از کجا پیدا کنیم و مساله بعدی این بود کسی که متعلق به فرهنگ دیگر است چگونه میتوان با فرهنگ ما تطبیق داد.»
او ادامه داد: «برای پیدا کردن او از طریق آژانس پیگیری کردیم؛ او بعد از یک هفته رزومه خود را فرستاده که این از ادب، معرفت وشخصیت او بود. بلافاصله جواب دادم و گفتم که خوشحال میشوم که شما در این پروژه باشید؛ فردای آن روز ایمیلی دریافت کردم که اول آن نام الله بود. با او ملاقاتت کردم و درباره مسایل مختلف حرف زدیم. ویتورو گفت فکر کن که من دعوت شدهام، گفتم همه ما دعوت شدهایم ولی دوست دارم بدانم کارت دعوت شما چطور به دستتان رسید.»
استررو نیز بعد از دریافت تابلو خط به زبان ایتالیایی صحبت کرد و گفت: معذرت میخواهم که بعد از دو سال هنوز فارسی یاد نگرفتهام.
او همچنین درباره اینکه چگونه به پروژه فیلم محمد(ص) وارد شده است، گفت: «در زندگی وقتی یک چیزی را عمیقا آروز میکنید، آن را به دست میآورید. سه سال پیش برای پروژه یک فیلم در الجزایر بودم؛ فکر کردم که باید با فرهنگ آنجا آشنا شوم. کتابهایی خریدم که درباره اسلام و حضرت محمد(ص) بود؛ نیاز داشتم که آنها را به تصویر دربیاورم.»
او یادآور شد: «ممکن است باور نکنید، کتابهایم که تمام شد؛ کامپیوترم پیغام داد که ایمیلی آمده و از من به این پروژه دعوت شده است. این بهترین چیزی بود میشد که در آن لحظه آرزو کرد. وقتی این تقاضا از من شد؛ حاضر بودم حتی پیشتر هم این کار را بکنم.»
این فیلمبردار تاکید کرد: «معمولا در سن سال من وقتی جایزهای میگیرند؛ برای کارهای انجام شده است، اما این جایزه راه مرا باز میکند. راهی که یک هنرمند میرود معمولا راهی است که به تنهایی میرود، ولی کار فیلمبرداری به تنهایی نمیشود.»
وی در پایان اظهار امیدواری کرد جوانانی که در این چند سال با او همکاری کردند این راه را ادامه دهند و با نور به آشنایی بیشتری برسند.