برای بررسی کارنامه کاری یک بازیگر باید بعد از پایان عمر هنری او نظر داد

بهرام رادان با فیلم‌‌‌‌‌های «حکایت عاشقی» و «عصر یخبندان» و دو نقش متفاوت از یکدیگر در سی و سومین جشنواره فیلم فجر امسال ظاهر شد. شخصیت علی در گیرودار عکاسی از وقایع حلبچه عاشق دختری کرد به نام چیمن می‌شود و پایبند به اخلاق است اما فرید کاملا برعکس به هیچ اصول اخلاقی پایبند نیست و فردی بی‌بند و بار و به شدت بی‌قید است. آن‌چه از حاصل این دو کار برمی‌آید این است؛ که نه تنها در نگاه مخاطب نقش رادان در «حکایت عاشقی» به تن او ننشسته بلکه خودش هم به عنوان بازیگر از نقشش در این فیلم رضایت چندانی ندارد. گویی نقش علی با همه علاقه رادان برای بازی در فیلم‌های دفاع مقدس نتوانسته عطشش را برای حضور در چنین فیلم‌هایی فرونشاند زیرا برعکس کارگردان اثراین فیلم را یک اثر جنگی نمی‌داند و به نظرش بیشتر یک اثر عاشقانه در پس زمینه جنگ است.

رادان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا و در پاسخ به این سئوال که آیا می‌توان دلیل درنیامدن نقش علی را در «حکایت عاشقی» ضعیف بودن فیلم‌نامه دانست؟؛ گفت: من ضعیف بودن فیلمنامه را قبول ندارم. گمانم بر این است؛ در صورت تدوین مجدد نتیجه کار در اکران عمومی بهتر از آن چیزی خواهد شد که در جشنواره دیدیم.

او مشکل «حکایت عاشقی» را در اکران جشنواره عدم رعایت فضا و حس گذر زمانی بین وقایع می‌داند که با یک تدوین مجدد این نقص رفع خواهد شد. او بر این اعتقاد است که روایت تصویری فیلم بهتر از آن چیزی بود که در فیلم‌نامه وجود داشت.

بازیگر فیلم «حکایت عاشقی» ادامه می‌دهد: ماجرای حلبچه یک فاجعه تاریخی و واقعی‌ست که باید برای اولین بار به تصویر کشیده می‌شد؛ اما فیلم بهتر از آن چیزی بود که فکرمی کردم. البته باید در اکران دید مردم چگونه برخور د می‌کنند.

او در پاسخ به این سئوال که به نظر می‌رسد از فیلم «عصر یخبندان» بر خلاف «حکایت عاشقی» راضی بودید؟؛ گفت: به هر حال عصر یخبندان برای من شرایط خاص‌تری داشت و من از این فیلم و نقشم در آن رضایت بیشتری نسبت به «حکایت عاشقی» دارم.

رادان در پاسخ به این انتقاد که نقشش در «حکایت عاشقی» با وجود داشتن جای کار برای بازیگر؛ تفاوت چندانی با نقاش‌هایش در فیلم‌هایی مانند «یکی از ما دو نفر» ندارد؛ گفت: بازیگر مانند هر انسانی دارای یکسری عادات، اخلاق و روحیات منحصر به فرد است که به طور ناخودآگاه بخشی از این ویژگی‌ها در نقش‌هایی که بازی می‌کند؛ وارد می‌شود و نمی‌تواند ویژگی‌ها را در بازی‌اش و نقشی که ایفا می‌کند؛ حذف کند.

بازیگر «عصر یخبندان» و «حکایت عاشقی» دلیل اینکه نقش فرید در «عصر یخبندان» رابطه بهتری با مخاطب برقرار می‌کند را شباهت‌ بیشتر نقش به شخصیت فردی خود دانست.

او با تاکید به علاقه‌اش برای حضور در نقش‌های متفاوت ادامه داد: به خاطر دلایلی که در بالا گفتم نقش‌ها تا هر اندازه از هم دور باشند؛ اما چون نشات گرفته از یک فرد هستند؛ عصاره‌ای از خصائص اخلاقی بازیگر را در خود خواهند داشت. چنان‌چه برخلاف اینکه من گمان می‌کنم نقش‌هایم در تراژدی و بی‌پولی شباهتی به هم ندارند؛ برخی چنین تصوری ندارند. نمی‌توانم؛ با اطمینان بگویم؛ نقش‌هایم شبیه هم نیست. در شخصیت علی هم قسمتی از ویژگی‌های فردی من وجود دارد که موفق به کنترل آن‌ها نشده‌ام.

رادان ادامه داد: برای بررسی کارنامه کاری یک بازیگر باید بعد از پایان عمر هنری او نظر داد و با قیاس کلیه نقش‌ها موفقیت و یا عدم موفقیت او را در سال‌هایی که کار کرده است؛ سنجید.

این بازیگر همچنین چاقوی خودش را برای کار‌هایش برنده‌تر از هر منتقد دیگری دانست و گفت: من با ذره‌بین ایرادگیر کار‌هایم را تماشا می‌کنم. بسیاری از ایراداتی که من از بازی خود می‌گیرم منتقدان به آن اشاره‌ای نمی‌کنند. چنانچه در «حکایت عاشقی» بسیاری از نقد‌ها به نظر خودم آمد که مطمئنم به چشم هیچ‌کس نیامده است.

او در مورد ارزیابی خود از گیشه و استقبال عمومی از دو فیلم جشنواره‌اش؛ گفت: موفقیت فیلم «حکایت عاشقی» در اکران عمومی بستگی به تدوین مجدد دارد. شدیدا بر این اعتقادم که یک تدوین تمیز نتیجه گیشه این فیلم را مشخص می‌کند. همچنین درمورد دیگر فیلم خود باید بگویم؛ به دلیل قصه‌گو بودن فیلم و تعلیق‌هایی که در آن وجود دارد؛ مردم به صرف یک سرگرمی به آن نگاه نمی‌کنند و شانس داشتن یک گیشه موفق را دارد.