کره، چین، ژاپن و امارات فعالترین کشورها در حراست از میراث ناملموس/ دنیا می‌تواند چیزهای زیادی از ایران بیاموزد

گزارش خبرنگار ایلنا، گاورا مانچاچاریتا دیپورا (کارشناس بخش فرهنگی و عضو اجرایی شورای حکام مرکز پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس کشور اندونزی) در خصوص تاثیری که میراث فرهنگی و میراث ناملموس می‌تواند در مواجهه با سوانح طبیعی و سایر مسائل و مشکلات اجتماعی داشته باشد، گفت: می‌توان از میراث فرهنگی ناملموس برای احیا کردن افرادی که بر اثر بلاهای طبیعی دچار خسران و ضرر شده‌اند که در نهایت منجر به مشکلات روحی و روانی آنها شده، استفاده کرد. در اندونزی در این حوزه کارهای زیادی انجام شده، می‌توانیم با مصداق در این خصوص صحبت کنیم.

او با اشاره به سونامی که در اندونزی اتفاق افتاده بود، گفت: در آن واقعه بیش از ۲۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند. همچنین بیش از ۵۰۰ نفر خانه و زندگی خود را از دست دادند، در این شرایط بود که دولت اندونزی تصمیم گرفت برای کمک به افرادی که بر اثر بلای طبیعی دچار خسران شده و آسیب دیده بودند، از میراث فرهنگی ناملموس استفاده و آنها را از لحاظ روحی احیا کند تا به زندگی بازگردند.

او ادامه داد: برای تحقق این هدف در مرحله نخست بررسی‌هایی به منظور شناسایی میراث ناملموس در منطقه‌ای که سونامی در آن اتفاق افتاده بود، انجام شد. سپس جلساتی برای احیای میراث ناملموسی که مطرح می‌شد از بین رفته است با مردم بومی منطقه برگزار و آن میراث به آنها یادآوری شد. همین جلسات و توجه به میراث ناملموس سبب نزدیکی دوباره مردم آسیب‌دیده به یکدیگر و احیای مسائل مشکلات روحی و روانی آنها شد.

مانچاچاریتا دیپورا خاطرنشان کرد: باور دارم که دنیا می‌تواند چیزهای زیادی را از جمهوری اسلامی ایران در خصوص پاسداری از میراث ناملموس بیاموزد و یاد بگیرد.

او در پاسخ به سوالی مبنی بر آنکه عموماً میراث ملموس بیش از میراث فرهنگی ناملموس مورد توجه جهانیان قرار می‌گیرد این در حالی است که آنها بر یکدیگر ارجحیتی ندارند، از اینرو یونسکو چه برنامه‌ای برای توجه بیشتر به میراث فرهنگی ناملموس در نظر دارد، گفت: به نکته درستی اشاره داشتید این مهم از آنجا نشأت می‌گیرد که جنگ جهانی دوم بر میراث فرهنگی ملموس کشورهای اروپایی تاثیر زیادی گذاشت از این رود توجه کشورهای اروپایی به سمت حفظ میراث‌فرهنگی ملموس بیشتر شد این در حالی است که میراث فرهنگی ناملموس در آسیا بیشتر است و توجه به میراث ناملموس از آسیا آغاز شده است. یکی از راهکارهای یونسکو برای آنکه میراث فرهنگی ناملموس را بیش از گذشته در جهان مطرح کند؛ برگزاری نشست‌هایی همچون نشست شورای حکام از این دست فعالیت‌هاست. همچنین مراکز مختلفی از جمله مرکز میراث ناملموس تهران در دنیا برای پاسداری و حفاظت از میراث ناملموس فعال هستند. در واقع هدف یونسکو شناسایی و احیای میراث ناملموسی است که از بین رفته و از این طریق سبب ارتقای آگاهی‌های جهانی در خصوص میراث فرهنگی ناملموس شود.

به گفته کارشناس بخش فرهنگی و عضو اجرایی شورای حکام مرکز پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس کشور اندونزی، کشورهای همچون جمهوری کره، چین، ژاپن و امارات متحده عربی کارهای بسیار خوبی در خصوص معرفی و حفظ و احیای میراث ناملموس خود انجام داده‌اند البته که ایران نیز در این حوزه فعالیت خوبی دارد اما کشورهایی که نام بردم فعالیت‌های خیلی بهتر و گسترده‌تری در این حوزه دارند که می‌توان از جمله این کارها به کمکهای گسترده این دولت‌ها به حفظ میراث ناملموس اشاره کرد حتی آنها به حاملان میراث ناملموس توجه بیشتری دارند و از آنها می‌خواهند تا انتقال میراث ناملموس را به صورت نسل به نسل ادامه دهند.

او در خصوص آنچه که این روزها در حوزه ثبت میراث ناملموس به صورت پرونده‌های مشترک بین کشورهای مختلف مطرح و اختلافاتی که بین آنها در این خصوص به وجود می‌آید و تاثیری که چنین ثبت‌هایی می‌تواند در رفع مناقشات و ایجاد همبستگی بین کشورها یک منطقه داشته باشد، گفت: تنها راهکار آن است که یونسکو، دولت‌ها و کشورها را دور هم جمع کند و بین آنها گفتگو ایجاد کند. خود من در یکی از همین پروژه‌های مشترک حضور داشتم و در پرونده سوزن دوزی که بین ایران و ترکمنستان به صورت مشترک ثبت جهانی شد، مشارکت داشتم. تقریبا می‌توانم بگویم ۲۰ سال گذشته زندگی من برای نوشتن چنین پرونده‌های مشترکی سپری شده است و تجربیات این چنینی بسیاری را پشت سر گذاشته‌ام در واقع بروز چنین مشکلات بین چند کشور برای سبک‌های مشترک بسیار طبیعی است چراکه هر کشور هویت و شخصیت خود را دارد و تنها کاری که یونسکو می‌تواند بکند آن است که بین این هویت‌ها نزدیکی ایجاد و تفاهمات را برقرار کند. به خاطر دارم چندی پیش نیز هنگامی که یکی از نمایش‌های عروسک با سایه را اجرا می‌کردیم با وجود آنکه کشورهای هند و پاکستان دارای مناقشات بسیار زیادی به لحاظ داخلی با یکدیگر هستند اما با دیدن این میراث ناملموس در کنار یکدیگر بسیار لذت بردند.