اصغر رفیعی‌جم تأکید کرد:
با خودنمایی فیلم‌های سخیف، از سینمای فیلمسازانی چون پوراحمد استقبال نمی‌شود/ ساخت «پرونده باز است» ریسک بود
اصغر رفیعی‌جم با اشاره به اینکه در سینمای ایران از فیلم‌های سخیف کمدی استقبال می‌شود، تأکید کرد: در شرایط حاضر انتظار نمی‌رود که فیلم‌های فیلمسازانی چون کیومرث پوراحمد مورد استقبال قرار بگیرند.
اصغر رفیعی جم (فیلمبردار سینما) که در آخرین اثر سینمایی کیومرث پوراحمد «پرونده باز است» با او همکاری داشته، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: اوایل انقلاب در یک مجموعه مستند با کیومرث پوراحمد همکاری داشتم، یک اپیزود از این مجموعه را که «جغرافیای فقر و غنا» نام داشت، فیلمبرداری کردم و اتفاقاً همکاری موفقی بود ولی متأسفانه پس از همکاری در این قسمت از مجموعه مستند دیگر نتوانستیم با هم کار کنیم تا اینکه سال گذشته با «پرونده باز است» این فرصت فراهم شد.
رفیعی جم خاطرنشان کرد: دلیل عدم همکاری من با کیومرث پوراحمد به مسئله خاصی مربوط نمی‌شود در واقع مشغله‌هایی که داشتیم این امکان را هیچ‌گاه مهیا نمی‌کرد. بارها قصد داشتیم دوباره در یک فیلم با هم کار کنیم اما یا من مشغول کار بودم و تداخل وجود داشت یا زمان فیلمبرداری فیلمش تغییر پیدا می‌کرد و نمی‌توانستیم با هم کار کنیم ولی دوستی ما همیشه پابرجا ماند.
این فیلمبردار در ادامه گفت: دلیل حضورم در فیلم «پرونده باز است» کیومرث پوراحمد بود، او فیلمسازی است که آثار شاخصی در کارنامه‌اش دارد. این فیلم با بودجه‌ای محدود ساخته شد و سعی من بر این بود که در این مدت زمان کوتاه فیلمبرداری این فیلم آنچه که کیومرث پوراحمد در نظر دارد را در فیلمبرداری انجام دهم. کیومرث پوراحمد اصرار داشت که جنس تصاویرش رئال و نزدیک به مستند باشد به همین دلیل من هم سعی کردم دقیقاً در خدمت این خواسته او باشم.
وی افزود: البته هزینه کردن رقمی متوسط برای اینگونه فیلم‌ها در حال حاضر اقدامی منطقی است و من هم از ابتدا می‌دانستم چنین فیلم‌هایی در برابر فیلم‌های سطحی و نازل کمدی شانس چندانی برای فروش ندارند و از طرفی چندین فیلم با موضوع قصاص ساخته شده و دیگر تکرار آن نمی‌تواند نظر مخاطب را به خود جلب کند. به طور کل من ساخت این فیلم را یک ریسک می‌دانستم اما به هر حال کیومرث پوراحمد و علی قائم‌مقامی این قصه را دوست داشتند و می‌خواستند «پرونده باز است» ساخته شود.
وی افزود: متأسفانه در شرایط حاضر فیلم‌های غیرکمدی شانسی برای موفقیت ندارند. مشخص است که وقتی سینمای کمدی و فیلم‌های ضعیف و سخیف بیش از حد مورد توجه و استقبال هستند جایی برای فیلم فیلمسازانی چون کیومرث پوراحمد نیست. در این وضعیت نباید از عدم فروش «پرونده باز است» تعجب کنیم، این اتفاقی است که قابل پیش‌بینی بود.
فیلمبردار فیلم سینمایی «سگ کشی» تأکید کرد: با این حال امیدوار بودم نام کیومرث پوراحمد موجب فروش بیشتر این فیلم شود، اگر این فیلم فروش چندانی نداشته به پوراحمد ارتباطی ندارد، شرایط امروز برای فیلمسازان سینمای اجتماعی اینگونه است و به نظر می‌رسد بخشی از مخاطبان ترجیح می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های نمایشی را در خانه ببینند و اگر به سینما می‌روند هم فیلم‌های کمدی را انتخاب می‌کنند. کاش «پرونده باز است» در شرایط بهتری اکران می‌شد تا حداقل استقبال در خور نام کارگردانش از آن شاهد بودیم. به نظرم به سینمایی که مردم از آثار جدی‌اش استقبال نمی‌کنند امیدی نیست؛ فیلمسازان باتجربه ما در این وضعیت نمی‌توانند خودی نشان دهند؛ حدود چهار سال پیش فیلم سیروس الوند را فیلمبرداری کردیم و هنوز این فیلم فرصت اکران پیدا نکرده و فیلم‌های جدی هم که اکران شده‌اند چنین وضعیتی دارند. «پرونده باز است» با دغدغه ساخته شده است و امیدوارم در آینده بیش از این دیده شود.
رفیعی‌جم درباره بازیگران جوان آخرین فیلم کیومرث پوراحمد گفت: به نظر من بازیگران جوان آینده‌داری در فیلم «پرونده باز است» حضور دارند که می‌توانند در ادامه مسیر حرفه‌ایشان از تجربه همکاری با کارگردانی چون کیومرث پوراحمد استفاده کنند و فکر می‌کنم در آینده نام آن‌ها را بیشتر می‌شنویم.
رفیعی‌جم درباره شرایط تولید فیلم سینمایی برای فیلمسازان قدیمی گفت: متأسفانه بسیاری از پیشکسوتان سینمای ما که آثار جدی و با کیفیتی از آن‌ها دیده‌ایم در سال‌های اخیر با این مشکل مواجه بوده‌اند که بسیاری از بازیگران یا حتی عوامل با آن‌ها همکاری نمی‌کنند چرا که به نظر می‌رسد برای بسیاری از آن‌ها امروز دستمزد بالا اهمیت بیشتری از فیلم دارد و همین مسئله پیشکسوتان ما را در محدودیت قرار داده است. وقتی شبکه نمایش خانگی دستمزدهای میلیاردی به بازیگران می‌دهد دیگر انتخاب بازیگر برای فیلمسازان باتجربه سخت می‌شود و همین یکی از مسائلی است که باعث می‌شود فیلمسازان پیشکسوت نتوانند دوران درخشان خود را تکرار کنند.
وی افزود: متأسفانه در شرایط حاضر کسی ازجمله مسئولان فرهنگی ارزشی برای سینماگرانی که سال‌ها در عرصه فرهنگ و هنر تلاش کرده‌اند قائل نیستند، فرقی هم نمی‌کند که شما چقدر تجربه دارید اصلاً شما را نمی‌شناسند، حتی از تجربیات پیشکسوتان هم استفاده نمی‌کنند و پیشکسوتان واقعاً تنها هستند و کسی به آن‌ها توجهی ندارد درحالیکه در هیچ جای دنیا اینگونه نیست.
مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «پرده آخر» درباره نسل جدید فیلمبردارهای سینما در ایران گفت: من در سال‌های اخیر چندین فیلم را به صورت دیجیتال فیلمبرداری کردم. در فیلمبرداری دیجیتال همه چیز به راحتی شکل می‌گیرد، فیلمبردار آنالوگ باید نوری که به صحنه می‌دهد را با دقت نگاه و بررسی کند که این نور در لابراتوار روی نگاتیو چه اتفاقی برایش رخ می‌دهد اما فیلمبردار دیجیتال خیلی راحت پشت مانیتور همان نور را می‌بیند. این ساده شدن کار شاید از جهاتی اتفاقی مثبت باشد اما در کل باعث شده تا نگاهی سطحی به این کار وارد شود اما باز هم چند فیلمبردار جوان در کشورمان هستند که مشخص است برای کارشان ارزش قائل هستند و تلاش کرده‌اند تا خلاقیت و مهارت داشته باشند.
وی در پایان اظهاراتش گفت: فیلمبردار باید به قدری به کارش تسلط داشته باشد که جرأت ساختارشکنی و پا گذاشتن روی قواعد را داشته باشد و من در چند اثر که فیلمبردارهای جوانی پشت دوربین حضور داشته‌اند این خلاقیت و جسارت را دیده‌ام اما واقعیت این است که اکثر فیلمبردارهای امروزی مهارت و خلاقیت لازم را ندارند و حتی اشکالات ابتدایی در کارشان دیده می‌شود، مثلاً در برخی موارد نوری که در صحنه دیده می‌شود هم منطق ندارد و بعضاً از سایه روشن بالا استفاده می‌کنند یا اصلاً نوری به صحنه نمی‌دهند و تصورشان بر این است که اینگونه قدرت و توانایی خود را نشان داده‌اند.
