مجسمه‌هایم در جریان انقلاب از بین رفت
گالری ایرانشهر میزبان نمایشگاه نقاشی- مجسمه- چاپ دستی رضا بانگیز است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، رضا بانگیز که متولد ۱۳۱۶ تهران و فارغ‌التحصیل هنرهای زیبا است تاکنون در نمایشگاه‌های متعدد انفرادی و گروهی زیادی حضور داشته و همچنین در بیشتر بی‌نال‌های تهران و جهان شرکت کرده است.
این هنرمند که دو اثر نقش‌برجسته او در متروی تهران به نمایش درآمده است؛ این روز‌ها نمایشگاه نقاشی ـ مجسمه و چاپ دستی؛ آثار خود را در گالری ایرانشهر در معرض دید علاقه‌مندان و دوستانش قرار داده است.
او درباره شکل‌گیری این نمایشگاه و ایده‌هایی که در آثارش نمایان شده است، اظهارکرد: ایده‌هایم از اجتماع و محیط برگرفته شده و شامل موضوعات اجتماعی مانند قهوه‌خانه، سینه‌زنی، قمه‌زنی است. البته قصدم در نمایش این ایده‌ها بیان مشکلات اجتماعی نیست بلکه درحقیقت این مشکلات که بیانگر زمان حال هستند، خود در آثارم به تصویر کشیده می‌شوند.
بانگیز با اشاره به اینکه در گذشته از ماده‌ای به نام لینو که برای کف‌پوش بکار برده می‌شد برای حکاکی استفاده می‌کرد، ادامه داد: این ماده نرم وصاف بود ولی مدت‌ها است که وارد کشور نمی‌شود به همین دلیل برای حکاکی مجبور به استفاده از لاستیک هستیم که کیفیت آن بسیار پایین است.
او درباره تکنیک چاپ و حکاکی که در این آثار بکار رفته، توضیح داد: پس از طراحی ایده و کنده‌کاری آن، در هنگام چاپ به دلیل اینکه سطح آن صاف و هموار نیست بسیاری از قسمت‌های طراحی پرنمی‌شود و بعد از حکاکی آن‌ها را با مرکب پر می‌کنیم به همین دلیل تکنیک استفاده در آثار هم نقاشی است و هم حکاکی.
این هنرمند با بیان اینکه گاهی در آثارش از رنگ نیز استفاده می‌کند، تصریح کرد: در بیشتر موارد ترجیح می‌دهم آثارم سیاه وسفید باشد. این سبک بسیار سخت است و کمتر کسی می‌تواند آن را ارائه کند، البته همه این تکنیک را یاد دارند اما در حد و اندازه یک کارت‌پستال و به این دلیل که کار سخت است و ریخت وپاش فراوان دارد؛ کمتر کسی به سراغ این تکنیک می‌رود.
بانگیز با اشاره به اینکه در خلق آثار زمان برای او مطرح نیست، ادامه داد: ممکن است یک کار ماه‌ها طول بکشد اما از آنجا که زمان برایم مهم نیست و نتیجه بیشتر اهمیت دارد از مدت زمانی که برای انجام کار می‌گذارم خسته نمی‌شوم چراکه به هنر می‌اندیشم و گذشت زمان برایم دوست‌داشتنی و جالب وجذاب است.
او در پاسخ به این سوال که ایده‌ای که به ذهن شما می‌رسد تا چه اندازه به طرح اصلی نزدیک است، گفت: ایده‌ای که در ذهنم شکل می‌گیرد پس از پیاده‌سازی روی لاستیک ممکن است در طی روز‌ها که روی آن مشغول کار هستم دچار تغییراتی شود و مسئله‌ای از آن کم یا زیاد شود اما این تغییرات بیش از ۱۵ الی ۲۰ درصد نیست و با این حال از این تغییرات راضی هستم البته این تغییرات جزئی است.
این هنرمند تاکید کرد: در خلق آثارم به دنبال نمایش مشکلات اجتماعی نیستم به طور مثال تابلویی دارم به نام موزیسین‌های دوره‌گرد که سه نفر را در حال زدن ساز نشان می‌دهد. چهره این افراد در واقعیت غمگین بود من هم سعی کردم در نهایت آنچه را که دیده بودم به نمایش بگذارم که همین اتفاق هم افتاد.
او با اشاره به اینکه قبل از انقلاب نزدیک به ۲۰ مجسمه خلق کرده بود، گفت: قبل از انقلاب مجسمه‌ها را ناخواسته و ناخودآگاه می‌ساختم آن آثار در زمان انقلاب از بین رفت و از آن تعداد تنها یک عدد باقی مانده بود و به تشویق آقای امیریان (مدیر گالری ایرانشهر) سری جدیدی از مجسمه‌ها را خلق کردم.
این هنرمند خاطرنشان کرد: در دوره جدید آن‌ها را با تجربه و آگاهانه ساختم. البته در ساخت مجسمه‌ها فقط به ساخت فیگور آن‌ها توجه داشتم و هدف دیگری نداشتم و در برخی از آن‌ها بینی‌ها را شبیه به افراد ساکن در شمال کشور ساختم.
بانگیز در پایان به مراحل ساخت مجسمه‌هایش اشاره کرد و گفت: جنس مجسمه‌های ساخته شده از سفال است که در اولین مرحله پخته شده سپس لعاب‌گیری و دوباره در کوره پخته شد و آخرین مرحله نیز مرحله رنگ‌آمیزی بود.
علاقه‌مندان می‌توانند از ۱۸ تا ۲۹ تیرماه در گالری «ایرانشهر «به نشانی خیابان کریمخان‌زند، خیابان شهید عضدی (آبان جنوبی)، خیابان سپند، شماره ۶۹ به این نمایشگاه مراجعه کنند.
